Donker genot(44)

‘Ooit zal hij,’ zei ze, knikkend naar de deur alsof Neo nog steeds in de flat was, ‘trouwen, en dan krijg ik bebes om voor te koken.’

Kleine jongetjes met groene ogen en donker haar die hun zusje aanspoorden om door te eten, zodat ze van tafel konden… Het beeld vervulde Cass met een weemoedig verlangen dat ze al jaren geleden overwonnen dacht te hebben. ‘Hij zal een geweldige vader zijn.’

‘Niet dat hij dat zelf ook weet.’ Dora rolde met haar ogen, terwijl ze een kop koffie voor Cass inschonk. ‘Mannen!’

Cass lachte. ‘Buiten mijn manager ken ik er niet veel, dus ik durf er niets over te zeggen.’ En Bob was in haar ogen eerder de stem van de commercie dan een man.

Neo’s bazigheid deerde haar nauwelijks, maar wanneer Bob het op zijn heupen kreeg, voelde ze zich altijd in een hoek gedreven. Ze moest weer gaan optreden, dat was ze aan haar fans verplicht, aan zichzelf, aan haar ouders. De lijst was eindeloos.

‘U bent de pianiste. Mr. Neo heeft het me verteld. Ik geniet heel erg van uw muziek.’

‘Dank u.’

‘U zult het rustiger aan moeten doen wanneer u kinderen hebt. Twee cd’s per jaar.’ Ze schudde haar hoofd.

‘Ik betwijfel of ik ooit kinderen zal hebben, maar ik zou het niet erg vinden om dan minder te werken.’

‘Waarom zou u geen kinderen kunnen hebben?’

‘Sommige mensen ontmoeten nu eenmaal nooit de ware. En ik wil het een kind ook niet aandoen om mij als alleenstaande ouder te krijgen.’ Met haar beperkingen? Dat arme wurm was niet te benijden!

‘Oké, u bent een tikkeltje verlegen. Ik heb uw biografie gelezen. Niet iedereen wil graag in het centrum van de belangstelling staan. Dat betekent nog niet dat u geen geweldige moeder zou zijn.’

Helaas zou ze dat nooit weten, bedacht Cass sip, wat ze verdoezelde met een zonnige glimlach. ‘Neo zei dat u me vanmorgen naar huis zou brengen.’

‘Ja. U zou het niet prettig vinden om met zijn chauffeur te gaan, dat beweerde hij tenminste.’

‘Dat is waar, hoor. Vreemden vind ik vaak heel intimiderend.’

‘O, vast wel. Het heeft niets te maken met het feit dat zijn chauffeur een knappe jonge vent is. Welnee. Natuurlijk niet.’

Cass stootte een verrast lachje uit. ‘Neo, jaloers? Nee, daar geloof ik niets van.’

Dora bromde binnensmonds iets en spoorde Cass toen aan om door te eten.



Cole Geary stond al bij haar huis op Cass te wachten. Dora was duidelijk niet van plan om weg te gaan, constateerde Cass geamuseerd. Wat schattig ouderwets. Dat had ze nooit gedacht. Ja, als een ongetrouwde vrouw niet eens zonder chaperonne met een man kon praten, dan moest seks voor het huwelijk wel een doodzonde zijn. Toch had de vrouw vanmorgen niets van afkeuring laten blijken. Raar.

Cole toonde haar alle veranderingen, die inderdaad nauwelijks opvielen. Haar ramen zagen er nog precies hetzelfde uit.

‘Gek idee dat dat glas niet zal breken, ook al schopt een buurjongen er keihard een bal tegenaan.’

‘Het went snel,’ zei Cole.

Dora knikte. ‘Mr. Neo heeft een glazen wand om zijn balkon die zelfs kogels tegenhoudt. Toch maak ik het glas precies hetzelfde schoon als mijn ramen thuis.’

‘Die wand is van het spul gemaakt dat ze ook gebruiken in het Witte Huis,’ meldde Cole vol trots.

‘Veiligheid is voor Neo een heel serieuze zaak, ja,’ merkte Cass op.

‘Dat moet ook wel.’

Ze onderdrukte een huivering. ‘Soms vergeet ik wel eens hoe rijk en belangrijk hij is.’

Cole gaapte haar aan alsof hij aan haar verstand twijfelde, terwijl Dora goedkeurend glimlachte.

Nadat alles was bekeken en ook haar handafdruk was ingelezen voor de biometrische sloten, bood Cass het tweetal koffie aan. Cole bedankte omdat hij naar een volgende afspraak moest. Dora lustte wel een bakje. Ze bood zelfs aan het te zetten als Cass liever eerst schone kleren wilden aantrekken.

Terwijl Cass zich voor de tweede maal die dag aankleedde, bedacht ze dat dit misschien wel het begin was van nog een nieuwe vriendschap.



Laat die avond – Cass stond net op het punt om naar bed te gaan – begon haar telefoon te rinkelen. Het was Neo.

‘Dora zei dat Cole alle veranderingen met je heeft doorgenomen.’

‘Ja. Ze waren beter dan ik had verwacht. Ze hebben zelfs alles in precies dezelfde kleur geschilderd, dus je ziet er praktisch niets van.’

‘Dat zei ik toch.’

‘Het is niet aardig om het me in te wrijven dat je gelijk had, Neo.’

‘Waarom niet? Ik ben goed. Ik had gelijk toen ik zei dat de seks tussen ons geweldig zou zijn. Waar of niet?’

Ze proestte zachtjes. ‘Malloot.’

‘Hoorde ik dat goed? Noemde jij de grote Neo Stamos zojuist een malloot?’