Politie(141)

‘René Kalsnes.’

‘Maar jonge mensen als Kim Erik herinneren zich immers niet dat het afzetlint in die tijd wit met blauw was.’ Alsof hij bang was dat hij te ver was gegaan, haastte Midtstuen zich te zeggen: ‘Maar hij kan goed worden, Kim Erik.’

‘Dat denk ik ook.’

‘Mooi.’ Midtstuens kaakspieren gingen heen en weer terwijl hij kauwde. ‘Dan zijn we het eens.’

Bjørn belde Katrine direct toen hij weer terug was op zijn kantoor, vroeg haar naar het politiebureau te gaan en wat lak te schrapen van een politieknuppel en die met een bode naar Bryn te sturen.

Vervolgens bedacht hij dat hij automatisch naar het kantoor aan het eind van de gang was gegaan, waar hij altijd naartoe ging om antwoorden te krijgen. Dat hij zo opgeslokt was door het werk dat hij helemaal was vergeten dat ze er niet meer zat. Dat het kantoor was overgenomen door Midtstuen. En even dacht hij dat hij Roar Midtstuen kon begrijpen, hoe het gemis van een ander mens de kern uit je kon zuigen, het onmogelijk kon maken om nog iets te doen, dat je deed beseffen dat het geen zin meer had om op te staan. Hij schudde het van zich af. Schudde de aanblik van Midtstuens ronde, pafferige gezicht van zich af. Want ze hadden hier iets, hij voelde het.



Harry, Katrine en Bjørn zaten op het dak van het Operahus en keken naar Hovedøya en Gressholmen.

Harry had het voorgesteld, hij vond dat ze frisse lucht nodig hadden.

Het was een warme, bewolkte avond, de toeristen hadden allang het veld geruimd en ze hadden het hele marmeren dak, dat schuin naar beneden liep naar de Oslofjord, voor zich alleen. Overal glinsterden lichtjes op de Ekebergås, het Havnelager en de ferry uit Denemarken, die aan de kade van Vippetangen lag.

‘Ik ben opnieuw door alle politiemoorden gegaan,’ zei Bjørn. ‘En behalve bij Mittet zijn er kleine deeltjes lak op zowel Vennesla als Nilsen gevonden. Het gaat om een gebruikelijk type lak dat veel wordt toegepast, onder andere op politieknuppels.’

‘Heel goed, Bjørn,’ zei Harry.

‘En dan waren er resten afzetlint gevonden op de plaats delict van de Mittet-moord. Die konden niet van het onderzoek naar de moord op Kalsnes zijn, want toen werd dat type afzetlint nog niet gebruikt.’

‘Dat was afzetlint van de dag ervoor,’ zei Harry. ‘De moordenaar belde Mittet en vroeg hem te komen. Mittet denkt dat het om een politiemoord gaat die op een oude plaats delict is gepleegd. Dus als Mittet daar arriveert en het afzetlint ziet, krijgt hij geen argwaan. Misschien draagt de moordenaar zelfs een politie-uniform.’

‘Godsamme,’ zei Katrine. ‘Ik ben de hele dag bezig geweest om een link te vinden tussen Kalsnes en politiemensen, maar ik heb niets kunnen vinden. Maar ik begrijp dat we hier iets op het spoor zijn.’

Ze keek Harry, die net een sigaret opstak, opgewekt aan.

‘Dus wat doen we nu?’ vroeg Bjørn.

‘Nu,’ zei Harry, ‘gaan we de dienstpistolen inzamelen om de ballistiek daarvan te controleren met die van onze kogel.’

‘Welke dienstpistolen dan?’

‘Alle.’

Ze keken Harry zwijgend aan.

Katrine vroeg het het eerst. ‘Wat bedoel je met “alle”?’

‘Alle dienstpistolen binnen de politie. Eerst die in Oslo, dan die van Østlandet en als het moet die in het hele land.’

Opnieuw stilte terwijl een meeuw hees krijste in de duisternis boven hen.

‘Je maakt een grapje?’ zei Bjørn aarzelend.

De sigaret wipte vlot op en neer tussen Harry’s lippen toen die antwoordde: ‘Helemaal niet.’

‘Dat is niet mogelijk, dat kun je vergeten,’ zei Bjørn. ‘Mensen denken dat het maar vijf minuten kost om de ballistiek van een pistool te checken omdat ze dat bij csi zien. Zelfs politiemensen die bij ons komen, denken dat. Feit is dat het controleren van één pistool bijna een dag werk is. Allemaal? Alleen in politiedistrict Oslo hebben we… hoeveel politiemensen?’

‘Achttienhonderd tweeënzeventig,’ zei Katrine.

Ze keken haar aan.

Ze trok haar schouders op. ‘Ik las dat in het jaarrapport van het politiedistrict Oslo.’

Ze keken haar nog steeds aan.

‘De televisie in mijn flat doet het niet en ik kon niet slapen, oké?’

‘Maar toch,’ zei Bjørn. ‘Daar hebben we de capaciteit niet voor. Is niet mogelijk.’

‘Het belangrijkste van wat je net zei, is dat met die vijf minuten en dat de politiemensen dat ook geloven,’ zei Harry, de sigarettenrook uitblazend naar de nachtelijke hemel.

‘O?’

‘Dat ze denken dat een dergelijke razzia uitvoerbaar is. Wat gebeurt er als een moordenaar te horen krijgt dat zijn dienstwapen wordt gecheckt?’