Inside Out(28)

‘Jawel.’ Hij rechtte zijn rug.

Hij was flink gegroeid sinds we samen in de zorgeenheid hadden gezeten. Ik deed mijn hoofd wat achterover om hem aan te kunnen kijken. Voor het geval hij een van zijn oude trucjes zou proberen had ik alvast uitgezocht waar het dichtstbijzijnde ventilatierooster in het plafond zat. Dankzij de britsen kon ik makkelijk omhoog klauteren, als ik moest ontsnappen.

‘Commandant Karla maakt het ons heel moeilijk,’ zei hij. ‘Ik wil haar niet nog kwader maken dan ze al is. En ze heeft me trouwens naar jou gevraagd.’

Een ijskoude rilling van angst liep over mijn rug. Jacy handelde in informatie. Zijn groep van vijf wist altijd waar de Opper Cops waren. Ze waarschuwden hun cliënten voor onverwachte inspecties en invallen. Want hoewel de sloven hard moesten werken, vonden ze toch nog tijd om zich bezig te houden met illegale activiteiten.

‘Wat heb je haar verteld?’ vroeg ik.

‘Ik had een stungun tegen mijn borstkas, dus het staat me niet meer helemaal helder voor de geest. Als je me nou vertelt waarom de hoofdcommandant in jou geïnteresseerd is, schiet het me misschien weer te binnen.’

Hij bleef me wantrouwig aankijken, en ik vermoedde dat die rotzak het allang wist, maar zijn verdenkingen bevestigd wilde hebben.

‘Je blijft langer leven als je het niet weet.’ Ha. Die had hij niet zien aankomen. ‘Ga je me Karla’s rooster nog vertellen, of niet?’

‘En wat krijg ik daarvoor terug?’

Typisch iets voor een sloof. Niets voor niets. ‘Ik kan een keer de boel voor je verkennen. Eén keer maar.’

Hij lachte schamper. ‘Er zijn zat mensen die dat voor ons willen doen.’

‘Ook in ventilatieschacht tweeënzeventig?’

Zijn minachtende lachje verdween. ‘Kun jij daar komen zonder hulp van een opper?’

Ik knikte. Nummer tweeënzeventig voerde over een paar zeer goed beveiligde locaties, zoals de Controlekamer en het hoofdkwartier van de Opper Cops. De oppers wilden daar geen ontevreden sloven in de buurt hebben. En de twee sloven die wel in die schacht mochten om schoon te maken, werden altijd begeleid door Opper Cops.

Jacy begon opgewonden heen en weer te lopen. ‘Kun je een microfoon voor me installeren, in tweeënzeventig?’

‘Microfoons zijn illegaal. Hoe kom je trouwens aan –’ TechNo’s. Natuurlijk. Ik hoefde het verder niet te weten. ‘Moet ik die plaatsen op een plek waar de schoonmaaktrollen hem niet op kunnen zuigen?’

‘Ja!’

Ik dacht even na. ‘Dat is gevaarlijker dan de boel verkennen. Dat is dus wel twee verzoeken waard. Ik wil Karla’s rooster weten, en wat je haar over mij verteld hebt.’

‘Deal!’

Zijn antwoord kwam te snel. Ik had meer moeten vragen.

‘Over een uur heb ik haar rooster voor je.’ Hij ontspande zich, maar zijn blik bleef waakzaam. ‘En ik heb de hoofdcommandant de waarheid verteld, over jou.’

Mijn maag keerde zich om, alsof ik omlaag viel in een van de buizen. ‘En?’

Hij snoof even. ‘Je bent ook niets veranderd, Trella. Je laat nooit iets merken. Zelfs niet aan je oude maatje uit de zorgeenheid.’

‘Het maatje dat me altijd pestte en me het leven zuur maakte? Het zal je wel verbazen, maar ik heb geen warme herinneringen aan onze tijd samen.’

Hij wuifde mijn opmerking weg. ‘Jij was altijd al kil. We moesten je wel pesten en sarren, alleen maar om een reactie van je te krijgen.’ Jacy boog zich naar me toe en dempte zijn stem. ‘Ik heb haar alles verteld. Dat je vaak de buizen in vlucht om alleen te zijn. Dat je geen vrienden hebt. Geen zin om op te trekken met je medesloven. Maar ik heb haar niet verteld over je status als Koningin van de Buizen.’

‘En waarom niet? Het is maar een bijnaam.’ Zelfs Gebroken Man wist ervan.

‘O, ja? Je brengt uren in die buizen door. Je kent alle hoeken en gaten van Binnen. Als ik op zoek was naar een vermiste profeet en alle bekende plekken had doorzocht, zou ik me tot de Koningin van de Buizen wenden om me naar hem toe te leiden.’ Hij zweeg even, zodat zijn woorden tot me door konden dringen. ‘Ze vermoedt al dat je erbij betrokken bent. Als ik haar die bijnaam had verteld, had ze een reden gehad om je op te pakken.’

‘Dus waarom deed je dat niet? Daarmee had jij een betere functie kunnen krijgen.’

Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik heb mijn mond gehouden, vanwege vroeger. En trouwens, als jij Gebroken Man verbergt, betekent dat dat je daadwerkelijk om een andere persoon geeft en dat er nog hoop voor je is. Kom hier over een uur weer naartoe.’ Hij beende weg met zijn vrienden in zijn kielzog.

Dat uur gebruikte ik om alles wat Jacy had gezegd nog eens goed op een rijtje te zetten. Hij had ernaast gezeten, over mij. Ik had wel degelijk andere vrienden gehad in de zorgeenheid, nadat Cog was vertrokken. Voordat ik het doelwit werd van hun pesterijen – het slachtoffer van allerlei flauwe streken en valse roddels. Jazeker, ik had een of twee vriendinnen gehad. Ik wist alleen niet meer hoe ze heetten.