Familieband(20)

Annie belde Ted een paar keer in het weekend, maar zijn telefoon ging steeds over op de voicemail. Uiteindelijk belde ze naar Liz, en naar Kate, die met vrienden uit was.

'Heb jij misschien iets van je broer gehoord?' Ze stelde hun allebei dezelfde vraag. Meestal belde hij haar om de paar dagen even op. Dat had hij deze week niet gedaan, en ze vond dat vreemd. 'Ik hoop dat alles goed met hem is.' Misschien was hij ziek. Hij had het nooit te druk om haar te bellen, maar sinds hij de zondag na Thanksgiving was vertrokken, had ze niets meer van hem gehoord. Kate zei dat hij haar niet had gebeld. Liz had ook niets gehoord, maar ze zei dat ze zelf ook een drukke week had gehad. Dat gold voor hen allemaal, en voor Kerstmis en na de feestdagen zou het nog drukker worden.

'Ik weet zeker dat er niets met hem aan de hand is,' zei Liz geruststellend. 'Hij heeft het waarschijnlijk gewoon druk met school. Hij klaagde er laatst over. Law School is erg zwaar.'

'Misschien heeft hij een nieuwe vriendin,' opperde Annie nadenkend, en Lizzie schoot in de lach.

'Dat denk ik niet. Sinds hij het heeft uitgemaakt met Meg, wil hij zich aan niemand te veel binden. Ik denk dat hij gewoon bezig is voor school.'

'Je zult wel gelijk hebben.'

De twee vrouwen kletsten nog even door en Liz vertelde dat Jean-Louis in het weekend terugging naar Parijs. Zij zou de dag na kerst naar hem toe gaan om een week met hem door te brengen, en daarna moest ze weer aan het werk. Ze probeerde hem te contracteren voor haar shoot. Als dat lukte, zou het leuk zijn om met hem samen te werken. 'Is dit serieus aan het worden?' vroeg Annie.

Liz lachte alleen maar. 'Ik weet niet hoe jij het zou noemen. We hebben geen van beiden iemand anders, dus het is exclusief, maar we maken geen toekomstplannen of zo. Daar zijn we te jong voor.' Annie was daar niet zo zeker van. Sommige vrouwen waren er op hun achtentwintigste aan toe om zich te settelen, anderen niet. Lizzie hoorde bij de laatsten. En Jean-Louis dacht er blijkbaar net zo over. Ze hadden ieder hun eigen leven en genoten daarvan. Jean-Louis had zich destijds blijkbaar niet te jong gevoeld om een kind te krijgen, want hij had op zijn negenentwintigste al een zoon van vijf. Het maakte Annie nerveus te bedenken dat hij Teds leeftijd had gehad toen hij een kind kreeg. Ze kon het zich niet voorstellen. Ted leek haar zelf nog zo'n kind. Net als Kate, met haar eenentwintig jaar. En ze kon zich ook niet voorstellen dat Liz' relatie met Jean-Louis op langere termijn zou standhouden. Hij leek haar gewoon geen geschikte man voor haar. Hij was niet beter of slechter dan zijn voorgangers. Liz koos altijd mannen uit die zich net als zij niet wilden binden. Annie hoopte dat ze uiteindelijk iemand anders zou vinden, een serieuze man die voor haar zou zorgen. Ze kon zich Jean-Louis niet voorstellen als een vader, en ook niet als de echtgenoot die Lizzie verdiende. Achtentwintig was bovendien geen onredelijke leeftijd om over de toekomst na te denken. Annie wilde niet dat Liz uiteindelijk net als zij alleen zou blijven. Zelf vond ze dat niet erg, maar voor Liz wilde ze meer. En dat meer kon Jean-Louis haar niet bieden. Ted en Kate waren nog veel te jong om zich zorgen te maken over een vaste relatie. Zij waren nog kinderen, ze zaten nog op school. Maar Liz was volwassen.

Toen Ted zondagavond terug was in zijn appartement, kreeg Annie hem eindelijk aan de telefoon. Ze was opgelucht om zijn stem te horen, hoewel hij niet helemaal fit klonk.

'Is alles goed met je? Ben je verkouden?'

'Het gaat prima.' Hij glimlachte om haar bezorgdheid. Hij vroeg zich onwillekeurig af hoe zij op Pattie zou reageren, maar hij was er nog niet aan toe om Patties komst in zijn leven met iemand te delen, dus hij hield het voor zich. 'Ik ben alleen moe. Ik heb de hele week erg hard gewerkt.' Dat was waar, al was het niet op de manier die Annie dacht.

'In ieder geval heb je met kerst lekker een paar dagen vrij,' zei Annie hartelijk. Dat herinnerde Ted eraan dat Pattie en hij het er die week over hadden gehad om na de kerst samen te gaan skiën. Ze had gezegd dat ze aan haar ex zou vragen of hij de kinderen dan kon hebben. Ted verheugde zich erop om met haar weg te gaan, als ze tenminste lang genoeg uit bed konden blijven om te skiën.

Annie herinnerde Ted eraan dat hij altijd thuis kon komen eten; ze stelde voor om dat het komende weekend te doen, maar hij deed daar vaag over. Ze wist niet waarom, maar ze had sterk de indruk dat hij iets voor haar achterhield, en plotseling vroeg ze zich af of er misschien toch een nieuw meisje in zijn leven was. Ze glimlachte bij de gedachte en vroeg zich af of het iemand van zijn opleiding zou zijn.

Toen Ted er later over nadacht, was hij ervan overtuigd dat Annie nooit zou vermoeden dat hij iets had met een zesendertigjarige rechtendocente met twee kinderen. En hij wist zeker dat hij haar dat voorlopig ook nog niet zou kunnen vertellen. Eerst moest hij zelf aan het idee wennen.