Plotseling papa(138)

‘Het is meer dan dat, pap. Ik ben verliefd op Zane.’

‘ Haar moeder schudde het hoofd. ‘Je kent hem nog maar amper een week.’

‘Dat besef ik heus wel. Maar we moesten er vaart achter zetten, want anders zou Johnny in een pleeggezin zijn geplaatst. Als je Zane met de baby had gezien, zoals ik hem heb gezien, zou je begrijpen hoeveel hij van hem houdt. Ik heb je verteld over zijn tweelingbroer en hoe hij hem heeft verloren.’

‘Maar deze man houdt niet van jou!’ zei haar vader. ‘Hij heeft je ingehuurd als interne babyverzorgster.’

De waarheid kwam hard aan, vooral nu hij onder woorden werd gebracht door haar vader. ‘Ik weet het.’ Haar stem trilde. ‘Maar jij bent niet een vrouw die geen kinderen kan krijgen, pap. Er zijn niet veel mannen die met een vrouw willen trouwen die niet in staat is om hen een kind te schenken.

Zane was eigenlijk helemaal niet van plan om te trouwen... totdat Johnny in zijn leven kwam. Misschien was hij, door het verlies van zijn broer, bang om zich te binden. Maar met mij is er geen sprake van een emotionele investering, begrijp je?’

‘Maar van jouw kant wel, liefje,’ zei haar moeder, die haar tranen maar amper wist te bedwingen. ‘Meggie, zie je dan niet wat je hebt gedaan? Door met die man te trouwen, heb je jezelf veroordeeld tot een liefdeloos huwelijk.’

‘Maar ik heb Johnny. Meer heb ik niet nodig.’

‘Dat zeg je nu omdat Johnny die afschuwelijke leegte opvult die je operatie heeft achtergelaten. Maar let op mijn woorden: op een dag zul je meer willen.’

‘Nee, mam. Als je Zane ooit ontmoet, zul je begrijpen waarom geen enkele andere man nog aantrekkingskracht op mij zal uitoefenen.’

‘Hij is niet verliefd op jou, lieve schat. Uiteindelijk zal dat je opbreken.’

‘Heeft hij gezegd dat hij andere vrouwen zal blijven ontmoeten?’ vroeg haar vader op nijdige toon.

‘Nee, pap. Je begrijpt het niet helemaal. Voordat het onderwerp huwelijk ter sprake kwam, had hij me al gevraagd of ik bij hem wilde komen wonen en zijn kindermeisje te worden.’

Haar ouders staarden haar verbijsterd aan.

‘Waarom heb je daar dan geen ja op gezegd?’ riep haar moeder uit.

Meg meed haar blik. ‘Omdat dat niets voor mij zou zijn.’

Haar vader slaakte een diepe zucht. ‘Je hebt gelijk, Meggie. Ik begrijp het niet. Wil je beweren dat je liever een liefdeloos huwelijk wilde aangaan dan het risico lopen dat de buitenwereld zou roddelen over je relatie met je werkgever?’

‘John!’ riep haar moeder uit. ‘Meg is verliefd op hem. Er worden veel foute beslissingen genomen in naam der liefde.’

‘Dit is geen foute beslissing, mam. Hij was een verstokt vrijgezel. Hij heeft duidelijk gemaakt hoe de toekomst eruit gaat zien. Voor de buitenwereld zijn we een echtpaar, maar we zullen allebei ons eigen leven leiden. Misschien zal hij andere vrouwen ontmoeten, maar ik ben ervan overtuigd dat hij discreet tewerk zal gaan. Hij heeft gezegd dat als ik iemand ontmoet van wie ik ga houden, we snel kunnen scheiden. Natuurlijk zal dat nooit gebeuren.’

Haar vader sprong op. ‘Dit staat me helemaal niet aan.’

Haar moeder bleef de baby wiegen, maar ze zag er verdrietiger uit dan Meg ooit had gezien.

‘Er zijn miljoenen huwelijken waarin een van de partners niet meer van de andere houdt, pap. Ik weet in ieder geval waar ik aan toe ben, en ik verwacht niets. Het punt is dat we allebei van Johnny houden en alles voor hem willen doen wat in onze macht ligt.’

‘Dat heb jij al gedaan,’ mompelde haar vader.

‘Zouden jullie dan een heel klein beetje blij voor me willen zijn?’ riep ze vertwijfeld uit. ‘Jullie hebben er geen idee van hoe gelukkig Zane me heeft gemaakt door me in staat te stellen Johnny’s moeder te zijn. Hij is een geweldige, genereuze man.’ Haar stem trilde. ‘Jullie zouden hem eens moeten zien met Johnny. Geen kind kan zich een betere vader wensen.’

‘Daar zul je heel anders over gaan denken als je ontdekt dat hij het bed deelt met een andere vrouw.’

‘Ik zal niet zeggen dat het geen pijn zal doen, maar ik zal ermee leren leven.’

‘Voordat dit nog verder gaat, zou je een annulering kunnen aanvragen.’

Ze wist dat haar vader dit alleen maar zei voor haar eigen bestwil. Hij deed het uit liefde.

‘Ik weet het, maar dat wil ik niet. Ik wil Zane niet verliezen.’

‘Zo dacht ik precies over jou na ons eerste afspraakje, John,’ hielp haar moeder hem herinneren.

‘Dat was iets anders, want ik beantwoordde jouw gevoelens.’ Zijn blik gleed van zijn vrouw naar Meg.

‘Ach liefje, kom hier. Houd je oude vader eens even stevig vast.’ Ze vloog in zijn armen. ‘Neem hem binnenkort maar eens mee naar huis, dan kunnen we kennis met hem maken.’