Niet alles is liefde(78)

De herinnering dat hij haar navel bedekte met warme kussen schoot haar te binnen. Ik denk dat je dit fijn gaat vinden, had hij gisteravond gezegd terwijl zijn hoofd langzaam naar beneden ging. Ik heb het geleerd van een Franse vrouw in Costa Rica. En ze had het fijn gevonden. Heel erg fijn zelfs.

‘Maar op dit moment heb ik trek in kerstham.’ Sebastian keek de tafel rond terwijl hij zijn hand op Clares dijbeen legde. ‘Het is heerlijk, mevrouw Wingate.’

Clare keek naar hem vanuit haar ooghoeken terwijl hij langzaam haar rok omhoogtrok.

‘Noem me alsjeblieft Joyce.’

‘Bedankt voor de uitnodiging voor vanavond, Joyce,’ zei hij, een boegbeeld van koorknaapbeleefdheid, terwijl zijn hand de stof van haar rok verzamelde.

Clare droeg geen nylons, en ze greep onder tafel naar hem voordat hij haar naakte huid kon aanraken. Ze pakte voorzichtig zijn pols en haalde zijn hand weg.

‘Ik heb een kerstkaart van je vaders zus gekregen,’ verkondigde Joyce terwijl ze over de tafel naar Clare keek.

‘Hoe is het met Eleanor?’ Clare pakte haar punch. Terwijl ze de rum-mix naar haar mond bracht, trok Sebastian haar rok tot boven haar knieën op en legde hij zijn hand op haar nu naakte dijbeen. Geschrokken door het warme contact veerde ze overeind.

‘Alles in orde?’ vroeg Sebastian alsof hij naar het weer informeerde.

Clare plakte een geforceerde glimlach op haar gezicht. ‘Ja, hoor.’

Joyce was zich nergens van bewust en praatte verder: ‘Blijkbaar heeft Eleanor de religie ontdekt.’

‘Het is vast het jaargetijde.’ Ze legde haar hand op die van Sebastian, maar zijn greep verstevigde. Behalve worstelen om zijn hand van haar af te krijgen en daarmee de aandacht trekken voor wat er onder de tafel gebeurde, kon ze niets doen.

‘Eleanor is altijd een lastpak geweest,’ ging haar moeder verder. ‘Ze was min of meer een schande, wat nogal een prestatie is in die familie.’

‘Hoe oud is Eleanor?’ vroeg Sebastian beleefd en nieuwsgierig, terwijl zijn hand hoger kroop. Ze voelde huid op huid. De warmte van zijn hand verspreidde zich over Clares dijbeen naar boven en riep fysieke herinneringen aan de afgelopen nacht op. In haar bed en onder de douche, en natuurlijk op de antieke bank.

‘Ik geloof dat ze achtenzeventig is.’ Joyce pauzeerde om haar laatste sperziebonen op te prikken. ‘Ze is acht keer getrouwd en gescheiden.’

‘Eén keer was genoeg voor mij,’ voegde Leo er hoofdschuddend aan toe. ‘Sommige mensen leren het nooit.’

‘Dat is waar. Mijn achterachteroom Alton is gewond geraakt bij een echtelijke ruzie,’ biechtte Joyce op, die dankzij haar derde glas Glenlivet ongewoon openhartig was over de Wingate-familiegeheimen. ‘Helaas had hij een voorliefde voor de vrouwen van andere mannen, terwijl hij zijn eigen vrouw verwaarloosde. Typisch.’

‘Waar was hij gewond?’ Sebastian liet zijn vingers naar de voorkant van Clares slipje glijden. Haar blik werd enigszins wazig en ze smolt zowat van haar stoel.

‘Een kogel in zijn linkerbil. Hij rende weg met zijn broek op zijn enkels.’

Sebastian grinnikte en zijn vingers streelden haar door de mix van spandex en katoen. Ze klemde haar dijen tegen elkaar en onderdrukte een kreet terwijl het gesprek zonder haar verderging. Leo maakte een opmerking over… iets, en Joyce antwoordde… iets, en Sebastian trok aan het elastiek rond de bovenkant van haar been en vroeg iets…

‘Vind je niet, Clare?’ vroeg Joyce.

Ze richtte haar ogen weer op haar moeder. ‘Ja. Absoluut!’ Ze schoof zijn hand van haar kruis en duwde haar rok naar beneden. ‘Dessert?’

‘Nog even niet, denk ik.’ Haar moeder legde haar linnen servet op tafel.

‘Leo?’ vroeg Clare terwijl ze haar bord en bestek verzamelde.

‘Voor mij niet. Geef me een halfuur.’

‘Kan ik jouw bord meenemen, Sebastian?’

Hij stond op. ‘Ik doe het wel.’

‘Dat hoeft niet.’ Het laatste wat ze kon gebruiken was dat hij haar volgde en afmaakte waaraan hij was begonnen. ‘Blijf jij maar zitten en ontspan je met mijn moeder en Leo.’

‘Na zo’n uitgebreide maaltijd moet ik even bewegen,’ hield hij vol.

Joyce gaf Clare haar bord. ‘Je moet Sebastian het huis laten zien.’

‘O, ik denk niet dat hij zin heeft…’

‘Ik wil het dolgraag zien,’ onderbrak hij haar.

Hij volgde haar naar de keuken en ze zetten de borden in de gootsteen. Hij leunde met één heup tegen het aanrecht en streelde met de achterkant van zijn vingers over haar arm. ‘Vanaf het moment dat je vanavond binnenkwam, heb ik me afgevraagd of je een bh onder dat ding droeg. Blijkbaar niet dus.’