Niet alles is liefde(79)

Ze keek naar de twee erg uitgesproken punten aan de voorkant van haar zwarte satijnen halter. ‘Ik heb het koud.’

‘Uh-huh.’ Hij streelde met zijn knokkels over haar linkerborst. Haar lippen gingen uit elkaar en ze haalde diep adem. ‘Je bent opgewonden.’

Ze beet op haar bovenlip en schudde haar hoofd, maar ze wisten allebei dat ze loog.

Hij zuchtte en liet zijn hand zakken. ‘Laat me dat verdomde huis maar zien.’

Ze draaide zich om en liep voor hem uit. Het laatste wat ze kon gebruiken was dat Sebastian haar in haar moeders huis verleidde. Maar er was een ander deel van haar, het nieuwe deel dat net het genot van seks zonder verplichtingen had ontdekt, dat wilde dat hij dat wel deed, en nog veel meer.

Ze liet hem de salon, die haar moeder als kantoor gebruikte, de zitkamer en de bibliotheek zien. Hij hield zijn handen thuis, wat bijna net zo frustrerend was als toen hij haar aanraakte. ‘Ik heb hier als kind veel tijd doorgebracht,’ zei ze terwijl ze naar de rijen in leer gebonden boeken wees die van het plafond tot de vloer reikten. De kamer was gemeubileerd met oude leren stoelen en Tiffany-lampen.

‘Dat weet ik nog.’ Hij liep naar de ingebouwde mahoniehouten planken. ‘Waar zijn jouw boeken?’

‘O, ja, eh, mijn boeken zijn paperbacks.’

Hij keek over zijn schouder naar haar. ‘En?’

‘Mijn moeder vindt dat paperbacks niet bij de in leer gebonden boeken horen te staan.’

‘Wat? Dat is belachelijk. Je bent haar familie. Veel belangrijker dan gedeprimeerde Russische schrijvers en dode dichters. Je moeder zou dolblij moeten zijn dat ze je boeken hier kan neerzetten.’

Ze had zelf heimelijk ook altijd gevonden dat ze ruimte in de bibliotheek van haar eigen moeder moest krijgen. Dat Sebastian dat zei, deed ongewilde gevoelens bij haar ontwaken. ‘Dank je.’

‘Waarvoor? Weet je moeder hoe moeilijk het is om een boek gepubliceerd te krijgen?’

Maar dit was Sebastian. Ze mocht niets anders voor hem voelen dan een milde vriendschap en een enorme fysieke aantrekkingskracht. ‘Waarschijnlijk niet, maar het zou niet uitmaken als ze dat wel deed. Niets wat ik doe zal ooit goed genoeg zijn, of precies goed, of perfect. Ze zal nooit veranderen, dus heb ik dat maar gedaan. Ik pleeg geen zelfmoord om haar een plezier te doen en ik erger haar ook niet meer expres.’

‘Nee.’ Hij lachte zachtjes. ‘Je brengt de aandacht gewoon van jezelf op iemand anders.’

Ze glimlachte. ‘Dat is waar, maar je moet toch echt een beetje lijden omdat je die arme meneer Banaan hebt opgegeten.’ Ze knikte naar de deuropening. ‘Ik zal je de bovenverdieping laten zien.’

Hij liep vlak achter haar aan de wenteltrap op. Ze liet hem de drie logeerkamers zien, haar moeders slaapkamer, en uiteindelijk de kamer die van haar was geweest toen ze opgroeide. Haar twijfelaar met de zware houten ananassen op de bedstijlen stond er nog steeds, net als de kledingkast, de ladekasten en de toilettafel met vijf laden. Het enige wat veranderd was, was het beddengoed.

‘Ik herinner me deze kamer,’ zei Sebastian terwijl hij verder naar binnen liep. ‘Maar vroeger was alles roze.’

‘Ja.’

Hij draaide zich om en zei: ‘Doe de deur dicht, Clare.’

‘Waarom?’

‘Omdat je niet wilt dat je moeder ziet wat ik met haar kleine meisje ga doen.’

‘We kunnen hier niets doen.’

‘Je klinkt bijna alsof je het meent.’ Hij liep de kamer door en deed de deur zelf dicht. ‘Bijna.’ Hij kwam voor haar staan en ging met zijn handen van haar armen naar haar schouders en haar nek. Hij kuste haar, en voordat ze zich realiseerde wat hij deed, maakten zijn vingers de strik van haar halter los en viel de stof rond haar middel. Hij streelde haar blote borsten.

‘Stel dat er iemand binnenkomt?’

‘Dat gebeurt niet.’ Hij pakte haar polsen en legde haar handen op zijn schouders. ‘Je tepels zijn hard en je slipje is nat, dus ik weet dat je dit ook wilt.’ Hij pakte haar borsten vast en bewerkte de harde tepels met zijn duimen. ‘Ik wilde dit al doen sinds ik vanavond het huis binnen kwam lopen. Tijdens je moeders verhalen over haar liefdadigheidsevenementen vroeg ik me af of iemand het zou merken als ik onder de tafel zou verdwijnen en de binnenkant van je dijen zou kussen. Ik vroeg me af of jij net zo opgewonden was. Toen voelde ik je slipje en wist ik dat ik vanavond op een bepaald moment bij je zou binnendringen.’ Hij kuste haar keel. Ze liet haar handen onder zijn trui en het T-shirt dat hij eronder droeg glijden.

‘Ik dacht dat het de bedoeling was dat je na gisteravond geen seks meer zou willen,’ zei ze terwijl ze met haar hand naar de knoop van zijn broek ging. ‘Dat je het uit je systeem zou hebben.’