In het wild(4)
3
De multiculturele samenleving (2)
Voor de lezers die het niet weten, uw columnist schreef een roman: Alleen maar nette mensen. Die roman begon met een hoofdstuk dat ‘De multiculturele samenleving’ heet. Omdat er in de twee jaar nadat het manuscript werd ingeleverd zo veel is gebeurd, bij deze deel twee.
Vast voor de verontwaardigde lezers: nee, deze generalisaties gelden niet voor alle mensen. U bent veel origineler en bijzonderder dan al die andere leden van de groep waar u bij hoort. En ja, het is uw columnist bekend dat ‘neger’ niet een prettig woord is. Maar het gaat hier om een in directe taal gestelde opsomming van zaken die niet altijd even prettig zijn.
Goed. Daar gaan we.
Amerikanen kiezen een zwarte man als president.
Hollanders stemmen op een partij die het liefste eerst alle Marokkanen het land uit wil zetten en dan de Antillianen en daarna misschien de rest van de mensen die ze allochtonen noemen.
Joden zijn altijd rijk. Als ze een keer niet rijk zijn, maar het plotseling worden, bijvoorbeeld door een zogenaamde bestseller te schrijven, kopen ze een Cadillac die zo veel benzine gebruikt dat ze al hun geld direct over de balk smijten.
Indo’s waren jaren weg maar ze maken hun comeback in de multiculturele samenleving. Geert Wilders blijkt een Indo te zijn. De reden dat hij zijn haar zo blond verft is dat niemand zo ziet dat hij een Indo is.
Hollanders nodigen na het overlijden van Michael Jackson uitsluitend andere Hollanders uit om op de televisie te praten over zijn betekenis voor de zwarte muziek. Negers worden uitgenodigd om te zingen of een dansje te doen, maar niet om te praten.
Marokkanen, negers en joden bieden tegen elkaar op. Marokkanen zeggen: wij worden gediscrimineerd, onze jongens krijgen nergens een baan. Negers zeggen: maar wij hadden de slavernij, dat was veel erger. Joden zeggen: maar wij hadden de Tweede Wereldoorlog, dat was nog veel erger. Marokkanen zeggen: maar wij worden nu gediscrimineerd, die dingen van jullie waren vroeger, dan telt het niet.
Surinamers zijn jaloers op Marokkanen omdat die het monopolie op gediscrimineerd worden van ze hebben afgepakt. Nu Surinamers geïntegreerde Nederlanders zijn geworden hebben ze niets meer.
Antillianen zijn niet jaloers op Marokkanen. Daarvoor voelen ze zich niet betrokken genoeg bij Nederland.
Polen worden de nieuwe Marokkanen. Als het niet de Polen zijn, dan worden het de Bulgaren of de Roemenen. Over tien jaar zullen Marokkanen jaloers zijn op Polen omdat die het monopolie op gediscrimineerd worden van ze hebben afgepakt.
Over één ding zijn Surinamers en Antillianen het eens: het is schandalig dat een Marokkaan burgemeester is geworden van de Surinaamse en Antilliaanse hoofdstad van Nederland.
4
Boom hair
In de woonkamer staan twee televisies aan. De grote, een zwarte Samsung van een meter lang, staat zonder geluid op Wedding TV, een Engels kabelkanaal dat alleen maar over bruiloften gaat. De kleine staat op de grond, met geluid aan, op CNN. Dan is er in de hoek nog de computer. Die staat het allerhardste. Een radiostation van Ghanaweb, met Afrikaanse muziek en opgewonden stemmen die Twi spreken, de taal van de Ashanti-stam.
De woonkamer bevindt zich in het deel van Amsterdam Zuidoost dat Venserpolder heet. Het is om de hoek van de Dostojevskismgel. Verder zijn er twee zwarte leren banken, een glazen kast met lege flessen Courvoisier en een mobiele telefoon in een leeg longdrinkglas. Naast de kast staat als pronkstuk een drieliterfles Absolut. Een drieliterfles is behoorlijk groot. Een paar maanden geleden stond de hele woonkamer vol fietsen. Het zou kunnen dat die nu naar Ghana zijn verscheept.
De vrouw des huizes, laten we haar Gloria noemen, werkt een paar keer per week als kapster. Haar klant, laten we haar Lynn noemen, showt het haar dat ze heeft meegenomen. In lange doorzichtige plastic zakken zitten vele bossen haar. Ze zijn van de Ashana Hair Collection. De Naturally You-lijn, die non-flammable is, en dan het type Nurul Curl.
Gloria weet niet zeker waarom het altijd Afrikaanse vrouwen zijn die aan huis haar invlechten. Bijna al haar klanten zijn zwarte vrouwen. Ze heeft ook weleens haar ingevlochten voor blanke vrouwen. Meestal waren dat vrouwen die een zwarte man hadden. “Ze wilden ook rastahaar hebben,” zegt Gloria.
Het is moeilijker om vlechten aan blank haar te knopen, dat is fijner en minder stevig dan kroeshaar. Soms worden de blanke vrouwen helemaal rood in hun gezicht. Dan zit het haar te strak vastgeknoopt.
“Waarom wil je altijd zo veel haar?” roept Gloria tegen Lynn. “Het is te zwaar, je hoofd kan het niet dragen.”
Lynn heeft andere zaken om zich druk over te maken. Haar verkering, die op een van de zwarte banken zit, zal zo direct, wanneer zij de doek om haar hoofd afdoet, voor het eerst zien hoe ze eruitziet zonder ingevlochten haar. Ze aarzelt even en dan haalt ze, alsof het een striptease is – tadaa! – de doek van haar hoofd. Onder de doek zat een kort afrokapsel verborgen. Ook zonder ingevlochten haar ziet Lynn er mooi uit. Maar met ingevlochten haar is ze nog mooier.