Laat In De Nacht(154)

'Rondeau wilde naar het Centrale Onderzoeksbureau bevorderd worden,' zei Curtis. 'Hij had mij er al over benaderd, en hij zei dat hij op de afdeling Kindermishandeling wilde werken. '

'Waar hij onbeperkt toegang tot kinderporno zou hebben.'

Curtis knikte, en van zijn gezicht was onverholen afkeer af te lezen. 'Hij ging die avond naar het radiostation om zijn persoonlijke plannen ten uitvoer te brengen en zich tegelijkertijd als politieman te onderscheiden door Valentino aan ons uit te leveren.

Als jij en Crenshaw dood waren geweest, zou het hem misschien gelukt zijn. Het onderzoek van Janeys lijk leverde geen DNA van de dader op. Blijkbaar had Rondeau gehoord van een middel dat voor dat doel bij een moordzaak in Dallas was gebruikt.' Curtis schudde somber zijn hoofd. 'Zijn politiewerk heeft hem veel geleerd.'

'En weet je ook hoe het met Stan gaat?'

'Zijn toestand is verbeterd. Het gaat nu vrij goed met hem.'

Op wonderbaarlijke wijze had Stan het schot in zijn borst overleefd, evenals de zware operatie waarbij de kogel was verwijderd. Hij had een ingeklapte long gehad en aanzienlijke weefselschade, maar zou in leven blijven. Toen hij stabiel genoeg was om te worden vervoerd, had Wilkins Crenshaw hem met zijn privé-vliegtuig naar Atlanta laten brengen.

'Ik heb zijn oom gevraagd me te bellen zodra Stan kan telefoneren,' zei Paris. 'Ik wil mijn excuses aanbieden.'

'Ik ben er zeker van dat hij geen wrok tegen je koestert. Hij zal heel dankbaar zijn dat hij nog leeft.'

'Rondeau zei tegen me dat hij Stan recht door het hart had geschoten.'

'Als hij daarop richtte, had hij meer tijd op de schietbaan moeten doorbrengen,' zei Curtis grimmig. 'Gelukkig voor jullie heeft hij dat niet gedaan.'

Paris had gehoord dat ze veel bloed had verloren omdat de kogel vlak onder haar schouder haar rug was binnengedrongen en er boven haar borst weer was uitgekomen. Ze zou er een lelijk litteken aan overhouden. En haar snoeiharde tennisservice was verleden tijd, maar ze leefde!

Als de kogel een paar centimeter lager was ingeslagen, zou haar leven voorbij zijn geweest. Dean had haar aangeraden ook daar niet bij te blijven stilstaan, hoewel het de gebruikelijke reactie was van een overlevende.

'Ga niet na wat de redenen zijn waarom je leven werd gespaard, Paris. Dat is zinloos. Je kunt nooit een antwoord vinden. Wees alleen dankbaar dat je er nog bent. Ik ben dat wél,' had hij gezegd, met een stem die schor was van emotie.

Curtis richtte haar aandacht weer op hun gesprek door te zeggen dat de incestueuze relaties in zijn jeugd Rondeau met woede hadden vervuld. 'Ik denk dat hij niet eens weet hoe boos hij was,' zei hij. 'Hij had geleerd het goed te verbergen, maar door het seksuele misbruik van zijn moeder koesterde hij een diepgewortelde woede tegen vrouwen.'

'Dean heeft het me verteld.'

'Ik geef hem vrij weer,' bekende Curtis. Daarna vroeg hij of ze de krant van die morgen had gezien. 'Rechter Kemp gebruikt de moord op Janey voor zijn campagne.'

'Smakeloos!'

'Sommige mensen...' zei de rechercheur terwijl hij minachtend snoof.

'Wat gaat er met Brad Armstrong gebeuren?' vroeg Paris. 'Moet hij naar de gevangenis?'

'Hij is aangeklaagd wegens ontucht met een minderjarige en aanranding, en als hij veroordeeld wordt, krijgt hij een zware straf. Maar Melissa Hatcher bekende dat ze vrijwillig met hem is meegegaan en aan veel dingen heeft meegedaan voordat ze hem een halt toeriep. Misschien bekent hij schuld aan een minder zware aanklacht in ruil voor een minder zware straf, maar ik voorspel je dat hij een poos in de bak zal zitten. Hopelijk gebruikt hij die tijd goed om orde op zaken te stellen.'

'Ik vraag me af of zijn vrouw bij hem zal blijven.' Haar ogen dwaalden naar het bloemstukje dat Toni Armstrong had laten bezorgen.

'Dat zal de toekomst leren,' zei Curtis. 'Maar als ik een gokker was, zou ik ja zeggen.' Even viel er een stilte. Toen sloeg hij op zijn dijen en ging zuchtend staan. 'Kom, ik moet gaan. Dan kun jij rusten.'

Ze lachte. 'Ik heb niets anders gedaan dan rusten, en kan nauwelijks wachten tot ik word ontslagen.'

'Verlang je ernaar om weer aan het werk te gaan?'

'Volgende week, hoop ik.'

'Je fans zullen blij zijn, evenals het ziekenhuispersoneel. Ze zeiden dat er binnen een straal van honderdvijftig kilometer geen bloem meer te krijgen is, omdat ze allemaal in de grote hal hierbeneden zijn.'

'Dean heeft me er gisteren in de rolstoel heen gereden om ze te bewonderen. De mensen zijn bijzonder aardig geweest.'

'Wat mij betreft, ik heb het luisteren naar jou gemist.' Curtis kreeg een kleur tot in zijn haarwortels toen hij eraan toevoegde: 'Je hebt klasse, Paris.'

'Dank je. Jij ook, brigadier Curtis.'

Een beetje onhandig reikte hij naar haar rechterhand en schudde hem heel even. 'Ik ben er zeker van dat we elkaar gauw weer zien. Ik bedoel, nu jij en Malloy...' Zijn stem stierf weg.

Ze glimlachte. 'Ja, ik weet zeker dat ik je spoedig weer zal zien.'