Verslaafd aan jou(30)

    ‘Ik vind het niet prettig en ik zal niet beweren dat ik het begrijp, maar ik begrijp wel dat het belangrijk voor je is. Het is een probleem. Vertel me maar hoe ik het kan oplossen.’

    Ik blies mijn adem uit. Dat had ik niet verwacht. Hij was een man die ongecompliceerde seks wilde, en ik was een vrouw die seks gecompliceerd vond, maar hij gaf het niet op. Nog niet.

    ‘We moeten vrienden worden, Gideon. Niet beste maatjes of elkaars vertrouwelingen, maar twee mensen die meer van elkaar weten dan alleen hun anatomie. Voor mij betekent dat dat we tijd samen moeten doorbrengen waarin we niet daadwerkelijk aan het neuken zijn. En ik ben bang dat we tijd met elkaar zullen moeten doorbrengen waarin we niet daadwerkelijk aan het neuken zijn op plaatsen waar we gedwongen zijn ons in te houden.’

    ‘Is dat niet wat we nu aan het doen zijn?’

    ‘Ja. En kijk, dat bedoel ik nou. Dat had ik niet achter je gezocht. Oké, je had het wel op een wat minder griezelige manier kunnen doen’ – ik legde mijn vingers op zijn lippen toen hij probeerde me te onderbreken – ‘maar ik geef toe dat je hebt geprobeerd te regelen dat we met elkaar zouden praten en ik ben ook niet erg behulpzaam geweest.’

    Hij hapte met zijn tanden in mijn vingers, zodat ik een gil gaf en mijn hand wegtrok.

    ‘Hé. Waarom doe je dat nou?’

    Hij tilde mijn mishandelde hand naar zijn mond en kuste de pijn weg, en zijn tong schoot naar buiten om het te verzachten. En om me op te winden.

    Uit zelfbescherming trok ik mijn hand weer terug in mijn schoot. Ik was er nog steeds niet helemaal van overtuigd dat we alles opgelost hadden. ‘En om je ervan te overtuigen dat er geen overtrokken verwachtingen zijn: als jij en ik tijd met elkaar doorbrengen zonder daadwerkelijk te neuken, zal ik dat niet beschouwen als een date. Oké?’

    ‘Oké, daar kan ik mee leven.’ Gideon glimlachte en ik had mijn besluit genomen om met hem te zijn. Zijn lach was als de bliksem in het donker; verblindend en prachtig en mysterieus, en ik verlangde zo naar hem dat het gewoon pijn deed.

    Hij liet zijn handen naar beneden glijden om ze om de achterkant van mijn dijen te leggen. Hij kneep zachtjes en trok me een stukje dichter naar zich toe. De zoom van mijn korte zwarte halterjurkje gleed bijna onfatsoenlijk ver omhoog, en zijn blik was gefixeerd op het vlees dat hij ermee had blootgelegd. Zijn tong maakte zijn lippen nat in een handeling die zo zinnelijk en suggestief was, dat ik de liefkozing bijna op mijn huid kon voelen.

    Beneden begon Duffy Mercy te zingen en haar stem steeg op vanaf de dansvloer. Er kwam een ongewenst verlangen in mijn borstkas op en ik wreef erover.

    Ik had al genoeg gehad, maar ik hoorde mezelf zeggen: ‘Ik heb nog een drankje nodig.’





5


Zaterdagochtend had ik een gemene kater, maar die had ik wel verdiend, vond ik. Ik vond het dan wel vreselijk hoe hardnekkig Gideon bleef proberen om met me over seks te onderhandelen alsof het om een bedrijfsovername ging, maar uiteindelijk had ik net zo goed met hem onderhandeld. Omdat ik zo naar hem verlangde dat ik een ingecalculeerd risico wilde nemen en mijn eigen regels wilde overtreden.

    Ik troostte me met de gedachte dat hij zelf ook wel wat van zijn eigen regels brak.

    Na een lange, hete douche trof ik Cary op de bank in de woonkamer met zijn laptop aan, en hij zag er fris en alert uit. Ik rook koffie in de keuken en schonk de grootste mok vol die ik kon vinden.

    ‘Goeiemorgen, lachebekje,’ riep Cary.

    Ik hield mijn broodnodige dosis cafeïne met twee handen vast en ging naast hem op de bank zitten.

    Hij wees naar een doos op het bijzettafeltje. ‘Kijk eens? Die werd hier afgeleverd toen je onder de douche stond.’

    Ik zette mijn mok op de koffietafel en pakte de doos. Er zat bruin papier omheen, bij elkaar gehouden met touw, en mijn naam stond diagonaal op de bovenkant geschreven met sierlijk krullende gekalligrafeerde letters. Er zat een amberkleurige glazen fles in waar in een wit ouderwets lettertype Katerremedie op geschilderd was. Met raffia was er een kaartje aan de hals bevestigd waarop stond: ‘Drink mij.’ Gideons visitekaartje lag half verscholen tussen het beschermende zijdepapier.

    Ik bekeek het presentje en vond het wel toepasselijk. Sinds ik Gideon had ontmoet, had ik het idee dat ik net als Alice in Wonderland door het konijnenhol omlaaggetuimeld was naar een fascinerende en verleidelijke wereld waar maar weinig van de gebruikelijke regels van toepassing waren. Ik was op onbekend terrein en dat was spannend, maar ook wel een beetje eng.