De Stilte Van De Hel(24)

Ik kijk verrast op. ‘Drie dagen geleden?’

‘Ja.’

‘Hoe is het lichaam gevonden? Waar?’

‘De politie van San Francisco heeft een e-mail gekregen. Er zat een attachment bij, een paar foto’s. Van haar. Ze zijn ernaartoe gegaan om het uit te zoeken en toen troffen ze daar het stoffelijk overschot en het kind aan.’

Mijn hart bonst in mijn borstkas en ik voel dat mijn maagzuur in opstand komt. Ik proef een zurige boer die eruit wil. ‘Wil je zeggen dat haar dochter daar drie dagen lang met haar dode moeder heeft gezeten?’ Mijn stem klinkt hard. Nog net geen schreeuw, maar het scheelt niet veel. James kijkt me aan, zijn gezicht kalm. Hij vertelt me slechts de feiten, meer niet.

‘Erger nog. De moordenaar heeft haar aan het lijk van haar moeder vastgebonden. Met hun gezichten naar elkaar toe. Ze heeft drie dagen lang zo vastgebonden gezeten.’

Het bloed stuwt naar mijn hoofd en ik voel me misselijk. De boer baant zich een weg naar buiten, geluidloos maar afschuwelijk. Ik proef de vieze smaak in mijn mond. Ik leg een hand op mijn voorhoofd.

‘Waar is Bonnie nu?’

‘Ze ligt in een van de plaatselijke ziekenhuizen en wordt bewaakt. Ze is catatonisch. Heeft sinds ze is gevonden geen woord gezegd.’

Hierop valt een stilte. Callie doorbreekt deze.

‘Er is nog meer, honey-love. Dingen die je moet horen voordat we landen. Anders ben je straks niet voorbereid.’

Ik zie als een berg op tegen wat komen gaat. Net zo erg als ik er ’s avonds tegenop zie om te gaan slapen. Ik pak mezelf vast en schud mezelf stevig door elkaar. Ik hoop dat niemand het ziet. ‘Ga verder. Ik wil alles horen.’

‘Drie dingen en ik zal ze gewoon opsommen, een voor een. Ten eerste heeft ze jou haar dochter nagelaten, Smoky. De moordenaar heeft haar testament gevonden en het naast het stoffelijk overschot neergelegd, zodat we het zouden vinden. Jij wordt daarin als voogd aangewezen. Ten tweede had je vriendin een sekssite op internet waarin ze zelf de hoofdrol speelde. Ten derde bevatte de e-mail van de moordenaar aan de politie een brief die aan jou was gericht.’

Mijn mond valt open. Ik heb het gevoel alsof ik in elkaar ben geslagen. Alsof Callie in plaats van woorden een golfclub heeft gebruikt en daarmee op me heeft ingebeukt. Mijn hoofd tolt. Naast shock herken ik ook een heel egoïstische emotie bij mezelf, een emotie waarvoor ik me schaam, maar ook een die ik met een dodelijke greep vastpak. Het is de angst dat ik voor de ogen van mijn team zal doordraaien. De indruk die ik dan maak, met name bij James. Egoïstisch, ja, maar ik zie ook wat het is, een wapen dat ik kan gebruiken om mezelf te beheersen.

Ik worstel met de shock en het verdriet die nu om voorrang strijden en weet ze lang genoeg weg te duwen om iets te kunnen zeggen. Ik verbaas me over de klank van mijn stem: die is vlak en rustig.

‘Laten we ze een voor een doornemen. Het eerste punt, dat handel ik zelf af. Dan het tweede punt. Bedoel je dat ze een soort... internetprostituee was?’

Er klinkt een nieuwe stem. ‘Nee, mevrouw, dat is beslist niet accuraat.’

Het is de jonge knul van Computerfraude. Meneer Oorbel. Ik kijk hem aan.

‘Hoe heet je?’

‘Leo. Leo Carnes. Ik ben tijdelijk aan het team toegevoegd vanwege de

e-mail, maar ook vanwege wat uw vriendin deed voor de kost.’

Ik bekijk hem eens goed. Hij staart zonder met zijn ogen te knipperen terug. Hij is een knappe knul om te zien, waarschijnlijk een jaar of vier-, vijfentwintig. Donker haar, rustige ogen. ‘Wat was het dan wel? Je zei dat ik niet accuraat was. Leg dat eens uit.’

Hij komt iets dichter bij ons zitten. Nu hij in de inner circle wordt uitgenodigd, grijpt hij die kans met beide handen aan. Iedereen wil erbij horen. ‘Het is nogal een lange uitleg.’

‘We hebben de tijd. Steek maar van wal.’

Hij knikt en er verschijnt een gloed in zijn ogen waarin ik opwinding herken. Computers zijn alles voor hem, zijn passie. ‘Om het te kunnen begrijpen moet je eerst weten dat pornografie op internet een totaal andere subcultuur is dan pornografie in de “echte wereld”.’ Hij gaat er eens goed voor zitten, ontspannen, klaar voor een lezing over het onderwerp waarover hij alles weet. Dit is zijn moment en ik gun het hem van harte. Het geeft mij de tijd om mijn gedachten te ordenen en mijn maag tot rust te laten komen. En iets anders om over na te denken dan Bonnie die drie dagen lang naar het gezicht van haar dode moeder heeft gekeken.

‘Vertel.’

‘Rond 1978 ontstond er iets wat bbs heette – Bulletin Board Systems. De volledige naam luidde eigenlijk Computerized Bulletin Board Systems. Dit waren de eerste niet door de regering beheerste, openbaar toegankelijke netwerken. Wanneer je een modem en een computer had, kon je berichten plaatsen, meedoen aan file sharing enzovoort. Uiteraard waren vrijwel alle gebruikers in die tijd wetenschappers en supernerds. De reden waarom dit relevant is, is dat bbs ’en plaatsen werden waar pornofoto’s konden worden geplaatst. Daar kon je ze aan anderen laten zien, met elkaar uitwisselen, noem maar op. Dan hebben we het niet zozeer over een primitief wilde Westen, maar over een nog totaal onontgonnen gebied. Geen controle, helemaal niets. Iets wat belangrijk is voor pornoliefhebbers, omdat...’