Spoor(29)

Masilo legt uit: ‘De Supreme Committee heeft aan de ene kant Inkunzi Shabangu, die gaat proberen de diamanten te onderscheppen, en nu praten ze met Terror Baadjies van de Ravens, de uiteindelijke kopers van de diamanten. Omdat ze aan alle kanten ingedekt willen zijn. Als Bul Shabangu erin slaagt de stenen te jatten, kopen ze ze van hem. Zo niet, dan sluiten ze een deal met de Ravens.’

Rajkumar is nog steeds niet overtuigd. ‘Maar tegen welke prijs?’

‘Je moet de aard van het spel begrijpen. Diamantsmokkelaars hebben allemaal hetzelfde probleem: hoe krijg je de meeste pegels voor je waar, want internationale afspraken en wetshandhaving maken het tegenwoordig erg moeilijk om het spul te verkopen. Het grote geld zit nu in India, waar meer stenen worden verwerkt dan in Nederland. Maar om aan de Indiërs te verkopen moet je langs drie of vier tussenpersonen, die ieder een aandeel krijgen. De Ravens krijgen waarschijnlijk veertig cent per rand als ze via hun eigen kanalen verkopen. Maar de Supreme Committee heeft een troefkaart: Sayyid Khalid bin Alawi Macki. Bedenk wel dat hij een geldwitwasser is, en waarschijnlijk een direct lijntje naar de Indiërs heeft. Dus kunnen ze de Ravens vijftig of zestig cent per rand bieden. En laten we niet vergeten dat we het hebben over een levering ter waarde van zo’n honderd miljoen rand. De Committee zal in het ongunstigste geval minstens twintig miljoen rand winst maken. Meer, als Bul Shabangu de zending onderschept, want dan hebben ze de eerste prijs.’

‘Ik bedoelde niet letterlijk de prijs in geld uitgedrukt,’ zegt Rajkumar gelaten. ‘Hoe zit het met de prijs van zakendoen met een misdaadsyndicaat, een drugsorganisatie? Ik bedoel, pagad zal in zijn broek schijten. De hele extremistische gemeenschap zal in het geweer komen.’ Hij gooit met twee handen zijn haar naar achteren over zijn schouders. ‘Wat ik probeer te zeggen: er staat heel veel op het spel. Wat betekent dat het uiteindelijke doel heel, heel belangrijk is. Groot. Groter dan de termen waarin wij tot nu toe dachten. Zo groot dat ze zullen kunnen zeggen dat het doel de middelen heiligt. Als het een terroristische actie wordt, dan wordt het gruwelijk. Dus is dit eigenlijk heel slecht nieuws.’

‘Slecht?’ zegt Masilo. ‘We zullen het tegenhouden. En je moet denken zoals de directrice, Raj. In termen van onze toekomst vind ik het gewéldig nieuws.’



Jessica komt Milla bij haar bureau halen. ‘Loop even mee,’ fluistert ze.

Milla loopt achter haar aan naar de damestoiletten. De Godin haalt een lippenstift uit haar handtas en gaat voor de spiegel herstelwerkzaamheden uitvoeren. ‘Een vriend van een vriend komt dit weekend naar Jo’burg. Hij is stagiair bij een groot advocatenkantoor in Jo’burg, knappe jongen, zou wel wat gezelschap kunnen gebruiken.’

‘O?’

‘Hij is vierentwintig en...’

‘Vierentwintig?’

De Godin lacht naar haar en bergt de lippenstift op. ‘De perfecte leeftijd. Zoveel energie. Hoe dan ook, hij werkt bij zo’n groot advocatenkantoor, hij is hier voor het weekend, en hij is knap...’

‘Jess, ik weet het niet.’

‘Laat je gewoon meenemen naar een club, wat drinken, beetje dansen, beetje lol maken. Als hij je type niet is, heb je een leuke avond gehad. Als hij het wel is, dan neuk je hem blind.’

Milla bloost. ‘Ik...’

‘O, kom op, een beetje gevaarlijk leven, Milla.’ Ze onderdrukt haar verwarring. ‘Ik zal erover nadenken.’



Mentz stelt de enige vraag die ze niet aan zagen komen. ‘Waarom Terrence Baadjies, de krachtpatser?’

‘Mevrouw?’ vraagt Tau Masilo, om tijd te winnen.

‘Waarom heeft Tweetybird de la Cruz zijn generaal naar de Supreme Committee gestuurd? Waarom niet Moegamat Perkins, de geldman?’

Hij had kunnen weten dat ze de rapporten zorgvuldig zou bestuderen. Hij is boos op zichzelf, op Quinn en Rajkumar, dat ze geen van allen over die vraag hebben nagedacht.

‘Sterker nog,’ zegt Mentz, ‘waarom zou de Committee met Baadjies willen onderhandelen? Hij is alles wat ze verachten, en voor zover ik begrijp is hij uiterst gevaarlijk.’

Masilo weet dat hij haar niet om de tuin kan leiden. ‘Ik weet het niet,’ zegt hij.

‘Dan zullen we daarachter moeten komen, Tau,’ zegt ze.

Hij ziet dat de frons weer terug is.



Om halftien die avond belt ze Jessica.

‘Ik kan het niet,’ zegt ze. ‘Hij is nauwelijks ouder dan mijn zoon.’

‘Dat is precies waarom ik nooit kinderen wil,’ zegt De Godin.

En wanneer Milla heeft opgehangen en zich weer op de bank laat zakken, vermoedt ze dat Jessica de ware reden weet: het is onzekerheid, over zichzelf.





17


(18 september 2009. Vrijdag.)