Inside Out(60)

‘Je zou toch denken dat de sloven daar hem dan wel zouden zien,’ zei Riley.

‘Misschien is het zo’n bijna onzichtbaar luik, zoals Trella heeft gevonden,’ zei Logan.

‘Bijna onzichtbaar luik?’ Riley keek vragend op me neer.

Hij hield me dicht tegen zich aan, tegen zijn lange lichaam, met zijn sterke armen om me heen. Ik wist dat ik me los moest maken uit zijn omhelzing, maar ik wilde liever in zijn armen blijven. ‘Sommige deuren zijn moeilijk te zien. Misschien zijn er druivenranken overheen gegroeid,’ zei ik.

‘O, ja. Veel druivenranken daar,’ zei Logan.

Riley, duidelijk geërgerd, spande zijn spieren. ‘Je vriend is een slechte leugenaar. Wat vertel je me niet?’ Toen ik aarzelde, verplaatste hij zijn handen naar mijn schouders en duwde me van zich af zodat hij me beter kon aankijken. ‘Nu ben ik het zat. De locatie… het bestaan van de Poort, dat is iets enorms. Het is gewoon onvoorstelbaar. Als de Poort er echt is en echt werkt, zullen de gevolgen niet te overzien zijn. Ik moet alles nu weten, anders ga ik –’

‘Wat? Me aangeven? Je loopt wel het risico dat ze je als medeplichtige zien.’

‘Nee. Ik ga je volgen. Ja, zelfs door die buizen. Tot ik het hele verhaal gehoord heb’

Logan nam hem van top tot teen op. ‘Dan blijf je vastzitten.’

‘Het is belachelijk. Dat doet hij toch niet,’ zei ik.

‘Dan laat ik jullie niet weggaan tot jullie het hebben verteld.’ Riley rechtte zijn rug om groter te lijken.

‘Twee tegen een,’ zei ik. ‘En ik ben gewapend.’ Ik legde mijn hand op mijn gereedschapsriem.

Hij zakte weer wat in elkaar en liet zijn handen vallen, maar aan de glinstering in zijn ogen zag ik dat hij het nog niet had opgegeven.

‘En als ik je er Schaapje voor teruggeef?’

‘Echt waar! Zou je me Schaapje geven?’ daagde ik hem uit.

‘Ja.’

Hij meende het, en mijn reactie verbaasde me. Ik zou zijn schaapje dolgraag willen hebben. ‘Nee. Schaapje blijft bij zijn mama.’ Ik stak mijn hand op, om Riley het zwijgen op te leggen. ‘Laat me nadenken.’

Zoals Riley al had gezegd opende de ontdekking van de Poort een heel nieuw scala van problemen en mogelijkheden. Als Riley nu werd gepakt, zou hij alleen al vanwege deze kennis worden gerecycled. Te laat om hem te redden. Ik dacht terug aan zijn preek over keuzen en offers, maar daardoor voelde ik me bepaald niet beter.

‘Ga maar even zitten,’ zei ik. ‘Het is een lang verhaal.’



‘Dus de Poort zit niet in de wand bij Hydrocultuur, maar in de échte buitenmuur?’ vroeg Riley.

‘Ja,’ zei ik.

‘En niemand weet daarvan, behalve wij drieën?’

‘Voor zover ik weet. Ik heb nooit iemand anders gezien in de Tussenruimte, maar het kan zijn dat hooggeplaatste oppers ervan afweten of het kunnen opzoeken in hun computer.’

‘Alle gedetailleerde plattegronden en blauwdrukken van Binnen zijn gewist,’ zei Logan. Hij had ernaar gezocht in de computer om zo veel mogelijk informatie te vinden over de Controllers.

‘Weet je het zeker? Hebben de ingenieurs die dan niet nodig?’ vroeg Riley.

‘Elk systeem – water, lucht, elektriciteit en verwarming – heeft zijn eigen blauwdrukken. Laten we eens kijken… of we die… kunnen samenvoegen.’ Logan begon weer te typen. ‘Nee, ik zie nog steeds Trella’s Tussenruimte niet, of de Poort. En er ontbreken ook allerlei andere dingen. Alle historische dossiers en verslagen zijn gewist tot aan… week 132.076.’

Dat was bijna honderdvijftig centiweken geleden.

‘Het eerste verslag is geschreven door admiraal Peter Trava. Hij heeft het over saboteurs die met magneten proberen Binnen te vernietigen. Hij zegt dat ze zijn tegengehouden zonder dat er doden zijn gevallen, maar dat er wel veel schade is aangericht aan de computers en veel gegevens verloren zijn gegaan.’ Logan scrolde door nog wat pagina’s. ‘Er klopt iets niet. Ze zijn te netjes gewist, dat kan een magneet niet gedaan hebben.’

‘Weet je ook wanneer die bestanden precies zijn gewist?’ vroeg ik.

‘In dezelfde week waarin admiraal Peter zijn verslag schreef, en dat is maar vijftien centiweken geleden. Wauw, het is dus nep!’

‘Wat gebeurde er in die week?’ vroeg ik.

‘Misschien was dat toen een paar oppers probeerden in de beschermde bestanden te komen,’ zei Riley. ‘Daar heeft mijn vader me over verteld. Misschien kwamen ze te dicht bij de waarheid en besloten de Trava’s om alle gegevens van de periode voor hun heerschappij te wissen en dat nepverslag te schrijven om het te verhullen.’

‘Niet alle gegevens,’ zei Logan. ‘Er zitten nog een stuk of tien verborgen, beveiligde bestanden in het systeem. Ik durf te wedden dat de Controllers daar niets van weten. De locatie van de Poort was een van die bestanden. Misschien hebben die dissidenten de bestanden verstopt. Ze zijn allemaal beschermd met een wachtwoord.’ Hij keek ons opgetogen aan, als een kind met een nieuw speeltje.