Onwankelbaar verlangen(15)

‘Vind je dit lekker?’ vroeg ze hees.

‘Heerlijk. Waar heb je dat geleerd?’

‘Een van mijn vele talenten,’ fluisterde ze lachend.

‘Ik moet bekennen dat ik erg geniet van dat talent van je.’

‘Dat is je geraden. Ben ik de enige die je kent met dit bijzondere talent?’

‘Ik heb Neo nooit gevraagd of hij massages geeft.’

Ze liet een zacht klokkend lachje horen. ‘Ik kan me zo’n gesprek tussen jullie ook nauwelijks voorstellen.’

‘Dan ben je niet de enige.’

‘Zijn er geen andere vrouwen in je leven die weten hoe ze je spieren kunnen ontspannen? Dat kan ik me niet voorstellen.’

Zat ze te vissen? Hij had haar nooit gevraagd of ze ook met andere mannen naar bed ging, maar hij wist wel zeker van niet. Hij maakte er evenmin een gewoonte van om met meer dan één vrouw naar bed te gaan. Dat leidde maar tot ongewenste complicaties. Hoewel hij zelden lang genoeg met een vrouw omging om in een dergelijke situatie te belanden, was hij hierin heel principieel. De meeste van zijn relaties duurden trouwens hooguit een paar maanden.

‘Er zijn geen andere vrouwen in mijn leven, althans geen vrouwen die ik in mijn bed zou toelaten.’

‘Dus ik ben je enige…’ Ze maakte haar zin niet af, alsof ze zelf niet goed wist hoe.

Hij kon haar niet helpen. Ze was geen vriendin in de gebruikelijke zin van het woord. Ze was een kameraad met wie hij het bed deelde. Het was nu echter wel duidelijk dat ze inderdaad zat te vissen. Waarom zou hij haar niet gewoon de waarheid zeggen?

‘Sinds de tweede keer dat wij met elkaar naar bed zijn gegaan, heb ik geen seks meer gehad met andere vrouwen.’

Van die eerste keer was hij zich doodgeschrokken, dat moest hij zichzelf eerlijk bekennen. Nog nooit had hij zich lichamelijk zo tot een vrouw aangetrokken gevoeld als tot Piper. Dat ze ook nog vrienden waren, maakte de seks alleen maar prettiger. Daarom had hij besloten ervan te genieten zolang het duurde.

Uit ervaring wist hij dat seksuele aantrekkingskracht niet blijvend was en dat ook liefde voorbijging. Zelfs op je familie hoefde je niet te rekenen. Vrienden, daarentegen, bleven elkaar trouw door dik en dun. Dat had Neo immers wel bewezen. Zephyr had er alle vertrouwen in dat hij ook met Piper voor altijd bevriend zou blijven, zelfs als de seks voorbij was.

‘Ik heb je nooit gevraagd om trouw te zijn.’ Ze begon de spieren in zijn onderrug te masseren.

‘En dat heb ik je ook nooit beloofd.’ Na wat haar ex haar had aangedaan, zou ze hem toch niet geloven. ‘Maar nu je het erover hebt, kan ik je zeggen dat ik op dit moment niet met andere vrouwen naar bed ga.’

‘Om mij?’

‘Omdat ik als stelregel heb dat je niet meer dan één bedpartner tegelijk hebt.’

‘Je bent dus altijd monogaam?’

‘Ja. Ik beloof nooit iets, dat weet je, maar als ik met een vrouw naar bed ga, zoek ik het niet ergens anders.’

‘Dus je hebt geen andere vrouwen meer gehad sinds je met mij bent?’

‘Niet sinds die tweede keer, toen ik wist dat we hiermee zouden doorgaan.’ Na hun eerste keer had hij een onenightstand gehad, maar dat had voor hem alleen maar bevestigd dat middelmatige seks met een ander niet kon vervangen wat hij met Piper had.

‘De eerste keer?’

‘Die was niet gepland, en ik wist niet zeker of we het nog eens zouden doen.’

‘Maar dat wilde je wel?’ vroeg ze zacht.

‘Net als jij.’

‘Ja.’

‘Toen ik begreep dat we er allebei mee wilden doorgaan, ben ik gestopt met naar andere vrouwen te kijken,’ antwoordde hij ernstig.

‘Zelfs als we elkaar wekenlang niet zagen?’

‘Ik overtreed mijn eigen regels niet, Piper.’

Hij was tenslotte geen puber meer die nergens anders aan kon denken. Al was dat niet altijd makkelijk, vooral niet als hij haar aan de telefoon had en zijn lichaam een voorspelbare reactie vertoonde. Een echte man was echter heel goed in staat zijn rits dicht te houden. Hij leek gelukkig niet op zijn vader!

‘Heel goed.’ Ze liet een onderdrukt lachje horen.

‘Ja, heel goed,’ herhaalde hij haar woorden met een zucht van genot. De massage die ze hem gaf ontspande niet alleen zijn spieren maar ook zijn gedachten.

Hij betwijfelde echter of ze hem geloofde en juist daarom had hij haar nooit iets beloofd. Eén ding was zeker, Arthur Bellingham was nog lang niet genoeg gestraft voor wat hij haar had aangedaan.





Hoofdstuk 4





‘En jij?’ vroeg hij, om te horen wat hij eigenlijk al wel wist. ‘Zoek jij seks bij anderen als wij niet samen kunnen zijn?’

‘Nee.’ Duidelijker kon ze niet zijn.

‘Jij hebt mij ook geen beloften gedaan,’ bracht hij haar in herinnering.