Dagboek van een submissive(64)

SOPHIE ZEGT: Ik begrijp het.

Dat dacht ik tenminste. Zijn gebruik van de term ‘sub’ was hoopgevend, maar ik wist verder niet wat ik moest zeggen.

JAMES ZEGT: Opeens ben je niet meer zo spraakzaam...

Ik rolde met mijn ogen. Hij had gelijk, maar het voelde vreemd om hierover met hem te praten terwijl dat met Thomas nooit het geval was geweest. Ik wist dat het kwam omdat ik me niet zo’n zorgen had gemaakt dat Thomas me zou veroordelen omdat ik toch geen relatie met hem had gewild, maar dat hielp nu niet.

SOPHIE ZEGT: Ik sta hier met mijn mond vol tanden, vreemde gewaarwording.

JAMES ZEGT: Het getuigt zeker van slechte manieren als ik zeg dat ik het wel fijn vind om te weten dat ik jou van je à propos breng?

Ik grijnsde. Ik voelde me hier veel fijner bij.

SOPHIE ZEGT: Ja, inderdaad. Maar je krijgt wel extra punten omdat je de uitdrukking ‘van je à propos brengen’ gebruikt.

We stuurden de hele avond berichtjes heen en weer. Het klinkt stom. Ik had gemakkelijk na het werk bij hem langs kunnen gaan om dit gesprek te voeren, maar ik denk dat we ons allebei zo veiliger voelden en op ons gemak die heimelijke verlangens prijs konden geven die anderen zo makkelijk kunnen veroordelen. Het was voor mij lastig om een potentieel vriendje te vertellen dat ik graag wilde dat hij me op allerlei ranzige en wederzijds plezierige manieren domineerde, maar voor de Dom was dat nog veel lastiger. James vertelde me dat hij bang was dat mensen hem als vrouwenhater zouden beschouwen, als iemand die vrouwen misbruikte of nog erger.

Het was fascinerend er met hem over te praten. Ik had met Thomas wel gepraat over wat hem motiveerde iemand te domineren, maar het was buitengewoon interessant deze heel andere kant van James te leren kennen en die te laten rijmen met de hardwerkende, slimme, op familie gerichte man die ik tot nu toe had leren kennen. Ik had ontzettend veel vragen en hij beantwoordde ze allemaal. Op de vraag vanaf welke leeftijd hij in zulke dingen geïnteresseerd was geweest, antwoordde hij grappig genoeg dat de herhalingen van de hachelijke avonturen van het tekenfilmfiguurtje Penelope Pitstop hem van jongs af aan betoverd hadden en hij had ervan genoten als ze werd gevangengenomen en werd vastgebonden, terwijl ik toen met Lady Marian en Robin Hood bezig was. Hoe kwam hij op de ideeën over wat hij met zijn subs wilde doen?

JAMES ZEGT: Seks, zelfs D/s-seks, gebeurt natuurlijk meestal spontaan. Het kan zelfs vrij vanille beginnen, maar de dynamiek kan veranderen door een zacht klapje of een bepaalde blik, zelfs al blijft het verder daarbij. Voor mij gaat de beste D/s-seks gepaard met flink wat voorbereiding. Soms leef ik een fantasie uit en soms experimenteer ik gewoon, maar meestal heb ik wel een doel voor ogen dat ik wil bereiken. Als een sub bijzonder opstandig is en haar best doet om me kwaad te krijgen, om mijn aandacht te trekken en ‘gestraft’ te worden dan zal ik ervoor zorgen dat ze haar zin niet krijgt. De kans is dan groot dat ik haar vastbind en haar in een hoekje leg om haar te negeren tot ze beseft dat ik me niet laat manipuleren om haar haar zin te geven.

JAMES ZEGT: Het kan ook moeilijk zijn voor een sub om hardop te zeggen wat ze wil, omdat ze zich ervoor schaamt of omdat ze in die mentale zone zit waarin het moeilijk voor haar is om te communiceren. In dat geval zal ik ervoor zorgen dat ik een situatie creëer waarin ze wordt gestraft voor het niet spreken als ik dat wil en dat ze wordt beloond als ze snel reageert.

JAMES ZEGT: Ik werk graag met een plan en daar houd ik me zoveel mogelijk aan, maar ik moet afhankelijk van de situatie ook flexibel kunnen zijn. Als iets een uitdaging blijkt te zijn voor mijn sub dan moet ik het besluit nemen of ze er baat bij heeft om te worden gepusht of dat ik moet ophouden. Ik dwing een sub zelden iets te doen waarvan later blijkt dat ze er niet klaar voor was, maar soms heb ik achteraf wel het gevoel dat ik er te vroeg mee ben gestopt – al komen ze er nooit makkelijk van af. Ik weet wel wanneer mijn sub zin heeft in een uitdaging en wanneer ze wil dat ik haar iets laat doen.

Hij had meer ervaring dan ik. Hij had een paar lange relaties (vanille, dat wel) en een paar affaires met een D/s-randje eraan achter de rug. Hij probeerde ook de gulden middenweg te vinden tussen iemand om mee te spelen en iemand om een echte relatie mee te hebben. Hij beantwoordde al mijn vragen redelijk en rationeel, zelfs de vragen waarvan ik benauwd de antwoorden las.

JAMES ZEGT: Ik was er eigenlijk mee bezig vanaf het moment dat seks een regelmatig iets voor me werd. Op een dag lag ik in bed met een meisje dat geïnteresseerd was in spanken. Daar had ik wel eerder over nagedacht, maar ik hapte niet meteen toe. Ik pakte het heel rationeel aan en had een gesprek met haar over andere dingen in die trant die ik ook opwindend vond, maar dat ik niets zou doen waar zij het niet mee eens was. Ze zei dat ze het zeker wist en toen we met elkaar vreeën, lag zij bovenop en toen heb ik haar een paar zachte tikken op haar kont gegeven. Ze zei dat het lekker aanvoelde, maar ze vroeg me of ik het harder kon doen, dus dat heb ik gedaan. Tegen de tijd dat we allebei waren klaargekomen had zij een rode kont en deed mijn hand zeer. In het begin vond ik het maar een ongemakkelijke situatie – mijn ouders hebben me geleerd niemand pijn te doen – maar haar reactie was heel positief en al snel besefte ik dat het verschil tussen dit en misbruik hem in de toestemming zat. Ze gaf me toestemming haar te spanken, haar vast te binden, enz. Zij bepaalde in hoeverre ik haar pijn kon doen en welke dingen ik met haar kon doen, niet ik. Als zij stop zei (of haar stopwoord, die gebruik ik altijd) dan hield alles meteen op. Ik geniet van de macht, de controle en het spel. De psychologie erachter is fascinerend: hoe kan ik jou het beste laten doen wat ik wil? Ik kan je in het ongewisse laten of je in de war brengen zodat je alleen maar kunt reageren op wat ik doe. Of ik kan je een week van tevoren precies vertellen wat ik met je ga doen zodat jij jezelf ermee kwelt en jezelf op de proef stelt zonder dat ik verder ook maar iets hoef te doen. Beide manieren werken in verschillende contexten om jou te laten doen wat ik wil.