Nachtvlucht(102)

Op dat moment begon Sascha te huilen.

‘En?’ vroeg ik.

‘We hebben hem.’

Ik voelde me plotseling zo licht als een veertje en ik had kunnen zweven van opluchting.

‘Het was zoals jij had uitgedokterd,’ ging Nick verder. ‘Hij liet Danny voor hem inbreken en de gestolen goederen werden weer verkocht, waarna hij het grootste deel van de opbrengst in eigen zak stak. Alex had zichzelf goed ingedekt. Er waren meer jongens bij de inbraken betrokken, maar geen van hen wist dat hij het grote brein achter de operatie was. Hij had alleen contact met Danny en had hem ook verboden om er met anderen over te praten. Danny moest doen alsof het zijn idee was. En dat was geen zware opgave voor Danny, die graag werd gezien als leider. Zoals je weet na je gesprek met Mesut heeft Alex dit kunstje eerder met Thomas geflikt. Toen bekend werd dat de politie Thomas op het oog had, werd Alex bang dat de jongen hem zou verraden en heeft hij hem vermoord. Hier zag hij nieuwe mogelijkheden toen hij contactpersoon van de jongeren werd. Hij benaderde Danny met de vraag of hij geld wilde verdienen. Hij had de perfecte dekmantel. Niemand zou er iets achter zoeken als Alex en Danny met elkaar werden gezien. Ondertussen hoorde hij dat er een team werd gevormd dat zich ging bezighouden met inbraakpreventie en realiseerde zich dat dit een gouden kans was.’

‘Waarom? Waarom liet Alex de beide jongens inbreken?’

‘Hebzucht. Hij zei tijdens het verhoor letterlijk dat hij niet van plan was om zijn hele leven politieman te blijven en voor een hongerloontje te werken. Het grootste deel van het geld legde hij opzij. Het plan was om over een aantal jaren naar het buitenland te vertrekken en een relaxed leven te gaan leiden. Als hij met geld had gesmeten, waren we misschien achterdochtig geworden. Het gaat om een behoorlijk groot bedrag, de gestolen goederen vertegenwoordigen een waarde zo richting de anderhalve ton.’ Nick vertelde dat ze een deel ervan terug hadden gevonden in een garagebox die Alex onder een valse naam had gehuurd. ‘Hij wachtte meestal een paar maanden met verkopen, om geen argwaan te wekken.’

Op het wad vochten twee zeevogels om voedsel. Nijdig pikten ze op elkaar in, totdat de kleinste er genoeg van had, zijn vleugels spreidde en wegvloog.

‘Alex heeft verteld dat Ron zich steeds meer met het oplossen van de inbraken begon te bemoeien, alhoewel het officieel niet zijn pakkie-an was. Alex kreeg het benauwd van het gespeur van zijn collega en besloot om hem af te leiden, zoals hij dat zelf noemde.’ Nicks gezicht vertrok even.

‘Afleiding?’ Ik keek naar het ijzeren hek dat voor ons opdoemde. Moeizaam klom ik eroverheen, geholpen door Nick. Ik werd nog geplaagd door spierpijn van de worsteling. Een bordje op het hek vertelde ons dat we hier niet mochten lopen tijdens het broedseizoen. ‘Je bedoelt de pesterijen?’

‘Er waren verschillende momenten dat ik Alex aan wilde vliegen, maar toen hij beweerde dat hij het voor Ron had gedaan…’ Nick hervond zichzelf. ‘Het was bizar, Liv. Hij zei dat hij had gehoopt dat Ron daardoor zijn focus zou verleggen, dat Susan hem zou bellen voor hulp of dat hij in ieder geval door zou hebben dat hij zich er niet mee moest bemoeien. Zijn letterlijke woorden waren: “Echt, ik heb mijn best gedaan, het is niet mijn schuld dat hij het niet kon laten zijn neus erin te steken. Ik heb hem een kans gegeven.”’

‘En ik kreeg die kans zeker ook?’ vroeg ik sarcastisch.

Nick knikte. ‘Met je beschuldiging dat Danny met de inbraken te maken had, kwam je te dicht bij de waarheid. En toen Alex hoorde dat je navraag deed over Thomas wist hij dat hij je op een zijspoor moest zetten. Door je bang te maken.’

‘Dat is zeker gelukt,’ zei ik schamper.

‘Het is een sadist, Liv. Ik ben ervan overtuigd dat hij plezier aan zijn daden beleefde. Waarom zou je anders een jongen als Thomas bewerken met sigarettenpeuken en hem laten verdrinken door hem vast te binden? Er zijn zat manieren om iemand zonder al te veel lijden te vermoorden. Hoe dan ook, zijn plannetje werkte niet. Ron had het niet door, of raakte nog meer overtuigd van zijn gelijk. Dat zullen we nooit weten. Wat we wel weten is dat je broer een aantal inbraken wist te linken aan de bezoeken die hij samen met Alex had afgelegd. Ik kan me herinneren dat toen het team werd samengesteld, Alex verschillende malen aangaf dat hij de meest geschikte man was om het team te leiden, aangezien hij in zijn vorige baan de nodige ervaring op dit gebied had opgedaan. Ergens heeft Alex zichzelf hiermee verraden, al kon hij dat destijds nog niet bevroeden. Je broer moet zich dit ook herinnerd hebben en besloot bij Alex’ oude collega’s te informeren. Zo kwam hij in contact met Mesut. Na een gesprek met hem wist Ron zeker dat Alex achter de inbraken zat, hier en daar, én Thomas had vermoord. Hij moest alleen bewijs hebben en is naar Danny gegaan, in de hoop dat de jongen hem de waarheid zou vertellen en Alex zou verraden. In ruil voor strafvermindering of iets dergelijks. Maar Danny is niet gek en hield zijn lippen op elkaar. Wel vertelde hij Alex dat Ron hem een bezoekje had gebracht.’