Laat In De Nacht(131)

Zijn moeder, die zich opgelaten had gevoeld, had geprobeerd tussenbeide te komen, maar toen was Deans vader haar gaan kleineren. Zijn woorden waren vernederend en wreed geweest. Zonder acht te slaan op zijn vrienden en andere ouders die toekeken, had Dean het voor zijn moeder opgenomen. Zijn vader had hem toen een vuistslag gegeven. Binnen de kortste keren had Dean schrijlings op de borstkas van Mr. Malloy gezeten en hij had erop los gebeukt, in Jacks bewoordingen.

Na die avond was hun relatie nóg vijandiger geworden, en dat was tot zijn vaders dood zo gebleven.

'Ik werd toen een beetje gek,' zei Dean. 'Ik was nog nooit zo geweest, en sindsdien heb ik mijn zelfbeheersing niet meer verloren. Als Jack en een paar andere jongens me niet van mijn vader hadden afgetrokken, had ik hem misschien gedood. Ik wilde hem vermoorden.

Ik vond het vreselijk dat het gebeurde, vanwege de gêne van mijn moeder. Maar het zorgde er in elk geval voor dat mijn vader wel twee keer nadacht voor hij haar opnieuw aanpakte, vooral als ik in de buurt was.' Hij keek haar aan. Ze had hem nog nooit zo kwetsbaar gezien. 'Maar het maakte me heel bang, Paris. Ik kan het niet eens beschrijven. Een rood waas van woede? De woede verteerde me en overheerste alles.

Mijn vader kreeg steeds van die driftbuien. Die avond kwam ik erachter dat, hóe het ook kwam dat hij zo was, het ook in mij zat. Het kwam er die ene keer uit, maar ik ben zo bang dat het opnieuw gebeurt.'

Ze legde haar hand op zijn arm. 'Hij provoceerde je op een su- pergemene manier en jij reageerde. Maar dat betekent niet dat je die latente woede in je hebt die opeens kan ontbranden. Je bent niet als hij, Dean,' zei ze met nadruk. 'Dat ben je nooit geweest en dat zou je nooit kunnen zijn.

En wat Gavin betreft, je mag best boos op hem worden. Kinderen maken je woest en stellen teleur en maken hun ouders gek. Dat doen ze nu eenmaal. Dat hoort bij het kind-zijn. En als Gavin dat doet, is het prima als jij boos op hem wordt.

In feite zou Gavin kunnen betwijfelen of je van hem houdt als je niet boos op hem werd. Hij moet weten dat je genoeg om hem geeft om boos te worden. Hij zal je vaak op de proef stellen, alleen maar om zich ervan te vergewissen dat je nog steeds om hem geeft.' Toen lachte ze. 'Moet je mij horen. Jij bent de psycholoog en de ouder, ik ben geen van beide.'

'Maar alles wat je zegt is waar, en ik heb er behoefte aan het te horen.'

Ze glimlachte tegen hem. 'Zolang je hem net zoveel prijst, zo niet meer, als je hem straft, red je het wel.'

Hij dacht er even over na. Toen gaf hij haar een knipoog en zei: 'Intelligent én mooi. Je bent een gevaarlijke vrouw, Paris.'

'Inderdaad. Een echte femme fatale.'

'Misschien is dat wat Lancy Ray Fisher aantrok. Je geheimzinnigheid appelleerde aan zijn criminele instinct.'

Ze rolde met haar ogen. 'Hij wil mijn baan.'

'Dat zegt hij.'

'Denk je dat hij liegt?' 'Zo ja, dan is hij overtuigend. Hij is óf oprecht óf een verdomd goeie bedrieger.'

'Dat was mijn indruk ook.'

'Hoe is het om iemands idool te zijn?'

Ze wierp hem een droeve glimlach toe. 'Ik raad niemand aan mijn leven tot voorbeeld te nemen.'

Op dat moment ging Deans mobiele telefoon, en hij nam met één hand op. 'Malloy...'

'Over de duivel gesproken... Nee, Paris en ik hadden het juist over hem.' Hij maakte duidelijk dat het Curtis was. Ze knikte.

'Hoe zit het met Lancy's schuilplaats?' Hij luisterde even. Toen zei hij: 'Waarschijnlijk geen slecht idee.' Curtis had hem nog meer te vertellen. Ten slotte eindigde Dean met: 'Oké, we houden contact.'

Na de verbinding te hebben verbroken stelde hij Paris op de hoogte van het laatste nieuws. 'Hij heeft Lancy Ray goed door de wringer gehaald, om Curtis' woorden te gebruiken. Maar Lancy blijft bij zijn verhaal.'

Agenten die naar het appartement waren gestuurd waar hij zich had schuilgehouden, hadden gerapporteerd dat Lancy daar was geweest, maar dat het er niet naar uitzag dat er nóg iemand was geweest.

'Geen spoor van Janey die daar gevangen werd gehouden?' vroeg Paris.

'Niets. Geen donkere kamer van een amateur-fotograaf. Niets pikanters dan een exemplaar van Playboy. Dus Curtis is er nu nog meer op gebrand om Armstrong in handen te krijgen. Hij staat op het punt een openhartig gesprek met Toni Armstong te voeren.'

'Hmm, wat een dilemma voor haar. Aan de ene kant wil ze dat haar man wordt gearresteerd, zodat hij hulp kan krijgen, maar aan de andere kant beschuldigt ze hem.'

'Dat doet hij zélf!'

'Dat weet ik. Ik probeer in haar huid te kruipen. Ze houdt van hem en wil dat hij geneest. Maar als hij niet te genezen is, hoe lang mag je dan van haar verwachten dat ze haar man steunt?'

'Goede vraag, Paris.'

Te laat besefte ze dat wat ze over Toni Armstrong had gezegd ook voor haarzelf kon gelden.

Dean stopte langs de stoeprand voor haar huis, zette de motor af en draaide zich naar haar toe om iets te zeggen, maar ze was hem voor.