Kurt Wallander 04(79)

‘Wat houdt dat in?’ vroeg Wallander. ‘Wie gebruikt er waarschijnlijk een Italiaans pistool?’

‘Iemand met veel kennis van wapens’, antwoordde Nyberg. ‘Iemand die bewust zijn wapen heeft gekozen.’

‘Moet ik dat zo opvatten dat jij erop doelt dat het een buitenlandse huurmoordenaar kan zijn?’ vroeg Wallander.

‘Misschien’, antwoordde Nyberg. ‘Helemaal onmogelijk is dat niet.’

‘We zullen de bestanden van Bernadelli-bezitters doornemen’, zei Martinson. ‘Voorzover we tot nu toe hebben gezien, heeft er niemand die een Bernadelli bezit aangifte van gedaan dat zijn wapen gestolen is.’

Ze gingen verder met het doornemen van de feiten.

‘De nummerplaat van de auto die jullie volgde, was inderdaad gestolen’, zei Svedberg. ‘Hij was van een Nissan in Malmö afgehaald. De politie in Malmö helpt mee. Ze hebben een aantal vingerafdrukken gevonden. Maar daar moeten we misschien niet te veel van verwachten.’

Wallander knikte. Svedberg keek hem vragend aan.

‘Heb je nog meer?’ vroeg Wallander.

‘Je hebt mij gevraagd navraag te doen naar Kurt Ström’, zei Svedberg.

Wallander vertelde heel in het kort over zijn bezoek aan kasteel Farnholm en zijn ontmoeting bij de poort met de vroegere politieman.

‘Kurt Ström was niet direct een aanwinst voor het korps’, zei Svedberg. ‘Hij werd schuldig bevonden aan zakendoen met diverse helers. Wat nooit bewezen kon worden, maar wat naar alle waarschijnlijkheid wel een feit was, was dat hij bovendien informatie liet uitlekken over razzia’s die door de politie werden voorbereid. Hij is eruit geschopt en de hele zaak werd in de doofpot gestopt.’

Voor het eerst die ochtend liet Björk zich horen.

‘Iedere keer dat dat gebeurt, is het weer even beklemmend’, zei hij. ‘De politie kan zich mensen als Kurt Ström binnen het korps niet veroorloven. Wat verder nog verontrustend is, is dat deze beladen lieden vervolgens zonder problemen opduiken bij allerlei beveiligingsbedrijven in de privé-sector. Er worden met andere woorden veel te lage eisen aan de controle gesteld.’

Wallander ging niet op Björks uitweiding in. Hij wist dat de kans groot was dat ze in een discussie zouden belanden die niet direct te maken had met het lopende onderzoek.

‘Ik kan geen antwoord geven op de vraag wat er de oorzaak van is geweest dat je auto de lucht in vloog,’ zei Nyberg, ‘maar we kunnen ervan uitgaan dat er iets in de benzinetank heeft gezeten.’

‘Autobommen kunnen er verschillend uitzien’, zei Ann-Britt Höglund.

‘Juist deze methode, het gebruik van de verterende benzine als vertragingsmechanisme, is voorzover ik weet in Azië gebruikelijk’, zei Nyberg.

‘Een Italiaans pistool’, zei Wallander. ‘En een Aziatische autobom. Waar brengt ons dat?’

‘In het ergste geval tot een verkeerde conclusie’, antwoordde Björk resoluut. ‘Het hoeven geen mensen uit andere delen van de wereld te zijn, die hierachter zitten. Zweden is tegenwoordig een kruispunt en een ontmoetingspunt waar alles denkbaar is.’

Wallander wist dat Björk gelijk had.

‘We gaan verder’, zei hij. ‘Wat hebben jullie op het advocatenkantoor gevonden?’

‘Nog niets dat als beslissend kan worden aangemerkt’, antwoordde Ann-Britt Höglund. ‘Het zal veel tijd kosten om al het materiaal door te nemen en te beoordelen. Het enige wat absoluut duidelijk lijkt te zijn, is dat het aantal cliënten van Gustaf Torstensson met de jaren drastisch afnam. En dat het bijna uitsluitend ging om de oprichting van bedrijven, financieel advies en contractconstructies. Ik vraag me af of we geen hulp nodig hebben van de rijksrecherche, waar ze gespecialiseerd zijn in witteboordencriminaliteit. Zelfs als er geen sprake is van een misdrijf, dan is het erg moeilijk te begrijpen wat er nu eigenlijk achter de verschillende zaken verborgen zit.’

‘Neem Per Åkeson in de arm’, zei Björk. ‘Hij bezit grote kennis van alles wat met financiën en criminaliteit te maken heeft. Hij kan dan zelf bepalen of hij het aankan of niet. Dan kunnen we versterking vragen.’

Wallander knikte en keerde terug naar zijn mentale checklist.

‘De schoonmaakster?’ vroeg hij.

‘Ik ga haar opzoeken’, zei Ann-Britt Höglund. ‘Ik heb haar telefonisch gesproken. En ze spreekt dusdanig goed Zweeds dat een tolk niet nodig is.’

Vervolgens was Wallander aan de beurt. Hij deed zorgvuldig verslag van zijn bezoek aan Martin Oscarsson en zijn autorit naar Klagshamn en het berkenbosje waar Lars Borman zich zou hebben opgehangen. Zoals zo vaak eerder had Wallander het gevoel dat hij nieuwe verbanden ontdekte terwijl hij aan zijn luisterende collega’s verslag uitbracht van de gebeurtenissen die hadden plaatsgevonden. Het opnieuw vertellen scherpte zijn aandacht.