De Dochter Van Mistral(48)
'Je hebt me nog nooit gekust, Julien. Zelfs nooit gekust.'
'Dat was een fout, Kate, een van de weinige die ik zal moeten toegeven,' zei hij terwijl hij met zijn ene hand haar kin naar zijn gezicht ophief. Haar lippen waren koel en zo stevig op elkaar geklemd, zo zonder enige overgave, dat hij verbaasd terugdeinsde. 'Kate, je hoeft het niet te doen; ik heb nog nooit een vrouw tot iets gedwongen.'
'Nee! Nee, Julien, ik wil wél,' zei ze fel hoewel haar woorden geheel en al in tegenspraak waren met de angst die in haar stem klonk. Ze wierp zich tegen hem aan, sloeg haar armen om zijn hals en drukte haar lippen met een serie snelle, korte kussen tegen de zijne; het waren kussen die meer op kinderzoentjes leken.
Vermaakt liet Mistral deze aanval even voortduren, maar al gauw hield hij haar op armslengte van zich af.
'Niet zo snel en zo boos, Kate.'
'Jezus! Houd je dan nooit op met me voor de gek te houden?'
Als antwoord tilde hij haar op en droeg haar naar zijn bed. Hij legde haar neer, maar hield zijn armen nog om haar heen. 'Ik zal nog een fout toegeven; ik was vergeten hoe ongeduldig je bent. Ik zal je geduld leren, Kate, dat heb je nodig, hard nodig.' Ze bleef gespannen liggen en hij liet zijn handen vluchtig over haar lichaam glijden. Ze kromp in elkaar, maar protesteerde niet. 'Ik ben niet van plan je uit te kleden, Kate, nog lang niet,' mompelde Julien en kuste haar op haar gesloten lippen. 'Blijf stil liggen,' beval hij en kuste haar nog eens. Hij concentreerde al zijn nieuwsgierigheid en al zijn begeerte - want hij had in weken geen vrouw meer gehad - op haar fraai gevormde lippen totdat ze warm en opgezwollen werden en zich bereidwillig openden om zijn tong in haar mond binnen te laten. Hij raakte haar verder niet aan, alleen heel vluchtig de binnenkant van haar lippen en gleed zwoel van de ene hoek van haar mond naar de andere. Hij verzette zich toen ze wilde proberen zijn tong met de hare te vangen en verder in haar mond te trekken; wel liet hij haar heel even haar gang gaan voordat hij zich volkomen terugtrok en haar hele mond met de zijne bedekte - zijn mond die er altijd zo ernstig uitzag - totdat die warm en zacht van verlangen werd. Terwijl hij zo met haar speelde en met zijn tong over haar lippen en in haar mond gleed, steeds een heel klein stukje verder, voelde hij hoe de spieren van haar lichaam zich begonnen te ontspannen totdat ze geheel en al passief was, niet langer krampachtig van verwachting. Nu was haar hele wezen op zijn mond geconcentreerd en wat hij daar met haar deed. Al gauw was die fase voorbij en hij voelde hoe de spieren van haar armen, benen en bekken zich spanden omdat ze meer dan alleen maar kussen van hem verlangde, maar hij bleef zich op haar lippen concentreren terwijl hij inwendig moest lachen om de lessen die hij haar tegen haar zin gaf. Ze kreunde en klemde haar tanden bijna op elkaar terwijl hij haar verlangen opdreef. Je zult erom smeken, nam hij zich voor, je zult erom smeken, koele Amerikaanse teef die je bent en hij bleef doorgaan hoewel hij zelf bijna ondraaglijk opgewonden werd.
'Julien ...' hijgde Kate. 'Kleed me uit.'
'Nee, Kate.'
'Julien ... toe nou.'
'Als je zo graag wilt, kleed mij dan uit,' eiste hij, ging achterover op de sprei liggen, schopte zijn schoenen uit en lag doodstil. Kate keek naar de prachtige man die zich op zo'n razend makende manier aan haar aanbood en met een plotselinge woedende vastbeslotenheid en trillende vingers zette ze elk gevoel van schaamte van zich af. Ze trok aan de knopen van zijn overhemd en scheurde dat bijna open. Hij hielp haar zijn armen uit de mouwen te hijsen en ze wachtte heel even om haar handen gretig over zijn borst te laten glijden, voordat ze zijn broekriem attaqueerde. Maar toen kwam ze bij de knopen van zijn gulp en ze werd zich bewust van de duidelijke aftekening van zijn penis tegen de stof. Plotseling voelde ze dat ze niet verder kon gaan en haar handen vielen langs haar zijden. 'Julien, dat moet je zelf doen,' smeekte ze.
'Word je bang, Kate?' spotte hij. Hij bleef haar nauwkeurig opnemen hoewel zijn enige impuls was haar achterover op het bed te gooien en haar te nemen zoals ze was, haar haar vochtig van zinnelijkheid en opwinding, haar bijna stuk gekuste lippen en gebalde vuisten.
'Nee, verdomme!' reageerde ze woedend, haalde diep adem en ging toen over tot de taak zijn gulp te openen waardoor zijn geslacht naakt naar voren schoot, want onder zijn ribfluwelen broek droeg hij verder niets. Mistral haalde net zo snel adem als zij terwijl Kate zich dwong alle knopen los te maken. Toen ze de laatste bereikt had trok hij met een ruk zijn broek uit en gooide haar achterover op bed. 'Goed, Kate, goedje was geduldig ...' Hij gromde bijna toen hij met ervaren handen haar kleren begon uit te trekken. Zoals hij al verwacht had waren haar borsten klein en haar heupen smal; ze had een slank middel en haar blonde schaamhaar was even fijn als dat van een heel jong meisje.
Nu waren beiden totaal naakt en Kate lag met inspanning van al haar wilskracht in zo'n bescheiden houding dat Mistral moeite moest doen haar niet uit te lachen. 'Die mooie Kate,' mompelde hij terwijl hij haar slanke lichaam in de armen nam en wiegde; onderhand bedekte hij zoveel mogelijk van haar vlees met het zijne. Hij hield haar vast en verwarmde haar met zijn naaktheid totdat hij voelde dat ze zich tegen hem begon te ontspannen. Als ze een andere vrouw was geweest, dan was hij al lang bij haar binnengedrongen, maar Kate, die weinig zinnelijke, onervaren vrouw was een uitdaging voor hem die hij niet uit de weg wilde gaan. Ze wilde hem hébben ... o, ja, maar ze wilde het zo gauw mogelijk achter de rug hebben, zonder zichzelf in hem te verliezen en hij was niet van plan dat toe te staan.