Betaalde bruid(14)

Bijna schoot ze in de lach, want zo zag ze hem inderdaad. Als een monster op de versiertoer. Ze was ervan overtuigd dat hij zijn belofte op een gegeven moment zou verbreken.

‘In het bijzijn van iedereen die ertoe doet, zal ik de volmaakte echtgenote zijn,’ verzekerde ze hem koeltjes, ‘maar als we alleen zijn…’

Theo had zich snuivend omgedraaid om uit het raam te kijken.



Nu ze waren geland, nam hij haar arm in een ijzeren greep, terwijl hij haar hielp uitstappen.

Er stond een auto klaar om hen naar een penthouse aan de Theems te brengen. Onderweg spraken ze allebei geen woord. Vanuit zijn appartement was het uitzicht over de stad adembenemend, maar Dione was niet in de stemming om het te bewonderen. Evenmin zei ze iets over het smaakvolle interieur of over de deur tussen haar kamer en die van Theo. Stilletjes nam ze zich voor om de deur stevig op slot te draaien.

‘Wanneer krijg ik je moeder te zien?’ vroeg hij, nadat ze zich hadden gedoucht. ‘We kunnen haar mee uit eten nemen als je denkt dat dat het gemakkelijker maakt. In het openbaar kan ze geen scène maken.’

Hij had zich omgekleed in een zwarte chinobroek en een poloshirt met een openstaande kraag waar donkere krulletjes uit piepten. Hoewel Dione niet van mannen met veel borsthaar hield, kreeg ze bij Theo de neiging om hem daar aan te raken, om te voelen of de haartjes zacht of stug waren. Hij had ook een andere aftershave op, een geur die ze verrassend opwindend vond.

‘Mijn moeder maakt nooit scènes,’ zei ze kortaf. Ze kon het niet uitstaan dat ze iets anders voor hem voelde dan afkeer. ‘Ze zal verbaasd en geschokt zijn, maar ze zal het rustig opvatten, zoals alles in haar leven.’

Theo leunde achterover in zijn stoel, zijn benen voor zich uitgestrekt en zijn enkels ontspannen over elkaar. ‘Dan lijkt ze me niet iemand die tegen Yannis Keristari is opgewassen.’

Ze haalde haar schouders op. ‘Waarschijnlijk niet, nee.’

‘Vertel eens iets over haar. Waarom is hun huwelijk mislukt?’

Dione schudde haar hoofd. ‘Daar wil ik liever niet over praten.’ Ze was er niet aan toe om zulke dingen met Theo te bespreken. Hij was weliswaar haar moeders schoonzoon, maar in haar ogen was hij nog altijd een buitenstaander die een hekel aan haar vader had. Hij had niet het recht om zulke intieme details te horen.

‘Soms helpt het,’ zei hij. Hij klonk verrassend begripvol.

Blijkbaar had ze onbewust haar verdriet laten doorschemeren. Het verbaasde haar dat het na al die jaren nog steeds zo pijnlijk was. Tijd zou alle wonden helen, maar het leek wel of deze wond nooit genas.

Ze stond op en liep naar het raam, haar rug naar Theo gekeerd. ‘In dit geval niet. Bovendien is het jouw zaak niet, omdat we geen normaal huwelijk hebben.’

‘Ik wil het graag mijn zaak laten worden.’ Hij was geruisloos opgestaan en bewoog zich verbazend snel voor zo’n lange man. Ze schrok van zijn barse stem in haar oor.

Snel draaide ze zich om, en opeens stond ze oog in oog met hem. De warmte van zijn lichaam strekte zich als een onzichtbare hand naar haar uit, en hoewel ze naar achteren wilde stappen, wilde ze niet laten merken dat hij haar in verwarring bracht.

Daarom bleef ze roerloos staan en keek in zijn donkere ogen waarin het blauw van de hemel en het grijs van de gebouwen werden weerspiegeld. Een paar tellen lang bracht hij haar met zijn intense blik in vervoering.

Ze merkte pas dat ze haar adem had ingehouden, toen ze die met een zucht liet ontsnappen. ‘Niet nu, Theo,’ zei ze, al wist ze niet of dat een reactie was op iets anders dan zijn vraag, op iets gevaarlijks. Elke vezel van haar lichaam trilde toen hij haar veelzeggend bleef aankijken. Vaag besefte ze dat ze moest weggaan, maar ze stond als aan de grond genageld.

Uiteindelijk was het Theo die zich met een tevreden lachje om zijn lippen afwendde. ‘Als je zelf niet kunt beslissen, dan zal ik het maar doen,’ zei hij. ‘We gaan je moeder opzoeken om haar ons nieuws te vertellen en als ze nog niet heeft gegeten, nemen we haar mee naar een restaurant.’

‘En als ze niet thuis is?’ vroeg ze, om het zo lang mogelijk uit te stellen. Ze was blij dat Theo haar niet meer zo indringend aankeek, zodat ze weer diep kon inademen.

‘Dat zien we dan wel. Ik krijg sterk de indruk dat je ertegen opziet om haar te vertellen dat we getrouwd zijn. Ik besef dat het een schok voor haar zal zijn en dat ze ook teleurgesteld zal zijn omdat ze niet is uitgenodigd, maar laat het maar aan mij over. Ik zal haar wel inpalmen.’

Daar twijfelde Dione niet aan. Theo Tsardikos was een eersteklas charmeur. Ze was nog maar één dag met hem getrouwd, en ondanks alles begon ze hem al aantrekkelijk te vinden. Vergeleken met Chris vond ze hem zelfs heel sexy.

Misschien kon ze Theo beter meteen over Chris vertellen, voordat haar moeder erover begon… Maar Theo voerde haar al mee naar de deur, en toen was de gelegenheid voorbij.