Onwankelbaar verlangen(29)

‘En lukte dat?’ vroeg Cass.

Piper schoot in de lach. ‘Moet je dat nog vragen? Natuurlijk lukte dat. Wie zou het in zijn hoofd durven halen om miljardair Zephyr Nikos iets te weigeren?’

‘Hopelijk denk je daar morgen ook nog zo over,’ mompelde die.

Ze hadden hem echter alle drie gehoord en keken hem verbaasd aan.

‘Laat Cass die foto’s van Athene eens zien die je vanaf de akropolis hebt genomen,’ probeerde hij hen haastig af te leiden.

‘Dat is niet zo belangrijk,’ wimpelde Cass af. ‘Waar heeft hij het over, Piper?’

Piper keek fronsend naar Zephyr. ‘Daar wil ik het nu liever niet over hebben.’

‘Heeft het soms iets te maken met zijn voorstel om ons hoofdkantoor naar de villa op het eiland te verhuizen?’ wilde Neo weten.

Zephyr vloekte zachtjes.

‘Wát heeft hij voorgesteld?’ vroeg Piper geschokt.

‘Wát?’ riep Cass met overslaande stem. ‘Je zei toch dat we het daar pas over zouden hebben als we minstens een jaar getrouwd waren?’

Zephyr keek verbaasd van de een naar de ander. ‘Hebben Cass en jij het daar dan al over gehad?’

‘We hebben allerlei opties voor de toekomst besproken. Cassandra zou graag eens in andere delen van de wereld wonen, en ik wil er alles aan doen om gelukkig te zijn,’ antwoordde Neo schouderophalend.

Zephyr wierp een ongeruste blik op Piper om te zien hoe zij hierop reageerde.

Haar blauwe ogen waren strak op hem gericht. ‘Je bent van plan om werkelijk alle registers open te trekken als die test positief is, hè?’ vroeg ze hem recht op de man af.

‘Had je iets anders verwacht?’ was zijn wedervraag.

‘Ik denk het niet. Eerlijk gezegd deed ik mijn uiterste best om er even helemaal niet aan te denken.’ Ze klonk berustend.

‘Het spijt me.’

‘Wat spijt je? Dat je je nu al in de kaart hebt laten kijken?’

‘Dat ik je er tegen je zin aan laat denken.’

‘Mogen wij misschien ook weten waaraan we hier denken?’ vroeg Neo op hoge toon.

Zephyr liet zich echter niet intimideren en hij had sterk de indruk dat ook Piper de vraag onbeantwoord zou laten. Ze leek met gesloten ogen tot tien te tellen.

‘Laat hen met rust, Neo.’ Cass gaf haar verloofde een veelbetekenende por in zijn zij en slaakte een diepe zucht. ‘Het is trouwens overduidelijk waarover het hier gaat, en ik kan me goed voorstellen dat Piper er pas over wil praten als ze het zeker weet.’

‘Wát zeker weet?’ vroeg Neo klaaglijk.

Zephyr kon zich niet heugen dat hij Neo ooit eerder zo had horen praten. Hij vroeg zich ongerust af hoe Piper zou reageren en was blij toen ze begon te lachen.

‘Wat eten we eigenlijk?’ vroeg ze.

Zelfs Neo begreep dat hij het onderwerp verder maar moest laten rusten.

De rest van de avond verliep gezellig. Cass hield Neo in het gareel, en Piper deed haar best om alle vragen en insinuerende opmerkingen gewoon te negeren.

Nadat ze Neo’s penthouse hadden verlaten, liep ze echter niet met Zephyr mee naar zijn appartement maar stapte ze op de lift af.

Toen ze op het knopje drukte, legde hij zijn hand op haar schouder. ‘Waar ga je naartoe?’

‘Naar huis,’ verzuchtte ze. ‘Ik heb wat tijd voor mezelf nodig, Zephyr.’

Haar opmerking raakte onbedoeld de wond die zijn moeder had geslagen toen ze hem achterliet in het kindertehuis en niet meer mee naar huis wilde nemen.

‘Weet je het zeker?’ vroeg hij zacht. ‘Ik had de indruk dat je heerlijk slaapt in mijn armen.’

‘Dat is ook zo, maar ik ben bang dat ik vannacht geen oog dichtdoe.’ Ze wilde hem niet nodig hebben. Niet nu, en misschien wel nooit. Ze moest nadenken.

‘Des te meer reden om niet alleen te willen zijn.’

Droevig schudde ze haar hoofd. ‘Het spijt me, maar ik ga echt liever naar huis.’

Smeken om niet alleen gelaten te worden had geen enkele zin, dat had hij al jong geleerd. Toch kostte het hem moeite om zijn hand van haar schouder te halen en een stap naar achteren te doen.

‘Bel je me als je de uitslag weet?’

‘Natuurlijk.’



Ze belde echter niet.

Zephyr dwong zichzelf te wachten tot na de lunch voor hij háár belde. De dokter zou nu toch wel iets hebben laten weten. Hij werd echter meteen doorverbonden met haar voicemail en liet geen bericht achter.

Een uur later belde hij naar haar huis, maar weer kreeg hij de voicemail. Op kantoor nam haar assistente de telefoon op. Die liet weten dat Piper niet aanwezig was en die dag ook niet meer zou komen.

‘Je ziet eruit om op te schieten. Wat is er aan de hand?’ vroeg Neo, toen hij later die middag op kantoor kwam.

Zonder nadenken vertelde Zephyr hem alles. Hoe ze bevriend waren geraakt, dat ze inmiddels al geruime tijd met elkaar naar bed gingen en dat ze nu misschien zwanger was.