Spanning en champagne(29)

Zonlicht stroomde naar binnen door de ramen. Beddengoed was niet nodig. Hij draaide zich om naar het bed en trok de lakens opzij.

Ze ging achter hem staan en reikte om zijn middel om zijn spijkerbroek open te ritsen en naar beneden te trekken. Vervolgens duwde ze zijn boxershort over zijn heupen. Haar hand omvatte hem even, totdat hij zich omdraaide en haar polsen pakte. Het beviel haar hem naakt te zien in het felle licht, zijn sterke spieren te zien bewegen onder zijn goudkleurige huid.

Hij duwde haar op het bed, wat maar goed was ook, omdat ze nauwelijks nog op haar benen kon staan van verwachting. Hartstochtelijk kuste hij haar mond, haar gezicht, haar hals, toen opnieuw haar mond alsof hij het niet kon verdragen dat te lang niet te doen. Zijn handen gleden over haar lichaam, streelden ieder overgevoelig plekje afwisselend zacht plagend en stevig. Ze kon niet veel langer meer wachten. Ze was zo behoeftig, zo wulps, zo klaar voor hem, maar ineens maakte hij zich van haar los. Snakkend naar adem riep ze: ‘Laat me niet alleen. Waag het niet nu te stoppen!’

‘Ik ben niet sterk genoeg om te stoppen,’ mompelde hij, terwijl hij zijn ogen begerig over haar naakte lichaam liet glijden. ‘Niet nog eens.’

Zijn gepassioneerde blik deed haar huiveren. ‘Gabe.’

Snel reikte hij onder het bed en pakte een condoom.

Ze ging zitten en keek toe hoe hij het stukje rubber over zijn erectie rolde. Toen hij opkeek, glimlachte ze. Hij glimlachte terug. Blijdschap kwam omhoog bij het besef dat hij zijn wapens had neergelegd.

Hij duwde haar achterover op het bed. ‘Er is nu geen weg terug meer.’

‘Mooi.’ Ze was niet bang.

Zijn knieën duwde haar benen verder uit elkaar terwijl hij op haar kwam liggen. Opgewonden bewoog ze tegen hem aan. Ze kon hem voelen, groot, dik, net buiten haar bereik. Met bonzend hart greep ze zijn schouders vast en drukte kusjes op zijn kaak.

Hij bracht een hand tussen hen in en vond haar gevoelige plekje, begon rondjes te draaien met zijn vingers. Ondertussen trok hij een spoor van kussen van de ene borst naar de andere tot ze koortsachtig en moeizaam ademend heen en weer schommelde.

‘Ik wil niet klaarkomen zonder jou,’ zei ze hijgend, er wanhopig naar verlangend dat hij haar zou nemen. Ze welfde haar rug, op het randje van een ontlading. ‘Nee, ik wil je nu helemaal,’ smeekte ze.

‘Beperk jezelf niet,’ mompelde hij. ‘Geef eraan toe.’

Het was toch al te laat het tegen te houden. Extase ging door haar heen. Haar vingers klauwden in zijn brede schouders om hem nog dichter naar zich toe te trekken, terwijl ze trilde, huiverde, zichzelf verloor in de intensiteit van alle sensaties.

Zodra haar kreten en de spanning uit haar lichaam waren weggeëbd, zei hij wellustig: ‘Nu ga je nog eens komen.’

Hijgend schudde ze haar hoofd, er zeker van dat dat onmogelijk was.

‘Ja,’ mompelde hij. ‘Denk ja.’

Hij verschoof iets en bracht zijn handen omhoog om met haar tepels te spelen, kusjes drukkend in haar hals.

Langzaam werd ze zich bewust van het verlangen naar hem dat nog steeds door haar heen sneed, zelfs nog heviger dan daarnet. ‘Ja,’ herhaalde ze zijn gemompel. De energie stroomde terug, ze werd lichter in haar hoofd, er was niets dan erotische honger in haar lichaam. Ze schommelde met haar heupen tegen die van hem, zocht zijn aanraking weer.

Ondeugend glimlachte hij. ‘O, ja.’ Hij kuste haar, met zijn mond en tong opeisend wat de rest van zijn lichaam zo ging doen.

Zijn hand ging weer tussen hen in, alleen dit keer waren het niet zijn vingers, maar het topje van zijn erectie dat heen en weer gleed langs haar gladde schaamlippen. Bijna, bijna kwam hij in haar. Ze schommelde krachtiger om hem te dwingen op te schieten, maar hij grinnikte slechts. Met één hand greep ze zijn billen, hem aansporend dichterbij te komen, de andere hand legde ze in zijn nek om zijn hoofd naar zich toe trekken voor een gepassioneerde kus. Ze kreunde van opwinding door zijn plagende strelingen en was alweer op het randje van een volgend orgasme.

Zijn handen omvatten haar gezicht en hij ving haar blik. Toen gleed hij heel langzaam, heel soepel bij haar naar binnen.

Het gevoel was zo intens dat ze haar ogen sloot. De rillingen gingen door haar heen, haar mond ging open in een stille zucht. Ineens stopte hij met bewegen. ‘Gabe?’ Ze keek hem aan, verbijsterd door de uitdrukking van pijn op zijn gezicht.

‘Het klopt niet dat iets dat zo goed voelt voor mij jou pijn doet,’ fluisterde hij ruw.

‘Het doet geen pijn,’ zei ze hijgend. ‘Echt niet. Het voelt…’ Terwijl ze overwoog of het handig was het woord overweldigend te gebruiken, spande hij zich en plotseling verdween iedere gedachte uit haar hoofd. ‘Doe dat nog eens,’ vroeg ze.