Donker genot(37)
‘Hij zei dat ik de keuze aan jou moest overlaten, dat je volwassen bent.’
‘Hij heeft gelijk. Als kind werd me van alles en nog wat opgedrongen. Nu ik groot ben, heb ik daar echt een afkeer van. Ik wil mijn eigen keuzes maken. Het is alleen wel handig om ook te weten waarvoor je kiest.’
‘Seks met mij.’
O, hemel. Ja, nu snapte ze het. ‘In tegenstelling tot vriendschap zonder seks?’ vroeg ze voor alle zekerheid toch maar.
‘Precies.’
‘En na de seks?’
‘Dan blijft de vriendschap gewoon bestaan.’
Vriendschap bleef voor haar nooit bestaan, maar dat hoefde hij niet te weten. ‘Vriendschap met wat extra’s.’
‘Daar komt het wel op neer, vermoed ik. Echt zeker weten doe ik het niet, want ik ben nog nooit echt bevriend geweest met een vrouw.’
‘Nu ben je dat wel. En je wilt de liefde met haar bedrijven, eh… seks met haar hebben.’
Hij glimlachte stralend naar haar. ‘Precies.’
‘Maar verder wil je niets? Enkel vriendschap?’
Zijn gezicht betrok meteen weer. ‘Het is niet eerlijk tegenover jou.’
‘Ho even, waarom alleen tegenover mij niet? Jij zit toch zeker in hetzelfde schuitje?’
‘Ja, maar ik ben veel cynischer dan jij. Ik maak me zorgen dat jij onze intimiteit zult verwarren met…’
‘Liefde?’ opperde ze, omdat hij het woord kennelijk niet over zijn lippen kon krijgen.
‘Ja.’
‘Jij zult die fout nooit maken, hè?’
Hij haalde nonchalant zijn schouders op. ‘Ik ben nog nooit gevallen voor een vrouw waarmee ik het bed deelde.’
‘Als je dat wel had gedaan, zouden we dit gesprek niet voeren.’ Alleen de gedachte aan andere vrouwen deed haar al pijn. En dat was geen goed teken!
‘Om je de waarheid te zeggen, heb ik het volgens mij niet in me om zachte emoties te voelen.’
‘Denk je dat je geen liefde kúnt voelen?’
‘Ik heb nog nooit van iemand gehouden, en er is nog nooit iemand geweest die van mij hield.’
Ze wist dat het niet waar was. De genegenheid tussen hem en Zephyr was liefde, zeker weten. Ze hielden van elkaar als broers, als familie. Zelf had ze het nooit ervaren, maar ze herkende het wel als ze het zag. Neo mocht het beestje dan geen naam willen geven, maar het wás er wel, en daar bofte hij mee, vond ze.
Hij vond haar naïef. Toch was ze in sommige opzichten cynischer dan hij. Ja, als je eigen ouders niet eens onvoorwaardelijk van je konden houden, wat kon je dan nog van een ander mens verwachten? Maar waarom kniezen over dingen die je toch niet kon veranderen? Je kon beter blij zijn met wat je wel had. Of kon krijgen.
‘Ik verwacht geen liefde van je,’ zei ze volkomen oprecht.
Hoofdstuk 9
‘Wat verwacht je dan wel?’
‘Niets. Als je niets verwacht, word je ook niet teleurgesteld, dat heb ik lang geleden al geleerd.’
‘Waar ben je dan naar op zoek?’
‘Dat weet ik niet precies. Jij kwam als een soort wervelwind in mijn leven, totaal onverwacht en een tikkeltje overdonderend, om je de waarheid te zeggen. Je vriendschap koester ik als een heel mooi geschenk.’
Hij ademde diep in en deed een stap naar achteren. ‘Goed, dat is dan duidelijk.’
‘Maar seks zou ook geweldig zijn.’
‘Verlang je naar me?’
‘Nu?’ vroeg ze nerveus.
‘Ja, nu.’
‘Ik verlang altijd naar je,’ bekende ze zacht. ‘Dat is ook steeds zo geweest, al begreep ik in het begin niet eens wat ik precies voelde.’
‘En nu wel?’
‘O ja.’ En hoe! Het was een soort knagende honger, die hij nu aanbood te stillen. Ze zou kunnen huilen van pure opluchting.
‘Ben je ook bereid naar die gevoelens te handelen?’
‘Meteen?’ Haar stem schoot nerveus de hoogte in.
‘Heb je soms andere plannen?’
‘Thee?’
Hij glimlachte, bijna toegeeflijk, hoewel de blik in zijn ogen eerder aan die van een piraat deed denken. ‘Die thee kan wel wachten.’
Ze knikte. De thee kon inderdaad wel wachten. Hij niet. Haar maagdelijkheid wilde dat niet eens. Gek, ze kon doodstil blijven staan, terwijl binnen in haar alles trilde.
Hij moest dat hebben geraden, want hij boog zich en tilde haar op, haar benen met een arm ondersteunend, haar rug met de andere. Net als altijd voelde ze zich ook nu volkomen veilig bij hem, ook al gingen ze dan het onbekende tegemoet. Hij draaide zich om en liep door de gang naar de slaapkamers.
‘Ik wil niet naakt in een bed liggen waarin massa’s andere vrouwen hebben liggen zweten.’ Haar hart, dat hier helemaal niet bij betrokken hoorde te zijn, protesteerde daar niet alleen fel tegen, maar ze vond het ook gewoon vies.