Onbekend(25)

Omdat hij nieuw was in de streek, had hij niet begrepen dat Bridges het onderzoek zo kon manipuleren. De politiecommissaris had hem snel uit de droom geholpen: als hij zijn baan als lijkschouwer wilde houden, moest hij snel leren hoe de dingen werkten in Barrett's Mill en zijn mond dichthouden. Natuurlijk wilde hij zijn baan houden. Het was een broodnodige toevoeging op zijn praktijk. Hij wist dat de gestorvene bijna geen familie had, alleen een klaploper van een oom die toch nauwelijks om de jongen had gegeven. Er was niemand die de waarheid moest weten of dat verdiende. Niemand, behalve het slachtoffer zelf.

Dus had hij zijn mond dichtgehouden, zoals hem was opgedragen, ook al had hij daar geen prettig gevoel bij gehad. Toch was hij niet in staat geweest de waarheid volledig te begraven onder de leugens die hij had moeten vertellen. Daarom had hij een kopie bewaard van het officiële rapport, hopend dat er een dag zou komen dat hij de waarheid kon onthullen. Die dag was minder dan een jaar geleden aangebroken toen er een man voor zijn deur was verschenen om hem te vragen of hij zich misschien nog een oude zaak kon herinneren. Alsof hij die ooit kon vergeten.

Tim Raymer. Een naam die nooit uit zijn geheugen was verdwenen, in tegenstelling tot zoveel andere namen. Een naam die hij had kunnen ophoesten voor de vreemdeling had kunnen zeggen om welke zaak het ging, omdat hij bij het zien van de man direct had aangevoeld waarvoor hij was gekomen. Eindelijk was de tijd gekomen om de waarheid te vertellen.

Bijna een jaar lang wachtte hij nu al op het moment dat de vreemdeling die waarheid openbaar zou maken. Nu Richard Bridges zijn kandidatuur binnenkort officieel ging aankondigen, kon het niet lang meer duren. Alles wat er was gebeurd zou onthuld worden, inclusief zijn eigen rol in de doofpotaffaire. Hij was bereid zijn eigen schande te dragen voor het hogere doel. De enige kleine troost aan het overlijden van Carol was dat zij het niet hoefde mee te maken.

Het doordringende geluid van de deurbel haalde hem uit zijn overpeinzingen. Hij tilde zijn hoofd op en keek over zijn schouder naar de voordeur. Wie kon dat nu zijn? Hij verwachtte niemand. Hele dagen sleet hij in eenzaamheid. Blij met wat afleiding, liep hij de gang in om open te doen. Hij bewoog niet meer zo snel als vroeger en degene die had aangebeld, belde een tweede keer voor hij bij de deur was. 'Ik kom eraan, ik kom eraan,' mompelde hij.

Het kwam niet in hem op te vragen wie de bezoeker was. Dit was een kleine stad. Onschuldig. Daarom zwaaide hij de deur gewoon open. Zodra hij de man zag die voor hem stond, wist hij echter dat hij dat beter niet had kunnen doen.

'Wat vond je van het verhaal van Clint?' vroeg Audrey terwijl ze wegreden bij het huis van Raymer. 'Zou er iets in kunnen zitten?'

'Als dat zo is, moet er nog meer aan vastzitten. Ik denk niet dat Hal zo opgewonden over zijn boek was geweest, als hij alleen maar had ontdekt dat Rich de vriendin van een andere jongen had afpikt,' zei Jason.

'Zoals bijvoorbeeld dat de dood van Tim Raymer helemaal geen ongeluk was?'

Hij knikte. 'Het lijkt erop dat we hetzelfde denkspoor volgen. Alleen, als het inderdaad geen ongeluk was, hebben we overtuigende bewijzen nodig. Alles wat we tot nu toe hebben, zijn toespelingen uit de mond van een dronkaard.'

'Klopt, maar de basisfeiten moeten makkelijk na te trekken zijn. We moeten uitzoeken wanneer Rich naar Europa vertrok, wanneer hij met Julia is getrouwd en of Julia vroeger Julie Ann Foster heette. Als ze verkering heeft gehad met Tim Raymer, weet ik zeker dat anderen dat ook nog weten. We zouden het aan oudklasgenoten kunnen vragen.'

'Marybeth moet van ongeveer dezelfde leeftijd zijn als Rich en Julia Bridges,' merkte Jason op. 'Misschien heeft zij Julia vroeger gekend.'

'Laten we het haar vragen,' zei Audrey. Eerder had ze het gevoel gekregen dat Marybeth Rich Bridges niet erg mocht. Zou dat ook voor zijn vrouw gelden?

'Trouwens,' ging ze verder toen ze nog iets bedacht, 'als de dood van Tim Raymer geen ongeluk was en Rich was daarbij betrokken, zou dat wel wat dingen verklaren. Zoals waarom hij ineens naar Europa vertrok. Misschien was het niet Dicks doel om een einde te maken aan zijn relatie met Julie Ann, maar wilde hij hem buiten het bereik van de wet te houden voor het geval iemand erachter kwam wat er echt was gebeurd met Tim. Zodra zijn dood officieel was bestempeld als ongeluk en niemand meer aan de zaak dacht, kon Rich veilig terugkeren.'

'Dat lijkt me in ieder geval veel logischer. Ik denk dat Dick het alleen goed gevonden zou hebben dat zijn zoon zijn studie uitstelde om te gaan lanterfanten in Europa als daar een heel goede reden voor was. Als die reis alleen bedoeld zou zijn om een relatie te stoppen, is dat wel heel extreem. Dat had hij denk ik ook wel op andere manieren voor elkaar kunnen krijgen,' zei Jason.

'Het zou ook kunnen verklaren waarom Rich ineens wel bereid was zich te conformeren aan de plannen die zijn vader voor hem had.'