De Stilte Van De Hel(115)

‘Wat zijn de andere redenen?’ vraag ik.

‘De voornaamste is het spreekwoordelijke tweerichtingsverkeer. De mensen die hij heeft gesproken vragen zich waarschijnlijk ook af hoe echt zijn identiteit is. Maar relevanter is dat ik eenvoudigweg niet geloof dat het aannemelijk is dat hij hen hun eigen fantasieën daadwerkelijk kan laten uitvoeren zonder persoonlijke interactie van zijn kant. Nee. Als ik hem was, zou ik rustig de tijd nemen, goed om me heen kijken en een lijst opstellen. Vervolgens zou ik op een of andere manier hun identiteit verifiëren. Daarna zou ik online contact zoeken. Dit wordt dan gevolgd door een ontmoeting in levenden lijve. Op dit punt zou ik bepalen met welke methode ik hun wil ondergeschikt kan maken aan de mijne. Wellicht begint dat op kleine schaal. “Laten we de meiden in de kleedkamer begluren. Laten we een prostituee in elkaar slaan, maar niet vermoorden. Laten we eens een kat vermoorden en het beest op het moment van overlijden in de ogen kijken.” Door het langzaam op te bouwen, breekt hij de fragiele moraliteit die ze mogelijk hebben vergaard om hun gedrag te reguleren en zich menselijk te voelen, stukje bij beetje af. Wanneer je eenmaal één voet in de hel hebt gezet, waarom dan niet twee? Ten slotte nog dit, en dat moeten we niet vergeten: voor hen voelt de hel als de hemel.’

‘Hoe lang zou zoiets in beslag nemen? Een persoon trainen, hem die grens laten oversteken?’

Hij kijkt me aan. ‘Wat je eigenlijk wilt weten is hoeveel andere protegés hij mogelijk heeft gecreëerd, hè?’

‘In wezen wel, ja.’

Dokter Child houdt zijn handen afwerend voor zich. ‘Dat is onbekend. Het hangt van te veel factoren af. Hoe lang doet hij dit al? Hoe groot is de groep waaruit hij kan kiezen? Als hij zijn mensen bijvoorbeeld werft onder recentelijk voorwaardelijk vrijgelaten verkrachters... nou ja, de overstap van verkrachting naar moord is niet zo heel erg groot.’

Ik tuur in zijn vermoeide ogen en laat dit bezinken. Hoeveel jaar al? Hoeveel bekeerlingen had Jack jr.? We wisten het niet. Konden het niet weten.

‘Er zit me nog iets dwars, dokter. U zat er dicht in de buurt toen u zei dat hij veel risico’s neemt. Dit hele proces, het zoeken naar en opleiden van volgelingen, is een gevaarlijke stap. Ieder van deze protegés kan tot zijn ontmaskering leiden.’ Ik schud mijn hoofd. ‘Het lijkt zo tegenstrijdig. Aan de ene kant is hij slim. Heel slim en heel voorzichtig. Aan de andere kant neemt hij enorme risico’s. Ik snap het niet.’

Dokter Child glimlacht. ‘Je houdt geen rekening met de eenvoudigste verklaring voor deze tegenstrijdigheid.’

Ik frons mijn wenkbrauwen. ‘Wat is dat dan?’

‘Dat hij krankzinnig is.’

Ik staar hem aan. ‘Is dat alles? Dat hij krankzinnig is?’

‘Ik zal het kort toelichten.’ Zijn gezicht staat weer ernstig. ‘Maar verlies die eenvoudige waarheid niet uit het oog. Het is het scheermesmodel van Occam binnen mijn beroep en is me al vele malen goed van pas gekomen.’ Hij leunt achterover. ‘Wat betreft de specifieken... Volgens mij zijn er twee factoren. Een ervan past in zijn fantasie. De verwrongen “voortzetting van het ras”, het doorgeven van Rippers fakkel en dergelijke.’ Hij zwijgt even. ‘De andere spreekt hun diepste hunkeringen aan.’

‘Hunkeringen?’

‘Datgene wat alle stelselmatige daders drijft. De sterke aandrang te doen wat ze doen. Deze verdrijft al hun behoedzaamheid.’ Hij haalt zijn schouders op. ‘Het hele proces van contact zoeken met anderen, hen manipuleren, hen kneden, is irrationeel. Afgezien van de algemene kenmerken van krankzinnigheid vertoont Jack jr. geen irrationeel gedrag. Tenzij er een logische motivatie bestaat die wij nog niet hebben ontcijferd, moet deze anomalie door iets anders dan rede worden ingegeven. Hunkeringen. Door dit te doen wordt een bepaalde hunkering gevoed en deze voldoening is bevredigender en belangrijker dan zijn eigen veiligheid.’

‘In wezen komt het er dus op neer... dat hij gestoord is.’

‘Dat zei ik net al.’

Ik denk hierover na. ‘Waarom The Ripper? Waarom die obsessie met hoeren?’

‘Ik vermoed dat dit allemaal met elkaar samenhangt. Ik heb het idee dat de hoeren de aanleiding zijn voor de Ripperfantasie, niet andersom. Wie het ook is geweest die deze gedetailleerde parodie heeft bedacht...’ Hij haalt zijn schouders op. ‘Hij had ongetwijfeld problemen met vrouwen. Werd waarschijnlijk gedreven door mishandeling of het zien van mishandeling van een ander. Het is heel ironisch dat de motivering en redenen van deze hedendaagse replica waarschijnlijk vergelijkbaar zijn met de motivering en redenen van de oorspronkelijke Ripper. Vrouwenhaat vermengd met seksualiteit en onderdrukte verlangens. Het bekende verhaal.’