Geen tijd voor een kus(31)

‘Rustig aan,’ fluisterde hij, terwijl zijn hand over haar warme huid naar boven gleed. ‘Hier hebben we dertien jaar op gewacht. We hoeven ons niet te haasten.’

Nee? Haar borsten klopten, en ze kreunde uit protest dat het verlangen tussen haar benen nog niet gestild werd. Maar dit spel moesten ze met zijn tweeën spelen.

Zijn slip sloot strak om zijn heupen, en onder de zachte, zijdeachtige stof was zijn opwinding duidelijk zichtbaar. Het duurde dan ook niet lang of ze had het gevonden. Plagend streelde ze hem tot ook hij kreunde.

Toen legde ze haar handen op zijn heupen en duwde zijn slip naar beneden. ‘Nog steeds geen haast, Sam?’ plaagde ze, terwijl haar mond over zijn borst naar beneden gleed. Alle gêne was verdwenen, en ze genoot van haar macht, al deed de macht die hij over háár lichaam had er niet voor onder.

‘Nee, nog steeds geen haast.’ Zachtjes beet hij in haar hals. Hun lichamen waren zo verstrengeld dat je alleen aan de kleur van hun huid kon zien wie wie was.

‘Meg, je vermoordt me!’

Ze liet zich op het zand vallen en trok hem boven op zich. Hij moest alle pijnlijk, eenzame plekjes opvullen die al zo lang in haar binnenste verborgen zaten.

Maar hij liet zich nog niet helemaal gaan. Hij plaagde haar tot ze het bijna niet meer uithield en beefde van opwinding. Toen, eindelijk, gaf hij toe en versmolten ze in een explosie van hartstocht, een echo uit de oertijd.

‘O, liefste!’

Pas toen hij zich om liet rollen en haar boven op zich trok, besefte ze dat ze het hardop had gezegd. Vragend keek hij haar met zijn hemelsblauwe ogen aan.

‘O, liefste?’ herhaalde hij toen ze niets zei.

Glimlachend verborg ze haar gezicht in zijn hals.

‘O, liefste, hoe heeft dit kunnen gebeuren? O, liefste, ik wist niet dat het zo fijn kon zijn? O, liefste, wat was het lang geleden dat we seks hebben gehad? O, liefste, wat hebben we gedaan?’ mompelde ze in zijn hals, alleen niet dat wat haar werkelijk zorgen baarde: o, liefste, wat nu?

Hij pakte haar kin en hief haar hoofd op.

Wilde hij haar laten zien dat hij glimlachte? Het soort tevreden glimlachje alsof hij een door haar klaargemaakte biefstuk had gegeten? Toen veranderde zijn glimlach, alsof hij zich iets herinnerde.

‘Het gebeurde omdat je iemand nodig had die je vasthield - en ik misschien ook,’ begon hij voorzichtig. ‘Weet je, pijn kan soms alleen uitgewist worden door liefde, door te geven en te nemen zoals wij net hebben gedaan.’

Toen hij haar weer tegen zich aan trok, drukte ze dank baar een kus in zijn hals. Na een tijdje nam hij haar gezicht in zijn handen.

Wat de rest van je vragen betreft, liefste, vooral de tweede bevalt me natuurlijk,’ verklaarde hij geamuseerd glimlachend. ‘En het spijt me dat ik niet in de buurt was om je met de derde te helpen.’

Hij knuffelde haar.

‘Wat betreft het “wat hebben we gedaan”? we hebben de liefde bedreven, Megan, zoals we dertien jaar geleden al van plan waren. En zal ik je eens wat vertellen?’

Ze kreeg niet de kans om te antwoorden.

‘Het was net zo fijn als ik verwacht had, nee, dat is niet waar. Destijds was ik nog jong en onervaren en ik kon me met geen mogelijkheid voorstellen dat seks zo fijn kon zijn.’

Hij hield haar in zijn armen. Ze lag in de armen van Sam. Even wilde ze aan niets anders denken.

Toen vroeg hij: ‘De doktersrekeningen. Heb je schulden? Bespaart Libby’s ondergoed je daarom geld?’

Ze maakte zich los en keek hem aan. ‘Waarom vraag je dat?’

‘Ik wil ze graag voor je betalen.’

Het kwam zo volkomen onverwacht dat ze met stomheid was geslagen. Haar hoofd was leeg! Toch voelde ze instinctief dat er iets helemaal mis was. Ze ontweek zijn arm, kwam overeind, en keek op hem neer. ‘Wit wil je doen?’

Pas toen zijn ogen van haar gezicht naar beneden dwaalden, besefte ze dat ze naakt was en dat hij naar haar borsten keek, nog roze van hun hartstochtelijke vrijpartij, of van de seks, of hoe je het ook wilde noemen! Ze greep zijn hemd en sloeg het om.

‘Ik wil ze graag voor je betalen. Ik heb meer dan genoeg geld.’ Zijn stem leek van heel ver te komen. Ze wist dat hij met zijn gedachten meer bij seks was dan bij hetgeen hij zei, maar dat maakte zijn aanbod en het tijdstip waarop niet minder erg.

‘Er valt niets te betalen!’ snauwde ze. Ze draaide zich om en liep weg. Onderweg greep ze haar nog steeds vochtige uniform, en toen rende ze naar de bosrand.

Gek genoeg wilde ze niet dat hij haar lichaam zag, vooral niet na wat er was gebeurd. Terwijl haar verraderlijke lichaam reageerde op zijn hongerige blik, vlogen haar gedachten alle kanten op.

Weer in uniform liep ze terug naar het strand om haar ondergoed te zoeken, al betwijfelde ze of de fijne stof hun koortsachtige gedoe had overleefd.