Vierspel(86)

Ze vertelt me de gekuiste hoogtepunten van de afgelopen vierentwintig uur, waaronder wat winkelen, een zestiende-eeuws kasteel en de volledige verhaallijn van een boekje uit de Bouquetreeks. Luke blijkt uiterst romantisch, en onverzadigbaar, nog los van zijn vele andere voortreffelijke kwaliteiten. Ik vraag haar wel vriendelijk om zoiets nooit meer te zeggen. Maar Isabel is dusdanig euforisch dat het niet uitmaakt wat ik zeg om haar duidelijk te maken dat ik geen details wil horen over haar seksleven. Ze is mijn vriendin. Ik wil geen beelden opgedrongen krijgen van haar terwijl ze… enfin, je weet wel.

Ik leg Isabel mijn plan voor het etentje met Rose en Simon voor, en ze is helemaal in de wolken. Ze wil graag pronken met Luke. Ze heeft hem alles over mij en Dan verteld, en, hopelijk vind ik het niet erg, zegt ze, ook over de ruzie tussen Dan en Alex. Luke heeft nogal veel vrienden verloren na de scheiding van zijn vrouw, omdat het grootste deel van hun vriendenkring bestond uit stellen die ze nog kenden van voor hun huwelijk. Hij zei tegen Izz dat ze vooral met haar vrienden omgingen, omdat zijn eigen makkers verspreid door het land woonden terwijl de vriendinnenkring van zijn vrouw toevallig bijna helemaal in Londen terecht was gekomen. Mooi zo, dan kan hij dus ook bij ons nieuwe kringetje komen. Ik hoop maar dat ik hem leuk vind. Ik moet er niet aan denken dat dat niet het geval zou zijn, en als ik kijk naar het effect dat hij heeft op Isabel kan ik me dat ook nauwelijks voorstellen.

Later die dag belt Isabel me op, maar ze klinkt helemaal niet meer zo gelukkig.

‘Het is Alex,’ zegt ze als ik haar vraag wat er aan de hand is. ‘Hij was er toen ik de meisjes ophaalde en… dit ga je echt heel idioot vinden… maar hij heeft me gevraagd of hij met ons mee naar huis mocht, en toen de meisjes naar hun kamer gingen, begon hij me te smeken om hem terug te nemen.’

‘Dat meen je niet.’

‘Hij zei dat hij nu eindelijk inzag dat hij een enorme fout had gemaakt en dat hij ons zo mist…’

‘En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat jij net een paar dagen weg bent geweest met een andere man. Dit is een reflex. Uit het boekje.’

‘Ik weet het niet. Ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Hij heeft me gevraagd om er in elk geval over na te denken. Om niet meteen nee te zeggen, wat ik natuurlijk nooit zou doen, want hij is nog altijd de vader van mijn kinderen, dus…’

O nee.

‘Je moet bedenken wat je echt wilt. Je hebt me zelf verteld dat je nooit echt gelukkig met hem bent geweest, weet je nog?’ En dan weet ze de helft nog niet, natuurlijk, want wij wilden haar beschermen tegen de volle omvang van de ellende; van zijn liefdesverklaring aan mij en, niet te vergeten, van al die andere vrouwen.

‘Maak je geen zorgen. Ik ben niet van plan hem nog terug te nemen.’

Ze zegt de juiste woorden, maar ik vind haar niet echt overtuigend klinken. Enfin, dit is in elk geval iets. Ik zou het niet aan kunnen zien dat Alex Isabels leven nu alweer in puin gooit, alleen omdat hij het in zijn eentje niet trekt en hij is afgewezen door de vrouw van wie hij zogenaamd houdt en door zijn beste vriend. En aan de nachtmerrie die het zou zijn als hij weer in ons leven komt na alles wat er is gebeurd, wil ik al helemaal niet denken. Hoewel, wat is het alternatief als ze hem wel terugneemt? Dat we Isabel en de meisjes ook nog kwijtraken?

‘Isabel, hij manipuleert je. Hij werkt op je schuldgevoel naar de meisjes en dat hij nu zo alleen is en god mag weten wat nog meer.’

‘Ik weet het. Dat weet ik allemaal ook wel. En zoals ik zei, ik ben absoluut niet van plan om hem weer terug te nemen. Ik maak me alleen zoveel zorgen om hem. Ik heb gezegd dat hij wel vaker bij de meisjes mag zijn, want hij mist ze waanzinnig. Weet je,’ zegt ze, ‘ik had gedacht dat jij er juist helemaal voor zou zijn dat ik hem weer terugnam, en dat we dan ons kleine clubje weer terug zouden hebben. Maar het feit dat hij heeft geprobeerd jou te versieren en de ruzie met Dan hebben kennelijk jouw gevoelens voor hem veranderd.’

‘Dat kun je wel zeggen. Laat hem je nu maar niet verleiden. Natuurlijk moet hij meer tijd met Natalie en Nicola kunnen zijn, want dat is goed voor hen. Maar dat mag je hem niet laten gebruiken zodat hij ook weer meer bij jou is.’

‘Dat doe ik ook niet. Ik maak me alleen zorgen om hem. Je moet niet zo hard voor hem zijn.’

‘Hij is een volwassen kerel, hij redt zich heus wel. En moet je zien hoever jij bent gekomen…’

‘Rebecca, luister. Ik zei dat ik niet van plan ben om hem terug te nemen, dus hou daar nu maar over op. Was ik er maar nooit over begonnen.’

Ze heeft gelijk. Ik ben aan het preken, maar ik wil per se dat ze op haar hoede blijft. Alex is een sluwe vos. Als hij het in zijn kop heeft dat hij haar terug wil dan zal hij haar net zo lang bewerken tot ze zwicht.