Niet alles is liefde(81)

‘Hallo,’ begon hij toen ze haar jas uittrok. ‘Ik heb hier in Seattle een groot oudejaarsfeest waar ik naartoe moet. Ik dacht dat je mijn date zou kunnen zijn, als je nog geen plannen hebt. Geef me even een belletje en laat het me weten.’

Oudejaarsavond? In Seattle? Was hij gek geworden? Ze schonk een glas cola light in en belde hem terug om die vraag aan hem te stellen.

‘Het is maar een uur vliegen,’ zei hij. ‘Heb je al plannen?’

Als Sebastian haar vriend was, zou ze misschien ‘hard to get’ spelen. Doen alsof ze plannen had, maar bereid was om die alleen voor hem af te zeggen. ‘Nee.’

‘Ik betaal je ticket,’ zei hij.

‘Dat wordt niet goedkoop.’ Ze pakte haar cola en liep de trap op naar haar kantoor. ‘Wat is je achterliggende motief?’

‘Ik mag tijd doorbrengen met een mooie vrouw.’

Nog maar een paar dagen geleden zou ze verrukt zijn geweest als hij had gezegd dat ze mooi was. In elk geval het kleine deel dat diep binnen in haar huisde. Het deel dat hem als kind was gevolgd. Nu wist ze niet zo zeker hoe ze zich over het compliment voelde. Het leek iets wat een man tegen zijn vriendin zou zeggen en Clare had het gevoel dat ze het zich niet kon veroorloven dat er zelfs maar de kleinste zweem van een relatie voorbij de muur kwam die ze had gebouwd om haar hart te beschermen. Ze deed het af als betekenisloos. Iets wat mannen altijd tegen vrouwen zeiden. Het betekende niets. ‘Vertel me niet dat er geen vrouwen in Seattle zijn die je kunt vragen.’ Ze wachtte op de eerste jaloerse steek. Het knagen aan haar hart. Toen ze niets voelde, glimlachte ze. Ze gaf om hem als een vriend. Een vrouw kon niet jaloers zijn op een vriend met wie ze geen relatie had. Vooral als hij in een andere staat woonde.

‘Een paar, maar die zijn niet zo interessant als jij. Niet zo leuk.’

‘Bedoel je dat ze geen seks met je willen hebben?’

‘Natuurlijk willen ze wel seks met me hebben.’ Zijn lach stroomde door de telefoonlijn. ‘Maar omdat je er zelf over bent begonnen, neem maar iets mee wat sexy is. Ik denk namelijk dat we nog een paar keer de liefde met elkaar moeten bedrijven om het uit ons systeem te krijgen.’

De liefde bedrijven. Wat zij deden was geen liefde bedrijven. Ze hadden seks. Hete, wilde, ongelooflijk lekkere seks, maar het was anders dan de liefde bedrijven. Het was puur fysiek. De aarde schudde niet en haar hart voelde niet alsof het zou barsten. Dat was de liefde bedrijven, en ze kende het verschil. ‘Aha. Zoiets als een diarreeremmer.’

‘Eerder als sekstherapie. Ik denk dat we het kunnen gebruiken. Dat geldt in elk geval voor mij.’

Ze moest toegeven dat het goed klonk. Nadat ze zich jarenlang onbegeerlijk had gevoeld, was het verslavend om een man te hebben die haar zo graag wilde als Sebastian. En op dit moment in haar leven was hete, wilde, ongelooflijk lekkere seks beter dan liefde. In de toekomst zou ze weer op zoek gaan naar een zielsverwant. Iemand met wie ze haar leven kon delen. Ze wilde een man en een gezin. Ze wilde ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’ met een ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’-man. Het zat in haar dna om die dingen te willen, maar op dit moment wilde ze alleen plezier hebben met een ‘fijne tijd’-man zoals Sebastian. Die nooit kon worden verward met een ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’-man.

‘Goed,’ stemde ze toe. ‘Maar als ik in Seattle ben zal ik moeten winkelen. Kun je dat aan?’

Er viel een lange stilte, toen zei hij: ‘Misschien moet ik wat extra therapie krijgen om over dat trauma heen te komen.’

Ze lachte en begon in gedachten de winkels af te vinken. Naast haar gewone lijst zoals Nordstrom, Nieman’s en Saks, ging ze naar Club Monaco, bcbg en Bebe.

Wow, winkelen én seksueel uit de band springen. Nog maar een paar maanden geleden was haar leven afschuwelijk geweest. Wat een manier om het nieuwe jaar te beginnen.





Zeventien





Sebastian pakte het mes en sneed een paar kalkoensandwiches in tweeën. Hij legde ze op een bord en pakte een doos Pringles. Hij had nog nooit een vrouw over laten komen om de dag met haar in bed door te brengen. Maar hij was ook nooit met een vrouw zoals Clare samen geweest.

Hij pakte de lunch en liep alleen gekleed in zijn ondergoed de keuken uit. Hij had Clare die ochtend opgehaald van Sea-Tac, en pas toen hij haar van de roltrap af zag komen, prachtig in haar zwarte jas en rode sjaal, realiseerde hij zich hoe graag hij bij haar was. Ze hadden veel gemeen. Ze was slim en mooi en stelde geen eisen. En nog belangrijker, ze was gewoon prettig in de omgang. Hij had de ervaring dat een vrouw, als ze meer dan twee keer seks met een man had gehad, altijd begon over het r-woord – relatie – wat altijd snel werd gevolgd door het b-woord – betrokkenheid. Vrouwen konden gewoon niet ontspannen. Ze moesten alles altijd ingewikkeld maken.