De Hoeders Van Het Verbond(124)

'En dat verhaal', zegt Beatriz, 'heet "De boeken van Mozes".'

Er gaat een rilling door me heen.

'De Thingvellir-rollen', gaat de Conservator verder, 'bestaan uit deze oorspronkelijke teksten waarop de boeken van Mozes zijn gebaseerd.'

'Deze originele teksten onthullen niet alleen hoe de vijfhoeken van Mozes, hoofdstuk voor hoofdstuk, bladzijde voor bladzijde, zijn ontstaan,' zegt Beatriz, 'maar ook alles wat is weggelaten.'

'Wow', zeg ik. Ik had iets treffenders moeten zeggen. Maar dit is het enige wat in me opkomt.

'Er is meer ...' zegt Beatriz. 'Het origineel bevat nog een boek van Mozes.'

'Nog een? Wat bedoel je?' Ze knikt.

De Conservator neemt een slok van zijn wijn. 'Het manuscript bevat ook nog een zesde boek van Mozes.'



3

Ik heb een moment nodig om mijn gedachten weer op een rij te krijgen. Een onbekend oudtestamentisch boek van Mozes? Het lijkt een krankzinnige bewering. Tegelijkertijd valt alles op zijn plaats. De bangmakerijen. De sjeik en Hassan. Het Vaticaan. De SIS. Al die onverklaarbare zaken krijgen ineens een reden.

'Ik weet dat het moeilijk te bevatten is', zegt de Conservator.

Ergens in de stad klinken schoten. Of misschien hoor ik een defecte uitlaat.

'Het enige wat we hebben kunnen lezen,' zegt Beatriz, 'zijn de onvolledige fragmenten van de deels beschadigde originele tekst die hier in het paleis is. Daarom zijn de Thingvellir-rollen zo onvoorstelbaar belangrijk. Want daarin staat de tekst woord voor woord in zijn originele vorm.'

'Volgens onze onvolledige fragmenten', zegt de Conservator, 'beschrijft het zesde boek van Mozes de opvoeding en jeugdjaren van Mozes. Er staan nieuwe leefregels in die van invloed zullen zijn op het jodendom, het christendom en de islam. God vertelt meer over wie hij is, waarom hij de aarde heeft geschapen en wat hij verwacht van de mensheid. Hij geeft aan dat er meerdere goden zijn, maar dat hij de Schepper is van de mens en de aarde.'

'God beschrijft zijn openbaringen die gnostici en Katharen eeuwen later weglaten in de teksten', zegt Beatriz. 'In het zesde boek van Mozes is de positie van de kerk en de priester aanzienlijk zwakker. God veroordeelt degene die hem met opzet verkeerd vertolkt. Het ware godsgeloof huist in elk mens. De heiligste tempel, staat er, vind je in je eigen hart. God waarschuwt Mozes tegen slechte priesters die de kerk misbruiken als basis voor hun eigen macht.

'Het zesde boek van Mozes wijdt vier hoofdstukken aan Satan en drie aan bekende en onbekende aartsengelen en engelen. God noemt Satan zijn "gevallen zoon" en spreekt met vaderlijke liefde over hem. Wat wij verstaan onder Het Kwade is in de eerste plaats een ontbreken van goddelijkheid.'

Ik nip van de wijn en probeer het allemaal te volgen.

'Het zesde boek van Mozes zal het begrip van de andere boeken veranderen', zegt de Conservator. 'Men heeft om ons onbekende redenen het zesde boek weggelaten. Canonisatie ervan zal binnen de drie wereldreligies leiden tot een gedeeltelijke aanpassing aan het nieuwe geschrift.'

'Op wat voor manier?'

'Dat weten we pas als we de complete tekst hebben gelezen. Conclusies die we trekken op basis van de vertalingen die al gemaakt zijn, blijven giswerk. Hier heb je een voorbeeld van hoe afhankelijk we zijn van de Thingvellir-rollen ...' En uit zijn binnenzak haalt de Conservator een korte tekst.



Als je bidt tot de Heer je God, is hij... [onleesbaar] ...en je zult vinden ... [onleesbaar] ... zijn één, zoals Hij is... [onleesbaar] ... heeft geschapen. Je zult... [onleesbaar] ... het al heeft gevonden, en dat is ... [onleesbaar] ...



'De leesbare tekst is vertaald naar het beschadigde origineel van de papyrus die hier in het Miércolespaleis is', legt de Conservator uit. 'Maar om de lacunes te vullen waar de papyrus is vergaan, moeten we de kopie van Asim hebben. De tekst is simpelweg zonder enige betekenis als hij niet compleet is.'



4

Mozes en de Israëlieten liepen veertig jaar door de hete woestijn. Ze hebben mijn volledige sympathie. Mijn eigen woestijnwandeling was er niets bij. En het is nog niet voorbij.

De Conservator gaat naar binnen om een ingebonden, versleten exemplaar van het Oude Testament te halen. Zijn lange vingers bladeren door de flinterdunne bladzijden.

'Het eerste wat ons te doen staat als we de boeken van Mozes correct willen lezen, begrijpen en interpreteren,' zegt hij, 'is erkennen dat Mozes ze niet zelfheeft geschreven.' Hij leest:



Zo stierf Mozes, de dienaar van de Heer, daar in Moab, zoals de Heer gezegd had. En de Heer begroef hem in een vallei in Moab, tegenover Bet-Peor. Tot op de dag van vandaag weet niemand waar zijn graf is. Honderdtwintig jaar oud was Mozes toen hij stierf.!

[* Deuteronomium, vijfde boek van Mozes 34:2-12]



'Dus kan Mozes dit hebben geschreven?' vraagt de Conservator. 'Hoe had hij zijn eigen dood en begrafenis kunnen beschrijven?' Hij bladert verder: