Betaalde bruid(35)
‘Misschien zit je te veel binnen. Wat doe je eigenlijk de hele dag als ik op kantoor ben?’
Ze kon zich niet voorstellen dat hij echt in haar geïnteresseerd was. Het enige wat hem interesseerde, was dat ze klaarstond als hij thuiskwam. Er ging geen nacht voorbij zonder dat hij wilde vrijen. Ze stond versteld van zijn viriliteit, al moest ze toegeven dat haar eigen behoefte aan seks niet voor de zijne onderdeed. Dat verbaasde haar nog het meest.
‘Niet veel,’ antwoordde ze. ‘Ik zou bijna spijt krijgen dat ik mijn baan bij mijn vader heb opgezegd. Ik ben niet geschikt als huismus.’
Soms ging ze zwemmen, maar ze was niet graag in de volle zon. Ze las veel en zat regelmatig te internetten op een computer die Theo haar had gegeven. Af en toe ging ze bij Phrosini en haar vader op bezoek, maar haar vrienden werkten overdag allemaal. Het was een luizenleventje, maar niets voor haar.
‘Misschien moet ik je voorstellen aan de vrouwen van mijn vrienden. Volgens mij besteden die hun tijd met shoppen, of ze komen bij elkaar over de vloer.’
‘Nee, bedankt,’ zei Dione snel. ‘Het duurt nog maar tien maanden. Dat houd ik wel vol.’
Theo fronste zijn voorhoofd. ‘Ben je aan het aftellen?’
‘Zou jij dat niet doen in mijn plaats?’ vroeg ze kortaf.
‘Misschien heb ik het mis, maar ik dacht dat je best tevreden was. Je kijkt altijd blij wanneer ik thuiskom.’
Zwijgend trok Dione haar schouders op. Haar genot was zuiver seksueel. Zelfs Theo zou dat moeten weten.
Hij snoof verontwaardigd, sprong op en beende het huis in.
Die avond sliep Dione in haar eigen bed. Ze besefte dat ze niet zo onbeleefd had moeten reageren, want nu zou de situatie ondraaglijk worden.
De volgende ochtend was Theo al naar zijn werk en ze hing, zoals gewoonlijk, boven de wc te kokhalzen, toen ze iets hoorde. Achteromkijkend zag ze dat haar man naar haar keek. Ze hield snel een tissue voor haar mond en draaide zich schuldbewust naar hem om.
‘Betekent dit wat ik denk?’ vroeg hij bars.
Dione knikte. Ze hoefde niets te zeggen; hij was zo kwaad als ze van hem had verwacht.
‘Waarom heb je niets gezegd?’
‘Waarom bespioneer je me?’ reageerde ze kwaad.
‘Ik had iets thuis laten liggen. En zo te zien is dat maar goed ook. Ben je zwanger?’ Het klonk beschuldigend.
‘En wiens schuld is dat, als dat zo is?’
‘Ik neem voorzorgsmaatregelen,’ beet hij haar toe. ‘En jij hebt niet laten merken dat je een hekel aan seks hebt. Volgens mij geniet jij er net zoveel van als ik.’
‘Dat zou best kunnen,’ gaf ze toe, ‘dus moet het de eerste keer zijn gebeurd. Toen kon het je niet schelen of je me zwanger maakte. Je wilde alleen maar je eigen behoeften bevredigen.’
Theo deed zijn ogen dicht, en ze kon hem bijna tot tien horen tellen. Eigenlijk had ze niet het recht om zich kwaad te maken, omdat ze zichzelf ook iets te verwijten had.
‘Ben je naar de dokter geweest?’
Ze schudde haar hoofd en had daar meteen spijt van, want de hele badkamer begon te draaien. Onmiddellijk was Theo bij haar om haar te ondersteunen. Terwijl hij haar met zijn ene arm overeind hield, vulde hij met zijn andere hand een glas water en liet haar een slokje nemen.
Ze had een vieze smaak in haar mond en dronk gretig om die weg te spoelen.
‘Dat is beter,’ zei hij ten slotte. ‘Nu zie je er weer normaal uit. Ga maar terug naar bed. Ik zal mijn arts laten komen.’
‘Ik ben niet ziek,’ sputterde ze tegen.
‘Dan zal ik je naar zijn spreekuur brengen. Ik neem aan dat je nog geen zwangerschapstest hebt gedaan?’
Dione kon zijn bezorgdheid niet uitstaan. ‘Ik ga wel naar mijn eigen dokter,’ zei ze.
Theo knikte grimmig. ‘Dat is ook goed. Vind je het erg als ik je nu alleen laat? Ik moet iets belangrijks regelen.’
Wanneer niet, dacht ze. Maar ze was opgelucht dat hij wegging en dat hij op de hoogte was van haar zwangerschap.
Die avond verheugde Dione zich niet op Theo’s komst. Meestal had ze zich gedoucht en netjes gemaakt voordat hij thuiskwam, maar nu vermoedde ze dat hun verhouding was veranderd.
‘Wat heb je toch, Theo? Je bent vandaag niet jezelf. Toch niet nu al bonje met je vrouw?’
Theo keek zijn collega aan en forceerde een lachje. ‘Nee hoor, ze is alles wat een man zich kan wensen.’ Behalve dat ze door zijn eigen stommiteit nu zijn kind verwachtte. De gedachte alleen al was een verschrikking.
‘Er zit je duidelijk iets dwars,’ hield Dimitri aan. ‘Kan ik je ergens mee helpen?’
‘Ja, door je nergens mee te bemoeien,’ snauwde Theo. Hij had onmiddellijk spijt van zijn uitval toen hij de verbijsterde blik van de man zag.
Theo had altijd een goede verstandhouding met zijn werknemers. Hij behandelde hen vriendelijk en rechtvaardig, en dat waardeerden ze. Het kwam zelden voor dat hij iemand moest terechtwijzen. Dimitri was nota bene zijn rechterhand, iemand die evenveel van het bedrijf wist als hijzelf. Hij had zijn woede niet op hem mogen afreageren.