Niet alles is liefde(58)
‘Hij is verkouden.’
De aantrekkingskracht die ze op hem uitoefende was puur fysiek. Dat was alles. Hij wilde haar lichaam. Jammer genoeg was ze niet het soort vrouw dat zin zou hebben in wat wederzijds gebruik. ‘Hij klonk alsof hij geen adem kreeg,’ zei hij. Hij wilde er niet eens aan denken hoezeer hij daarvan was geschrokken. Hij had onmiddellijk de luchtvaartmaatschappij gebeld en zijn bestemming veranderd. Tijdens de bijna twee uur die het hem had gekost om naar Boise te komen, had hij zich verschillende scenario’s voorgesteld. Het ene nog erger dan het andere. Tegen de tijd dat ze landden, had hij een brok in zijn keel en had hij al verschillende kisten in zijn hoofd uitgezocht. Zo was hij anders nooit. ‘Maar ik denk dat ik te sterk heb gereageerd, want toen ik hem vanaf het vliegveld van Boise belde, was hij zilver aan het poetsen in je moeders keuken en mopperde hij dat jullie hem in huis hadden opgesloten als een baby. Hij klonk geïrriteerd omdat hij dacht dat ik hem controleerde.’
De hoeken van haar volle lippen gingen omhoog en ze leunde met een heup tegen het aanrecht. ‘Ik vind het lief dat je bezorgd bent. Weet hij dat je hier bent?’
‘Ik ben nog niet naar het grote huis gegaan. Ik raakte afgeleid door de aanblik van je kont die uit de struik stak,’ zei hij. Dat zei hij liever dan toegeven dat hij zich belachelijk voelde. Als een paranoïde oude vrouw. ‘Ik weet zeker dat hij de huurauto heeft gezien en hiernaartoe komt als hij klaar is.’
‘Wat deed je in Denver?’
‘Ik heb gisteravond in Boulder een lezing gehouden, aan de Universiteit van Colorado.’
Ze trok één wenkbrauw op terwijl ze in haar beker blies. ‘Waarover?’
‘De rol van de journalistiek in oorlogstijd.’
Eén kant van haar haar viel over haar wang. ‘Dat klinkt interessant,’ zei ze terwijl ze een slok nam.
‘Het was heel opwindend.’ Hij duwde haar haar achter haar oor, en dit keer schrok ze niet en pakte ze zijn pols niet vast. ‘Ik ben erachter wat mijn achterliggende motief is.’ Hij liet zijn hand zakken.
Ze hield haar hoofd scheef, zette haar beker naast de zijne op het aanrecht en kneep haar pornoactricelippen op elkaar.
‘Maak je geen zorgen. Het enige wat je hoeft te doen is met me meegaan om een kerstcadeau voor mijn vader te kopen.’
‘Ben je vergeten wat er is gebeurd toen je een verjaardagscadeau voor Leo wilde?’
‘Dat ben ik niet vergeten. Het heeft me minstens een kwartier gekost om al die roze rotzooi van zijn hengel te verwijderen.’
Haar afkeurende blik veranderde in een tevreden glimlach. ‘Ik neem aan dat je je lesje hebt geleerd.’
‘Welk lesje is dat?’
‘Dat je niet moet proberen me te manipuleren.’
Nu was het zijn beurt om te glimlachen. ‘Clare, je vindt het fijn als ik je manipuleer.’
‘Wat heb jij gerookt?’
In plaats van antwoord te geven, deed hij een stap naar haar toe en overbrugde de afstand tussen hen. ‘De laatste keer dat ik je manipuleerde, kuste je me alsof je nooit meer wilde stoppen.’
Ze hield haar hoofd weer recht en keek naar hem op. ‘Jij kuste mij. Ik heb jou niet gekust.’
‘Je hebt de lucht zowat uit mijn longen gezogen.’
‘Zo herinner ik me dat niet.’
Hij liet zijn handpalmen over de mouwen van haar dikke trui glijden. ‘Leugenaar.’
Er verscheen een rimpel tussen haar wenkbrauwen en ze leunde een stukje naar achteren. ‘Ik heb altijd geleerd dat je niet hoort te liegen.’
‘Schatje, ik weet zeker dat je een hoop dingen doet die je moeder je niet heeft geleerd.’ Zijn handen gleden naar het midden van haar rug en hij trok haar dichter naar zich toe. ‘Iedereen denkt dat je aardig bent. Lief. Een net meisje.’
Ze legde haar handen op zijn borstkas en slikte. De zachte druk van haar handen verwarmde zijn huid door de blauwe wol van zijn shirt heen tot diep in zijn buik. ‘Ik probeer aardig te zijn.’
Sebastian grinnikte en ging met zijn vingers door haar zachte haar. Hij hield de achterkant van haar hoofd in een van zijn handen. ‘Ik vind het heerlijk als je niet zo hard je best doet.’ Hij keek in haar ogen en zag het verlangen dat ze zo goed mogelijk voor hem probeerde te verbergen. ‘Als je de echte Clare naar buiten laat komen om te spelen.’
‘Ik denk niet…’ Hij kuste haar mondhoek. ‘Sebastian, ik denk niet dat dit een goed idee is.’
‘Laat je gaan,’ zei hij terwijl zijn lippen de hare streelden. ‘Dan laat ik je van gedachten veranderen.’ Maar één keer. Heel even. Alleen om zeker te weten dat hij zich niet vergiste over de laatste keer dat hij haar had gekust. Alleen om zeker te weten dat zijn hersenen die kus niet hadden overdreven om zijn fantasieën voor boven de achttien in vervulling te laten gaan.