Onbewaakt ogenblik(41)

                 Hij hield een plastic zak voor bewijsmateriaal omhoog. Er zat een pistool in. ‘Dit is het pistool dat is aangetroffen in uw woning,’ zei hij met vlakke, zachte stem.

                 ‘Als u het zegt.’

                 ‘Het ís uw pistool. Iedereen die het in handen heeft gehad, heeft ervoor getekend.’

                 King keek snel even naar Williams, die een knikje gaf.

                 ‘Goed,’ zei King. ‘En u wilt het me teruggeven omdat…?’

                 ‘O, we gaan het u helemaal niet teruggeven,’ zei een van de fbi-agenten.

                 Parks vervolgde: ‘We hebben de kogel waarmee Jennings is gedood uit de muur van het kantoor van uw partner gewrikt. Er zat een stalen mantel om, dus hij was niet sterk vervormd. We hebben ook de patroonhuls gevonden. Het schot waarmee Howard Jennings is gedood, is gelost met uw pistool. De hamer, het veld en de trekker, en zelfs de uitwerper, het paste allemaal perfect bij de vervormingen van kogel en patroon.’

                 ‘Maar dat is onmogelijk!’

                 ‘Waarom?’

                 ‘Ik zal u eerst iets vragen: hoe laat is Jennings overleden?’

                 ‘Volgens de patholoog-anatoom tussen een en twee uur ’s nachts,’ zei Parks.

                 ‘Om die tijd was ik aan het surveilleren. En dat pistool zat in mijn holster.’

                 Een van de fbi-agenten veerde op. ‘Kunnen we dat als een bekentenis beschouwen?’

                 Kings blik maakte duidelijk wat hij van die opmerking vond.

                 Parks dacht er even over na en zei: ‘We hebben nagetrokken waar u die nacht geweest bent. Uw wagen is in Main Street gesignaleerd omstreeks de tijd dat Howard Jennings is neergeschoten.’

                 ‘Ik ben daar waarschijnlijk wel geweest. Op mijn route kom ik ook door de stad, dus het is helemaal niet vreemd dat iemand mijn auto heeft gezien. Maar u hebt geen getuige die me in mijn kantoor heeft gezien, want toen was ik er helemaal niet.’

                 Een van de fbi-agenten wilde daarop reageren, maar Parks legde zijn grote hand op zijn arm.

                 ‘Daar hoeven we het op dit moment niet met u over te hebben,’ zei hij. ‘Maar de kogel waarmee Jennings is neergeschoten, is wel degelijk afkomstig uit uw pistool en we hebben een getuige die u heeft gezien in de omgeving van de plek van het misdrijf. Dat is behoorlijk sterk bewijs.’

                 ‘Maar allemaal indirect,’ wierp King tegen.

                 ‘Er zijn mensen op heel wat minder veroordeeld,’ zei Parks.

                 ‘We hadden uw handen moeten laten analyseren op metaaldeeltjes,’ zei een van de fbi-mensen.

                 ‘Dat had geen zin gehad,’ zei King. ‘Ik heb mijn pistool de avond voordat u hiernaartoe kwam nog in mijn handen gehad, dus er zouden toch metaaldeeltjes op mijn huid zijn aangetroffen.’

                 ‘Komt dat even goed uit,’ zei de fbi-man.

                 Parks hield zijn blik op King gericht. ‘Mag ik vragen waarom u uw pistool in de hand hebt gehad? U had geen dienst.’

                 ‘Ik dacht dat er iemand om mijn huis sloop.’