Reading Online Novel

De Hoeders Van Het Verbond(94)


We zoeken in folianten en werken die in leer zijn gebonden met in het colofon exotische plaatsnamen en jaartallen.

We doorzoeken protocollen en paleotypen - oudste voorbeelden van de boekdrukkunst - postilles, catalogi, kaarten, brieven en encyclopedieën.

Maar de brief van de hoeders vinden we niet.



Als we in de bibliotheek klaar zijn, neemt Laura een taxi naar het hotel en gaat Miranda naar huis, naar haar eenzaamheid.

Zelf moet ik me melden bij de FBI.

Dat is iets wat Ragnhild heeft geregeld. Toen ik haar op vliegveld Gardermoen belde om te zeggen dat ik naar Amerika vloog, stond ze erop dat de Amerikaanse politie me bescherming aanbood.

Toen ik klein was en binnenzat terwijl de andere kinderen buiten speelden, speelde ik vaak schaak met mezelf. Soms lukte het me een of ander klasgenootje mee te lokken, net zulke eenzame jongens als ik, verstoten uit de gemeenschap. Maar ik won steeds. Daarom stopte ik kennelijk met ze uit te nodigen. Of daarom kwamen ze misschien niet meer. Schaak gaat om een paar stappen vooruit kunnen denken - zelfs als je niet weet hoe je tegenstander zal reageren. Zoals alle schaakspelers weten, zal een onzekere tegenstander niet geconcentreerd zijn.

De FBI-agent bij wie ik op audiëntie ben, is sceptisch en gestresst. Hij heeft een stapel faxen van Interpol voor zich. Hij leest over de drie moorden. Over het gijzeldrama in Rome. De hele tijd kijkt hij geïrriteerd naar me op alsof hij niet kan begrijpen dat een bijziende albino uit Noorwegen zijn probleem is geworden.

Ik neem hem stiekem op. Hij heeft een adamsappel die iedere keer als hij slikt van zijn borstbeen omhoogschiet naar zijn kin.

Ten slotte laat ik de magische woorden vallen: 'Waarschijnlijk gaat het om islamitische terroristen.'

De snelliftbewegingen van de adamsappel verraden dat de woorden raak hebben geschoten. Hij toetst die informatie in op zijn pc. In zijn database zullen de woorden als een tijdbom liggen te tikken.

Een tikkeltje aarzelend voorziet hij me van een geweldsalarm met GPS-zender en een panic button. Paniekknop. De agent legt uit hoe hij werkt, maar in de woordenstroom krijg ik niet precies mee of ik er de FBI, de United States Marshals Service of de Washington Metropolitan Police mee alarmeer. Maar ik voel me veilig bij het idee dat er iemand snel zal komen als ik op de knop druk.



Die avond gaan Laura en ik eten in een van de hippere vegetarische restaurants van Washington D.C. De ober studeert een rol in als levend standbeeld van graniet. Laura is gefascineerd door de groenten, die doen alsof ze vlees zijn. Ze zegt dat ze grappig smaken. Zelf geef ik de voorkeur aan een gerecht met asperges die zich niet anders voordoen dan kortgekookte asperges. We drinken wijn uit Californië en bronwater dat helemaal niet uit een bron komt.

Voor het raam van het restaurant, aan de overkant van de straat, staat een zwarte auto met geblindeerde ramen. Ik beeld me in dat daar iemand in zit die ons met kijker en telelens observeert. Laura vraagt met wie ik zit te flirten. Met mijn eigen spiegelbeeld, antwoord ik.

De auto staat er nog steeds als we een uur later het restaurant verlaten.

We lopen door de drukke straat. Laura heeft haar hand onder mijn arm gestoken. We hebben zo veel wijn gedronken dat ze me vertelt over haar laatste vriend. Hij heette Robbie. Hij was nog niet klaar om zich te binden. Die breuk was een van de redenen dat ze de baan bij de SIS accepteerde en naar Londen verhuisde.

Met regelmatige tussenpozen kijk ik over mijn schouder om te zien of de auto ons volgt.

Dat doet hij niet.

Ze zijn doortrapter dan ik dacht.



4

De dag daarna gaan we verder met onze jacht naar de brief.

In een alfabetisch gerangschikte verzameling teksten over de arrestatie van Christoffel Columbus kom ik een serie geschriften tegen over Noordse nederzettingen in Noord-Amerika. Het belangrijkste is de vondst van Helge en Anne Stine Ingstad van Vikingnederzettingen bij L'Anse aux Meadows op Newfoundland. Maar ik lees ook over controversiële runenstenen, over stenen torens die op Noordse kerken lijken, over de vondst van een munt bij een indiaanse nederzetting in Norumbega in Noord-Amerika, uit de tijd van Olav Kyrre. In de zestiende eeuw toonden de cartografen Abraham Ortelius en Gerardus Mercator aan dat Norumbega zijn naam had gekregen van de Noordse koloniën van de Vikingen. Toen Giovanni da Verrazano in 1524 de kust van Florida tot Newfoundland in kaart bracht, schreef hij Normanvilla, Noors land, op de gebieden ter hoogte van New York. Al lang voor Columbus naar het Caribisch gebied zeilde, hadden Noordse avonturiers zich langs de Amerikaanse oostkust gevestigd.

Laura en Miranda werken langzamer dan ik. Terwijl ik blader en lees, registreren en catalogiseren zij elk deel. Moeizaam typen ze alle toegankelijke informatie over de boeken en geschriften in in een speciaal programma van het datanetwerk van de Library of Congress.