Niet alles is liefde(76)

Ze sloeg een been rond zijn rug. ‘Ik wil meer,’ fluisterde ze terwijl hij in een perfect ritme begon te bewegen. ‘Dit is zo heerlijk.’ Ze likte over haar droge lippen. ‘Wat gebeurt er als ik stop met ademhalen en flauwval?’

Met zijn gezicht vlak boven haar zei hij: ‘Dan maak ik je wakker als het voorbij is.’

Haar lach veranderde in een lang gekreun toen hij sneller begon te bewegen en elke cel van haar lichaam geconcentreerd was op zijn penis die in haar stootte. Sneller, harder, intenser. Opnieuw en opnieuw. Zijn hortende ademhaling gleed langs haar wang terwijl hij in haar pompte. Hij liefkoosde en streelde haar volledige binnenkant en het gevoel groeide. Ze bewoog samen met hem en kwam hem stoot na stoot tegemoet. In en uit en in en uit. Steeds opnieuw. Gevangen in een wild genot waarvan ze niet wilde dat het ooit zou eindigen. Ze had er geen idee van hoe lang ze bezig waren toen ze haar naam hoorde. Zijn stem was rauw en gesmoord. ‘Clare, schat, ben je bijna zover?’

Voordat ze antwoord kon geven, schreeuwde ze het uit van genot toen een verrukkelijk orgasme door haar heen golfde en haar lichaam met hitte overspoelde. Ze zag en hoorde niets, behalve het gebonk in haar borstkas en haar hoofd. Haar spieren omklemden hem en hielden hem vast in het ritme van haar orgasme. Hij pompte sneller en harder en duwde haar omhoog op de bank van haar overgrootmoeder tot hij ook klaarkwam. De explosie vermengde zich met het geluid van intens mannelijk genot, primair en bezitterig. Na een laatste stoot duwde hij zijn armen onder haar schouders en trok haar dicht tegen zich aan.

‘Clare,’ fluisterde hij onregelmatig ademhalend. ‘Als ik had geweten dat het zo heerlijk was, had ik je die eerste avond dat ik je zoende al in de bosjes gegooid en dit met je gedaan.’

‘Als ik had geweten dat het zo heerlijk was…’ ze slikte en likte haar droge lippen, ‘… dan had ik het je waarschijnlijk laten doen.’

Hij zweeg nog even terwijl hij de zijkant van haar hoofd kuste en zich koesterde in de zoete warmte van het nagenot. ‘Clare?’

‘Hmm.’

‘Het condoom is gescheurd.’

Haar nagenot verdween als een lekgeprikte zeepbel. Ze duwde tegen zijn schouders en voelde het bloed uit haar hoofd wegtrekken. ‘Wanneer?’

Hij keek naar haar gezicht. ‘Ongeveer vijf seconden voordat ik klaarkwam.’

‘En je bent niet gestopt?’

Hij grinnikte en veegde haar haar uit haar gezicht. ‘Ik heb een beetje controle, maar niet op dat moment. Niet als jouw orgasme mijn penis zo vastklemt.’ Hij kuste het puntje van haar neus en glimlachte. ‘Ik zweer bij God, Clare, dat ik nog nooit zo hard ben klaargekomen.’

‘Hoe kun je lachen?’ Ze duwde tegen zijn schouders, maar zijn armen rond haar verstrakten.

‘Omdat jij die kleine geboortebeperkingspleister draagt die voor negenennegentig procent beschermt.’ Zijn glimlach werd breder. ‘Omdat je heerlijk aanvoelt, en omdat je schoon bent, en ik ook.’

‘Hoe weet je dat zo zeker?’

‘Ik zou nooit tegen je liegen over iets wat zo belangrijk is. Vertrouw me, Clare. Ik zal je geen pijn doen.’

Sebastian vertrouwen? Ze keek in zijn ogen. Ze zag geen bedrog. Alleen de pure waarheid. Hij trok zich een stukje terug en duwde toen langzaam weer naar binnen.

‘Als ik dacht dat er ook maar een greintje kans was dat ik iets had zou ik het je vertellen. Geloof me.’

Hem geloven terwijl hij nog steeds diep in haar begraven was? ‘Als je tegen me liegt, vermoord ik je. Dat zweer ik.’ Hij bleef langzaam stoten, en ondanks zichzelf begon ze met hem mee te bewegen.

Hij grijnsde alsof hij net de loterij had gewonnen. ‘Dat klinkt niet erg romantisch uit de mond van de auteur van Overgave aan de liefde.’

‘Liefde en romantiek zijn overgewaardeerd.’ Ze ging met haar handen over zijn schouders naar de zijkanten van zijn nek. ‘Krankzinnige, hete seks is veel beter.’





Zestien





‘Prettig kerstfeest.’ Clare sloeg haar armen om Leo heen en gaf hem een stevige knuffel. Ze gluurde over zijn schouder naar Sebastian, die een paar meter achter zijn vader stond. Hij droeg een zwarte wollen broek en een donkere karamelkleurige trui, bijna dezelfde kleur als zijn korte haar. Ze zag een zweem van een glimlach terwijl zijn ogen de hare vasthielden. Ze herinnerde zich de afgelopen nacht glashelder. Ze voelde hoe de warmte zich door haar borstkas verspreidde en keek weg.

‘Ik vind het schilderij prachtig,’ zei Leo toen Clare hem losliet en een stap naar achteren deed. ‘Sebastian vertelde dat je hebt geholpen met uitzoeken.’

Ze richtte haar aandacht op Leo en probeerde de vlinders in haar buik te negeren. ‘Ik ben blij dat je het mooi vindt.’ Een paar maanden geleden hadden Leo, Joyce en Clare besloten dat ze elkaar geen kerstcadeaus zouden geven. In plaats daarvan doneerden ze het geld dat ze uitgegeven zouden hebben aan het Leger des Heils.