Wraak & verlangen(119)

‘Nou nee, maar om nu meteen al… Ik was van plan om straks mijn vader en mijn broer blij te maken met een bezoekje.’

‘Maak mij maar liever blij,’ zei hij zacht. ‘Als je onverwacht voor hun neus staat, zal dat alleen maar lastige vragen opleveren. Ik trek mijn aanklacht in, en dat zal ik je vader vanavond nog persoonlijk gaan vertellen.’

‘Geweldig,’ zei ze dankbaar. ‘Maar –’

Hij liet haar niet uitspreken. ‘Morgenochtend vlieg je naar Corfu.’

Ze knipperde met haar ogen. ‘Naar Corfu? Morgen?’ Hij verwachtte toch niet echt dat ze op stel en sprong naar het buitenland ging? ‘Ben je niet wijs of zo? Ik heb hier een baan en een kamer. Ik kan hier niet zomaar weg, hoor. Ik moet eerst nog het een en ander regelen.’

‘Maak je geen zorgen, dat komt allemaal in orde. Ik zal ervoor zorgen dat iemand je spullen inpakt, dat je huur en je baan worden opgezegd en dat de eventueel nog openstaande rekeningen netjes worden betaald.’

‘Maar dat kan ik net zo goed zelf doen,’ wierp ze tegen. ‘Dat kost me hooguit een dag of twee. Bovendien, dat is reden te meer om vanavond nog even mijn familie op te zoeken.’

‘Als je nu weer vertrekt, hoef je nooit meer terug te komen.’

Er viel een doodse stilte.

‘Waarom doe je zo tegen me, Rafaello?’ vroeg ze toen. ‘Ik heb me al helemaal aan je overgegeven. Wat wil je nog meer?’

‘Nu niet zo overdrijven, cara.’ Hij pakte haar handen en trok ze weg van haar jas, waardoor die openviel. ‘Laat één ding je duidelijk zijn: ík maak hier de dienst uit.’ Als gebiologeerd keek hij naar haar borsten.

‘Daarnet zei je nog dat ik er in deze kleren uitzie als een goedkope del, en nu sta je me zo ongeveer uit te kleden met je ogen,’ zei ze op verwijtende toon.

‘Ik mag dan wel een slimme, beschaafde vent zijn, maar daaronder zit een behoorlijk hitsige man…’ Hij schonk haar een smeulende blik. ‘En jij bent allang niet meer dat onschuldige schoolmeisje waar ik zulke heerlijke dromen van kreeg. Gelukkig maar, want ik heb behoefte aan een volwassen, ervaren vrouw in mijn bed. Een vrouw die al mijn behoeften kan bevredigen.’

Ze slikte moeizaam en sloeg haar ogen neer om haar verlegenheid te verbergen. Ofschoon ze zich er niet voor schaamde dat ze nog maagd was, leek haar dit niet het juiste moment om dat aan Rafaello te vertellen. Voor hetzelfde geld zou hem dat doen besluiten op zijn schreden terug te keren, en daar zou Sam niet mee geholpen zijn. Een ervaren man wilde een ervaren vrouw als het om de seks ging – logisch. Nou, dat zal hem dan straks nog wel eens bitter kunnen tegenvallen, dacht ze niet zonder leedvermaak.

‘Jij wilt me alleen maar zo graag in je bed, omdat ik vroeger de boot afhield,’ flapte ze eruit.

Doordringend keek hij haar aan. ‘Dat zou best eens kunnen kloppen. Maar als ik me goed herinner, heb ik niet erg aangedrongen, of wel soms?’ Hij liet een van haar handen los om de zijne langzaam over haar ruggengraat te laten gaan.

Haar ademhaling stokte even. ‘Nou…’

‘Destijds besloot ik een beetje geduld met je te hebben,’ vertrouwde hij haar toe. ‘Maar nu hoeft dat niet meer.’

Tot haar schaamte verlangde ze naar zijn aanraking. Sterker nog, ze kon bijna niet wachten. Ze voelde haar tepels hard worden en haar onderbuik samentrekken.

Hij trok haar naar zich toe om haar traag en grondig te kussen. Daarna keek hij haar weer aan en fluisterde: ‘Hier zeg je toch geen nee tegen, cara…’

Onthutst door de heftige gevoelens die hij in haar opriep, hapte ze naar lucht. ‘Je bent me aan het plagen,’ zei ze verwijtend.

‘O, noem jij dit plagen?’ Zijn ogen glinsterden. ‘Langzaam en verleidelijk is zeker niet wat je gewend bent, hè?’

Ze merkte dat ze niet langer de baas was over haar eigen lichaam. Vol verlangen keek ze naar zijn lippen. Toen omvatte ze zijn gezicht en trok hem ruw naar zich toe.

Hij maakte een geluid dat het midden hield tussen een kreun en een lach, maar beantwoordde haar kus met passie.

‘Rafaello…’ zei ze met een stem die hees was van begeerte, toen hij haar optilde en op het mahoniehouten bureau zette.

‘Je bent zo klein. Ik kan er anders niet goed bij. Dit is een stuk gemakkelijker zo.’ Hij liet zijn vingers door haar blonde lokken gaan. ‘Mmm, net zijde,’ prevelde hij.

‘Hé, wat doe je nu?’ riep ze, toen hij haar naar zich toe trok, zodat hij tussen haar dijen kwam te staan. Ineens voelde ze zich heel kwetsbaar. Ze ondernam een wanhopige poging om haar omhooggeschoven rokje naar beneden te trekken.

Hij fronste zijn wenkbrauwen. ‘Wat is er?’

‘Wat er is? Je dreigt me hier op het bureau te nemen, en dan vraag je wat er is?’