Reading Online Novel

Nanny Slaat Terug(138)



‘Ryan!’ gil ik. ‘Ryan, kom!’

Ik hoor hem rennen en dan kletterend de ladder op klimmen. ‘Wat is er? Alles goed?’

Ik glimlach te breed om iets terug te kunnen zeggen en loop naar het stromende licht, het zweet van mijn gezicht vegend met de schouder van mijn vest.

Hij rent naar me toe. Ik leg mijn handpalm op het warme glas en draai me om. Ryan houdt zijn hoofd schuin. ‘Je hebt je raam,’ zegt hij. De zon bestraalt zijn gezicht.

‘Ja.’

Hij slaat zijn armen over elkaar. ‘Die aannemer weet wel hoe hij een meisje in spanning moet houden.’

‘Ja.’ Ik lach.

‘Ik heb veel nagedacht tijdens de rit.’

‘Welke rit?’ merk ik snedig op.

‘Nan, ik vraag voor een tijdje overplaatsing aan, zodat ik minder hoef te reizen.’

‘Ryan…’

‘Als je maar niet denkt dat ik die lening zelf ga aflossen. Ik ver wacht dat dít kantoor uiterst productief wordt. Nu je je chique raam hebt.’

Ik hou mijn hoofd schuin. ‘Áls het een kantoor wordt.’

Hij knikt langzaam en glimlacht breed. ‘Als het dat wordt.’

Woef!

‘Ik kom al, Grace!’ roept Ryan over zijn schouder. ‘Ik ga het verslag over de putsystemen dat net is verspreid eens bekijken. Ik zat te denken dat ik een katrol met een mand of zo zou kunnen maken om Grace op en neer te hijsen, dan kunnen we boven blijven tot deze ellende voorbij is.’

‘We?’

Woef!

‘Ja, we.’ Hij geeft een kneepje in mijn hand en loopt weg om Grace te kalmeren. ‘Wat zullen we een gespierd bovenlijf hebben na een paar weken met die katrol. Ze zullen paf staan aan het strand!’ roept hij over zijn schouder.

Ik kijk weer naar mijn raam en voel een huivering van verwachting, van nieuwsgierigheid naar dat kleine mensje dat we nog niet kennen, de band die nog moet worden gesmeed. Hier. Want Grayers zegen was onlosmakelijk verbonden met de mijne. Ik steek mijn hand uit en schuif het onderraam omhoog. Met de bries op mijn gezicht kijk ik naar wat sommige mensen een rij vuile daken zouden vinden, wat graffiti hier en daar, een warboel van telefoondraden, maar wat voor mij een uitzicht is dat, in de frisheid van de onthulling, het mooiste is wat ik ooit heb gezien.