Niet alles is liefde(4)

Ja, er waren ergere dingen dan wakker worden in een hotelkamer met een vreemde. Een van die dingen was de liefde van je leven met een man betrappen. Het andere ritste haar jurk dicht. Ze snoof en beet op haar onderlip om niet te gaan huilen.

Hij liet haar haar los en maakte de twee haakjes boven de rits dicht. ‘Je gaat toch niet huilen?’

Ze schudde haar hoofd. Ze toonde in het openbaar geen emoties; dat probeerde ze in elk geval. Later, als ze Lonny had geconfronteerd en alleen was, zou ze instorten. Maar als ze ooit een excuus had gehad om te huilen, dan was dit het, dacht ze. Ze was haar verloofde kwijt en was met Sebastian Vaughan naar bed geweest. Tenzij ze een vleesetende bacterie opliep dacht ze niet dat haar leven erger kon worden dan het op dit moment was.

‘Ik kan niet geloven dat ik met je heb geslapen,’ kreunde ze. Als haar hoofd niet al had gebonkt, had ze met haar voorhoofd tegen de deur geslagen.

Hij liet zijn handen langs zijn zij vallen. ‘We hebben niet veel geslapen.’

‘Ik was dronken, ik zou nooit seks met je hebben gehad als ik niet dronken was geweest.’ Ze keek over haar schouder naar hem. ‘Je hebt misbruik van me gemaakt.’

Zijn ogen vernauwden. ‘Is dat wat je denkt?’

‘Dat is toch duidelijk.’

‘Je hebt niet geklaagd.’ Hij haalde zijn schouders op en liep naar de bank.

‘Ik kan het me niet herinneren!’

‘Dat is nog eens een echte schande. Je hebt me verteld dat het de beste seks was die je in je hele leven hebt gehad.’ Hij glimlachte en liet de handdoek vallen. ‘Je kon er geen genoeg van krijgen.’

Hij was de gewoonte om zich naakt aan haar te laten zien duidelijk nog niet kwijtgeraakt, en ze richtte haar blik op de vogeltekening op de muur achter zijn hoofd.

Hij draaide zijn rug naar haar toe en pakte zijn jeans. ‘Op een bepaald moment was je zo luidruchtig dat ik dacht dat de hotelbewaking de deur zou intrappen.’

Ze was nog nooit luidruchtig geweest tijdens seks. Nooit. Maar ze wist dat ze niet in een positie was om hem tegen te spreken. Al was ze tekeergegaan als een pornoactrice, dan zou ze het zich nog niet herinneren.

‘Ik heb een paar agressieve vrouwen meegemaakt…’ Hij schudde zijn hoofd. ‘Wie had ooit gedacht dat de kleine Claresta als volwassen vrouw zo wild zou zijn in bed?’

Ze was nooit wild in bed geweest. Natuurlijk, ze schreef over hete, dampende seks, maar ze was haar zelfbeheersing nog nooit zo verloren dat ze dat zelf had meegemaakt. Ze had het een paar keer geprobeerd, maar ze was te geremd om te schreeuwen en te kreunen en…

Ze verloor de strijd en haar blik gleed langs zijn gladde rug en de lichte ronding van zijn ruggengraat naar beneden terwijl hij zijn Levi’s over zijn naakte billen trok. ‘Ik moet hier weg,’ mompelde ze en ze bukte zich om haar tasje van de vloer op te rapen.

‘Wil je een lift naar huis?’ vroeg hij terwijl hij zijn gulp dichtknoopte.

Huis. Haar hart verkrampte en haar hoofd bonkte toen ze overeind kwam. Wat haar thuis te wachten stond was een nog grotere nachtmerrie dan de boze droom die hier in de kamer tegenover haar stond. Die met de keiharde buikspieren en het lekkere kontje. ‘Nee, dank je. Je hebt genoeg geholpen.’

Hij draaide zich om en zijn handen bleven bij zijn gulp hangen. ‘Weet je het zeker? We hoeven pas om twaalf uur uit te checken.’ Eén mondhoek krulde omhoog en de ondeugende glimlach was terug. ‘Wil je wat herinneringen meenemen die je níét vergeet?’

Clare deed de deur achter zich open. ‘Vergeet het maar,’ zei ze en ze liep de kamer uit. Ze was een meter of drie weg toen hij haar nariep.

‘Hé, Assepoester.’

Ze keek over haar schouder en zag dat hij haar roze pump oppakte en naar haar toe gooide. ‘Vergeet je muiltje niet.’

Ze ving de pump met één hand op en haastte zich naar de hal zonder nog om te kijken. Ze rende de trap af en vloog door de foyer, bang dat ze een van de huwelijksgasten van buiten de stad in het hotel zou tegenkomen. Hoe moest ze haar aanwezigheid uitleggen aan Lucy’s achteroom en -tante uit Wichita?

De hoteldeuren gleden open en terwijl de wrede ochtendzon in haar ogen stak, liep Clare blootsvoets over het parkeerterrein en dankte God dat haar Lexus LS op de plek stond waar ze hem gisteren had achtergelaten. Ze pakte haar jurk bij elkaar, schoof in de auto en startte de motor. Terwijl ze in z’n achteruit schakelde, ving ze een glimp op van haar gezicht in de achteruitkijkspiegel en hijgde bij de aanblik van de zwarte mascara onder de bloeddoorlopen ogen, het wilde haar en de bleke huid. Ze zag eruit alsof ze dood was. Alsof ze een heroïnehoertje was. Terwijl Sebastian eruit had gezien alsof hij thuishoorde op een reclamebord om Levi’s te verkopen.