De Hoeders Van Het Verbond(5)

'Bingo!'

'En het getal van de sacramenten?'

'Dat is zeven. De zeven sacramenten. Begrijp je het nu?'

'Helemaal niet.'

'Het is vast nog te vroeg voor je. Hoe laat is het nu in IJsland? De tekst geeft twee getallen: tien en zeven!'

'Dat heb ik meegekregen. Maar wat dan nog?'

'Bjørn, je bent echt traag, zeg! Om de boodschap te vinden moeten jullie in De saga over het heilige kruis zoeken met behulp van de combinaties tien en zeven.'

'Combinaties van tien en zeven?'

Snorri Sturlusons laatste saga is de minst bekende en de meest ondergewaardeerde. De saga is geschreven als een sprookje, een fabel, en veel wetenschappers betwijfelen of Snorri wel de bedenker is geweest. Het verhaal gaat over de mystieke Vikingkoning Bård, die op weg naar Jorsaland een christelijk kruis meerooft. Eenmaal thuis plant hij het kruis, dat al snel uitgroeit tot een heel bos van kruizen. Verder beschrijft hij hoe Noorwegen bezocht wordt door kruisvaarders, tempelridders, johannieters en soldaten van de paus. Snorri schreef De saga over het heilige kruis waarschijnlijk in 1239, kort nadat hij voor de tweede en laatste keer Noorwegen had bezocht. Hij was gevlucht voor de machtsstrijd tussen Skule jarl, de edelman Skule, en de Birkebeinerkoning Hakon Hakonsson. Zo leefden, en stierven, ze in die tijd.

Combinaties van tien en zeven ...

'En de tweede tekst dan?' vroeg ik.

'Net zo onbegrijpelijk. Ik heb hem gedecodeerd, maar het is me nog niet gelukt om hem te analyseren en te begrijpen. De tekst is geschreven voor lezers die een context hebben die bij ons ontbreekt.'



Hij las zijn voorlopige vertaling op:



Eerbiedwaardige Hoeder die deze geheime woorden leest

Alleen gij zult weten dat Asims heilige runerose en de verborgen geheime runen van het kerkkruis u zullen leiden naar de heilige grafkamers en naar de heiligste van alle het eerste graf

Eerbiedwaardige Hoeder die de raadsel van de tekens duidt alleen gij zult de runensteen vinden in het laatste graf van de runerose waar bisschop Rudolf rust

Eerbiedwaardige Hoeder die de verborgen historie kent alleen gij zult weten dat de runensteen u leidt naar de geheime runen in de runenstaaf, de mooie klanken, het altaar



5

'Ik ben een vreselijke man!'

Toen ik kwam aangerend met de vertalingen van Terje, zat Sira Magnus slaapdronken bij het keukenraam koffie te drinken. Hij zag er belabberd uit. Zoals zo veel mensen had sira Magnus de neiging om zwaar op de hand te zijn en last te hebben van zelfmedelijden. Uit ervaring weet ik dat er geen haast is geboden als je in een melancholische bui bent. Ik schonk verse koffie met drab voor mezelf in en ging aan de keukentafel zitten.

'Luister,' zei ik en ik stopte een suikerklontje in mijn mond, 'wat jij diefstal van de perkamenten noemt, is hoogstens tijdelijk lenen. In dienst van de wetenschap.'

Hij zuchtte alsof de dag des oordeels was aangebroken.

'Magnus, morgen zal ik persoonlijk naar het handschriftinstituut gaan en de vondst melden. Ze zullen het begrijpen. En dan zal die zonde van je schouders zijn.'

'Denk jij dat de genade van de vergiffenis grenzen kent?'

'Mijn vriend ... '

'Je kent me niet zo goed als je denkt. Er is meer! Ik ... '

'Vooruit! Zo erg kan het toch niet zijn!'

'We moeten de codex aan het handschriftinstituut geven.'

'Uiteraard. Als jij en ik er klaar mee zijn. Ik zal met ze praten. Daarna zullen het instituut en Onze-Lieve-Heer een streep zetten onder wat jij hebt gedaan.'

'Bjørn ... Ik krijg morgen bezoek 'Bezoek?'

'Ik ben een beetje loslippig geweest.'

'Wie komen er?'

'Onderzoekers. Van het Schimmer Instituut. Ze willen de perkamenten graag bestuderen.'

'Heb je het Schimmer Instituut op de hoogte gebracht?'

Ik heb met het instituut te maken gehad ten tijde van de vondst van The Shrine of Sacred Secrets - het heilige relikwiekistje - in een akker van het Vaerne-klooster in Ostfold. Het Schimmer Instituut, dat in het Midden-Oosten in de woestijn ligt, is een zeer vooraanstaand theologisch onderzoekscentrum.

'Ik heb nu geen zin om het uit te leggen. Niet nu. Ze sturen een paar experts.'

'Dan moeten we haast maken. Je moet ze de codex beslist niet geven.'

'Ze willen hem alleen bekijken.'

'Zeggen ze. Ze zullen een vermogen bieden.'

Hij wilde nog iets zeggen, maar hij bedacht zich en schudde zijn hoofd.

'Ik heb een nieuwtje dat je zal opvrolijken.'

Ik hield het papier omhoog met de vertaling van de tekst die Terje in de loop van de nacht voor ons had gedecodeerd. Ik las hem de tekst voor. Toen liet ik hem de verwijzing naar De saga over het heilige kruis zien.

'Grote genade!' riep hij uit. Hij goot de laatste slok koffie naar binnen en spuugde het drab uit. 'Vooruit! Werk aan de winkel!'



Terjes vertaling van de gecodeerde tekst had sira Magnus zo in vuur en vlam gezet dat ik in looppas achter hem aan moest toen hij van de pastorie naar het Snorri-huis ging. Hij deed de zij-ingang van het slot, liep door de kerk en ging de trap af naar het museum.