Crossfire - 2 Begeerd door jou(116)

Cary’s wenkbrauwen schoten omhoog. ‘Waarom vraag je dat aan mij?’

‘Grr.’ Ik greep mijn haar met mijn handen vast. ‘Ik vraag het het hele fucking heelal! God. Wie dan ook. Wat is er verdomme gebeurd met mijn vriendje?’

‘Ik dacht dat we het erover eens waren dat je dat aan hem moest vragen.’

‘Ik krijg twee antwoorden uit hem: Vertrouw me en wacht. Hij heeft me vandaag mijn ring teruggegeven.’ Ik liet hem mijn hand zien. ‘En hij draagt nog steeds de ring die ik hem heb gegeven. Heb je enig idee hoe verwarrend dat is? Het zijn niet gewoon ringen, het zijn beloftes. Het zijn symbolen van eigendom en verbondenheid. Waarom zou hij die van hem nog steeds dragen? Waarom vindt hij het zo belangrijk dat ik die van mij draag? Verwacht hij nou echt dat ik op hem ga wachten tot hij Corinne net zo vaak geneukt heeft tot hij haar van zich af kan zetten?’

‘Denk je dat hij dat aan het doen is? Echt?’

Ik deed mijn ogen dicht en liet mijn hoofd achterovervallen. ‘Nee. En ik kan maar niet beslissen of dat betekent dat ik naïef ben of mezelf willens en wetens voor de gek hou.’

‘Heeft die Dr. Lucas hier iets mee te maken?’

‘Nee.’ Ik rechtte mijn rug en ging naast hem op de bank zitten. ‘Heb je wat gevonden?’

‘Beetje moeilijk als ik niet weet wat ik zoek, meissie.’

‘Het is maar een ingeving.’ Ik keek naar het scherm. ‘Wat is dat?’

‘Een transcript van een interview met Brett dat hij gisteren op een radiostation in Florida heeft gegeven.’

‘O? Waarom lees je dat?’

‘Ik was naar Golden aan het luisteren en besloot ernaar te zoeken op internet, en toen kwam dit naar boven.’

Ik probeerde het te lezen, maar ik zat onder de verkeerde hoek. ‘Wat staat er?’

‘Ze vroegen hem of er echt een Eva bestond en hij zei “ja”, en dat hij pasgeleden weer contact met haar heeft gekregen en hoopt dat het deze keer wel wat wordt.’

‘Wat? Nee, dat geloof ik niet!’

‘Echt waar.’ Cary grijnsde. ‘Dus je hebt alweer iemand achter de hand voor als Cross niet normaal gaat doen.’

Ik stond op. ‘Het zal wel. Ik heb honger. Wil jij iets?’

‘Als je eetlust weer terug is, is dat een goed teken.’

‘Alles komt terug,’ zei ik. ‘En goed ook.’



De volgende ochtend stond ik bij de stoeprand op Angus te wachten. Hij stopte naast me en Paul, de portier van mijn appartementengebouw, deed het achterste portier voor me open.

‘Goedemorgen, Angus,’ begroette ik hem.

‘Goedemorgen, Miss Tramell.’ Zijn blik ontmoette die van mij in de achteruitkijkspiegel, en hij glimlachte.

Toen hij wegreed, leunde ik voorover tussen de twee voorste stoelen. ‘Weet je waar Corinne Giroux woont?’

Hij keek naar me. ‘Ja.’

Ik leunde weer achterover. ‘Daar wil ik heen.’



Corinne woonde bij Gideon om de hoek. Ik wist zeker dat dat geen toeval was.

Ik meldde me bij de balie en wachtte twintig minuten voordat ik toestemming kreeg om naar de negende verdieping te gaan. Ik belde aan bij haar appartement en de deur zwaaide open. Daar stond een verhitte en onopgemaakte Corinne in een zwarte zijden kamerjas die tot de grond kwam. Ze was ontzettend mooi, met haar zijdeachtige zwarte haar en haar ogen als aquamarijnen, en ze bewoog zich met een soepele gratie die ik bewonderde. Ik had me bewapend met mijn favoriete grijze mouwloze jurk, en was erg blij dat ik dat had gedaan. Ze kon er namelijk voor zorgen dat ik me ontzettend alledaags voelde.

‘Eva,’ zei ze ademloos. ‘Wat een verrassing.’

‘Sorry dat ik zo onaangekondigd binnen kom stormen. Ik moet je alleen even snel iets vragen.’

‘O?’ Ze hield de deur op een kier en leunde tegen de deurpost.

‘Mag ik binnenkomen?’ vroeg ik afgemeten.

‘Eh...’ Ze keek over haar schouder. ‘Het is beter als je dat niet doet.’

‘Het maakt me niet uit of je gezelschap hebt, en ik beloof je dat dit maar een minuutje zal duren.’

‘Eva.’ Ze likte haar lippen. ‘Hoe zal ik het zeggen...?’

Mijn handen beefden en mijn maag was een trillende massa. Mijn hersenen plaagden me met visioenen van Gideon die naakt achter haar stond, hun ochtendneukpartij onderbroken door het ex-vriendinnetje die de hint maar niet wilde begrijpen. Ik kende zijn voorliefde voor ochtendseks maar al te goed.

Maar ik kende hem. Punt uit. Kende hem goed genoeg om te zeggen: ‘Kappen met die onzin, Corinne.’

Haar ogen werden groot.

Ik zette een minachtend mondje op. ‘Gideon is verliefd op mij. Hij neukt niet achter mijn rug om met jou.’

Ze herstelde zich snel. ‘Hij neukt ook niet met jou, anders. En ik kan het weten, aangezien hij al zijn vrije tijd met mij doorbrengt.’