Dodenschip(29)

‘En vijf jaar geleden had ik nog geen kraaienpootjes,’ antwoordde Julia met een glimlach, waardoor de fijne lijntjes bij haar ooghoeken zich aftekenden.

‘Hoe zeggen dat ook alweer? “Aan de jeugd is jeugdigheid niet besteed”.’

‘Ik heb anders het idee dat jij je jeugd bepaald niet verspild hebt, Juan Cabrillo.’

Hij grinnikte, maar ontkende het niet. ‘Jij bent niet in zwempak, dus je kwam hier niet om dat heerlijke diner van gisterenavond er weer af te trainen. Wat is er aan de hand?’

Een donkere trek verscheen op Huxleys gezicht. ‘We hebben een probleem. Nou, het is eigenlijk een probleem voor Max, maar ik denk dat we er allemaal last van krijgen.’

Julia was geen geschoolde psychologe, maar met haar medische achtergrond en kalme houding werd ze toch beschouwd als counselor aan boord.

Cabrillo sloeg de handdoek om zijn schouders en keek Huxley scherp aan. ‘Vertel op!’

‘Hij kreeg vanavond een telefoontje van zijn ex-vrouw, en…’

Juan viel haar in de rede. ‘Hij heeft wel drie ex-vrouwen. Welke was het?’

‘Lisa. Nummer twee. De vrouw met wie hij kinderen heeft. Ze woont in Los Angeles. Hij vertelde me niet alle details, maar zijn ex denkt dat hun zoon ontvoerd is.’

Juan reageerde niet meteen. Geen van Max’ ex-vrouwen wist wat zijn beroep was. Zoals de meeste bemanningsleden had Hanley thuis verteld dat hij in dienst was van een kleine rederij, en daarom dacht Cabrillo dat de ontvoering geen verband hield met het werk bij de Corporatie, al was dat wel mogelijk. In de loop der jaren had de onderneming veel vijanden gemaakt. Uiteindelijk vroeg hij: ‘Is er al losgeld geëist?’

‘Nee, nog niet. Ze denkt te weten wie er achter die ontvoering zit, maar bij de politie in Los Angeles en bij de FBI is ze niet verder gekomen. Daarom wil ze dat Max helpt hun kind te vinden.’

De zoon van Max moest nu tweeëntwintig of drieëntwintig jaar zijn, bedacht Juan. Zijn eigen dochter was een paar jaar ouder, en pas afgestudeerd als jurist in milieurecht. Kyle Hanley had het geen jaar volgehouden op de universiteit en was daarna verzeild geraakt in de subcultuur van LA. Hij was een paar keer gearresteerd wegens drugsbezit, maar Juan herinnerde zich dat de jongeman twee jaar geleden was afgekickt in een ontwenningskliniek en sindsdien clean was. Hoewel Max en zijn tweede vrouw al een paar jaar gescheiden waren toen Juan de Corporatie oprichtte, had hij haar wel een paar keer ontmoet. Max had Cabrillo verteld dat ze vroeger een geweldige, liefhebbende vrouw was. Later was ze echter veranderd in een achterdochtige, sluwe heks die hem beschuldigde van ontrouw, terwijl zij degene was die buitenechtelijke affaires had.

Max had geprobeerd zo goed mogelijk bij te dragen aan de opvoeding van hun kinderen, en hij betaalde veel meer alimentatie dan hij volgens het echtscheidingsvonnis moest doen. Hun dochter was intelligent en ambitieus, maar hun zoon Kyle gaf de schuld voor zijn mislukking aan de maatschappij, al weigerde hij elk aanbod om alsnog zijn weg in het leven te vinden.

Juan wist dat Max alles zou doen om zijn zoon te helpen, en hij had een vermoeden waarom zijn tweede man aan boord niet rechtstreeks het probleem aan hem had voorgelegd. Als Max dat wel gedaan had, dan zou Juan desnoods de hele Corporatie inzetten om Kyle te redden, maar Max zou dat als een ongewenste gunst beschouwen. ‘Wat kan hij toch koppig zijn.’

‘Hij zei hetzelfde over jou,’ antwoordde Huxley. ‘Hij wil het probleem niet aan je voorleggen, omdat hij dan gedwongen wordt jouw hulp aan te nemen. Hij maakte meteen duidelijk dat het zijn probleem is, en niet dat van de Corporatie. Daarom wil hij het zelf oplossen.’

Cabrillo had niet anders verwacht, maar toch was hij geërgerd over Hanleys koppigheid. ‘Wat wil hij dan doen?’

‘Zodra we die torpedo hebben afgeleverd vraagt hij je of de Oregon naar Karachi kan varen, dat is de dichtstbijzijnde stad met een internationale luchthaven. Dan reist hij naar Los Angeles, en wat hij daarna zal doen wist hij niet.’

Juan keek op zijn horloge. Over twee uur zouden ze de plaats van het rendez-vous bereiken. Na de ontmoeting konden ze in twintig uur naar Karachi varen. De Gulfstream-zakenjet van de Corporatie stond in Monaco, gereed voor de volgende missie. Hoewel dat vliegtuig op tijd in de grootste stad van Pakistan kon zijn leek het toch sneller om met een lijndienst naar Los Angeles te vliegen. De Gulfstream had wapens en ander verboden materiaal aan boord en dat kon de beveiliging op de luchthaven niet passeren. Maar Juan had genoeg contacten in LA om noodzakelijk materiaal te verkrijgen, dus daar maakte hij zich weinig zorgen over.

Er was nog een aantal vragen en die wilde hij aan Max persoonlijk stellen.

De boordcomputer liet de verlichting boven het zwembad enkele keren knipperen. Juan had de computer geprogrammeerd om hem tijdig te waarschuwen voor het rendez-vous terwijl hij bezig was met zijn zwemtraining. Hij trok een badjas aan en een paar slippers. Julia liep met hem mee naar de deur. Juan sloot de waterdichte deur zorgvuldig achter hen. ‘Ik zal vanavond met hem praten en hem overtuigen dat hij verkeerd bezig is,’ zei hij.