Onbewaakt ogenblik(11)

                 King nam een slokje koffie, knabbelde wat aan een stukje toast, en zei tegen haar en de tv: ‘Nou, je kunt zo nijdig zijn als je maar wilt, Michelle, maar hangen zúl je.’

                 Daarna verscheen er een foto van Michelle Maxwell op het scherm en werd er wat achtergrondinformatie over de vrouw gegeven. Op de highschool had ze niet alleen met basketbal in de All-American League gespeeld, maar ze was daar ook met hardlopen in uitgekomen. En voor haar studievakken had ze ook nog eens uitstekende cijfers gehaald. Na de highschool was ze in drie jaar afgestudeerd aan Duke University met rechten als hoofdvak. En alsof dat allemaal nog niet gedreven genoeg was, had ze tijdens haar collegetijd haar grote talenten op een andere tak van sport gericht en vervolgens bij de Olympische Spelen een zilveren medaille gewonnen bij het roeien. Een geleerde atlete, wat kon er nou nog inspirerender zijn dan dat, dacht King. Na een jaar als politieagente in haar geboortestaat Tennessee was ze in dienst gekomen bij de Secret Service, waar ze vervolgens met onstuimige energie in een enorm tempo was opgeklommen, zodat ze nu de geweldige status van zondebok mocht genieten.

                 En nog een stoere zondebok ook, dacht King, en hij besefte toen dat het een beetje vreemd was om dat woord voor een vrouw te gebruiken. Maar ze had inderdaad iets mannelijks over zich, en dat kwam door haar krachtige, bijna arrogante manier van lopen, haar indrukwekkend brede schouders – dat zou wel door al dat roeien komen – en haar wilskrachtige onderkaak, die leek te wijzen op vaak voorkomende, extreme koppigheid. Over vrouwelijke eigenschappen beschikte ze ongetwijfeld ook. Ze was bijna 1 meter 80 lang en hoewel ze ondanks haar brede schouders slank was, beschikte ze ook over subtiele, welgevormde rondingen. Ze had sluik zwart haar dat tot aan haar schouders reikte: keurig genoeg om aan de dienstvoorschriften te voldoen, maar toch stijlvol. Haar jukbeenderen waren hoog en krachtig, de ogen groen, stralend en intelligent; duidelijk ogen die niet veel ontgingen. Bij de Secret Service moest je dat soort ogen hebben.

                 Al met al voldeed ze niet aan het klassieke schoonheidsideaal, maar Michelle was vermoedelijk het meisje dat altijd sneller en slimmer was geweest dan al de jongens. Op de highschool had iedere jongen ongetwijfeld zijn uiterste best gedaan om goede maatjes met haar te worden, en ook wel méér dan dat. Te oordelen naar het uiterlijk van de vrouw betwijfelde hij echter of een van hen daarin was geslaagd op andere voorwaarden dan die van Michelle Maxwell zelf.

                 Nou, zei hij tegen de vrouw op het beeldscherm, er is ook nog leven na de Secret Service. Al lijkt het misschien onwaarschijnlijk, ook daarbuiten kan een mens toch redelijk gelukkig zijn. Maar vergeten doe je het nooit. Sorry, mevrouw Maxwell. Ook daarover spreek ik uit eigen ervaring.

                 Hij keek op zijn horloge. Het was tijd om naar zijn echte werk te gaan, om tegen uurtarief testamenten en huurcontracten op te stellen. Lang niet zo opwindend als zijn vroegere werk, maar in dit stadium van zijn leven was King heel erg gericht op sleur en routine. Hij had in zijn leven al meer dan genoeg opwinding gehad.





•6•

                 King reed zijn Lexus cabrio met het dak naar beneden de garage uit en ging voor de tweede keer binnen acht uur op weg naar zijn werk. De rit voerde hem over kronkelweggetjes met prachtige vergezichten, en zo nu en dan zag hij in het bos langs de weg ook nog een zeldzaam stuk wild. Er was weinig verkeer, in elk geval voordat hij op de toegangsweg naar de stad kwam, waar het iets drukker was. Zijn kantoor was gevestigd aan Main Street, die terecht zo genoemd werd omdat het de enige straat van enig belang was in heel Wrightsburg, een klein en betrekkelijk jong plaatsje in Virginia, halverwege tussen de veel grotere steden Charlottesville en Lynchburg.

                 Hij zette de wagen neer op het parkeerterrein achter het witte herenhuis met één bovenverdieping waarin, zoals het uithangbord trots verkondigde, king & baxter, advocaten en procureurs gevestigd was. Hij had twee jaar rechten gestudeerd aan de dertig minuten rijden verderop gevestigde University of Virginia voordat hij met zijn studie was gestopt en voor een loopbaan bij de Secret Service had gekozen. Hij had meer avontuur gewild dan een stapel boeken en de socratische methode hem konden bieden. Nou, hij had zijn deel inderdaad wel gehad.