Dagboek van een submissive(8)

Ik heb erg dik en veel haar. Niet op een weerwolfachtige manier – tenminste niet als ik dagelijks mijn belangrijkste delen kaalscheer – maar wel zo dat als ik net uit bed kom, ik eruitzie als een soort wilde bosvrouw.

Zoals vaak ook het geval is na een geweldige neukpartij.

Op dat moment waren we echter nog niet eens zover gekomen. We hadden voor mijn gevoel wel urenlang gezoend. Twee jonge mensen die de spanning nog even wilden laten voortduren, elke zoen en elke beweging van de mond was een voorbode van iets meer. Uiteindelijk gingen we verder. Mijn gezicht was rauw van zijn stoppels en mijn tepels prikten door mijn topje heen. Hij had duidelijk een bobbel in zijn broek. Hij haalde met moeite zijn vingers uit mijn haar.

Toen ik probeerde mijn haar met mijn handen weer een beetje te fatsoeneren, pakte hij een hand beet en kuste mijn vingers. Ik zag het kuiltje in zijn wang toen hij alwetend naar me glimlachte. ‘Laat toch zitten. Het raakt toch wel weer in de war. En dat geeft helemaal niets want zo zie ik je graag.’

Ik stak mijn tong naar hem uit en maakte mijn blouse los. ‘Mijn haar heeft een eigen willetje. Trouwens, jouw haar ziet er ook behoorlijk warrig uit.’ Ik maakte een vaag gebaar over mijn schouder. ‘Daar ligt een borstel die je kunt gebruiken als je wilt.’

Ryans haar was net zo donker en minstens zo onhandelbaar als het mijne – zelfs voor ik het in de war had gemaakt tijdens onze vrijpartij. Het was veel korter, maar aan de voorkant viel het steeds voorover in zijn ogen waardoor hij het constant en onbewust uit zijn gezicht streek wanneer hij iets belangrijks wilde zeggen. Ik vond dat, en hem, zo schattig.

Ik draaide me om, trok mijn broek naar beneden en bukte om hem op te pakken. Dat was het moment waarop hij me een klap gaf.

Het was het geluid dat het ’m deed, denk ik. Dat en het feit dat ik het niet verwachtte. Wanneer iemand je zo’n harde klap op je kont geeft dat de echo ervan door de kamer klinkt en het volkomen onverwacht is, dan doet dat pijn. Zelfs diep vanbinnen denk je ‘dat was verdomme een behoorlijk harde klap’. Je kunt de neiging niet weerstaan om over de pijnlijke plek te wrijven. Ik in elk geval niet.

Ik draaide me om, mijn hand nog steeds op mijn prikkende kont. Zijn ogen waren groot en onschuldig en zijn glimlach was breed. Hij hield de borstel omhoog. ‘Je zei toch dat ik hem mocht gebruiken.’

Ah. De eeuwenoude waarschuwing dat je voorzichtig moet zijn met hoe je dingen formuleert. Ik had het gevoel dat ik op de drempel stond van iets waarop ik al jaren wachtte. Ik glimlachte naar hem, moed verzamelend en hem toestemming gevend. ‘Dat is ook zo.’

Een flinke bos haar vereist een flinke borstel en dat was het dus ook. Hij deed mijn onderbroek naar beneden, trok me op zijn schoot en begon me te spanken. Het geluid van de klap weerklonk door de kamer. Ik vroeg me bezorgd af wat mijn huisgenoot naast me wel niet zou denken. Maar dat duurde maar een paar seconden, daarna kon het me geen barst meer schelen.

Ik heb me vaak afgevraagd hoe een goede spanking zou voelen. Maar ik had nooit durven dromen dat het zo zou zijn.

Het deed natuurlijk pijn. Veel meer dan ik had verwacht – ik ben van de generatie die geen lijfstraffen heeft meegemaakt op school – en bij elke klap stroomde de lucht uit mijn longen. Ik kon alleen maar denken aan de pijn – dit leek in niks op de sexy spankings uit mijn geheime fantasieën. Ik probeerde voor mezelf uit te maken of ik het moest laten stoppen of dat ik het zou proberen te weerstaan, toen het gevoel plotseling veranderde. Het deed nog steeds zeer maar de stekende pijn veranderde in een plezierige pijn. De adrenaline schoot door me heen en plotseling werd de pijn vermengd met de warmte van het plezier dat ik eraan beleefde.

Hij begon met mijn linkerbil. Hij sloeg in een gelijkmatig ritme, net zo lang totdat mijn hart vrijwel tegelijkertijd klopte met de klappen. Mijn lichaam reageerde op de klappen die hij me gaf, telkens weer op een andere plek, net zo lang tot mijn hele bil gloeide en ik over zijn schoot kronkelde. Op dat moment bestond mijn hele wereld uit ons, de prikkende warmte van mijn kont, de natheid tussen mijn benen en het gevoel van zijn stijve penis tegen mijn dijbeen. Ik kronkelde tegen hem aan. Als hij me had gevraagd wat ik wilde dat hij deed, zou ik hem gesmeekt hebben te stoppen omdat de pijn bijna ondraaglijk was, tenminste, als ik al iets had kunnen zeggen. Tegelijkertijd wist ik door de warmte tussen mijn benen absoluut zeker dat ik hem ook gesmeekt zou hebben om door te gaan. Gelukkig had ik geen keuze want op dat moment kon ik geen woord uitbrengen.

Hij ging verder met de andere bil en het hele proces begon weer opnieuw. Terwijl ik probeerde mijn reactie op de pijn te temperen, voelde ik een vinger tussen mijn benen glijden. Het ging zo gemakkelijk dat ik blij was dat ik de andere kant op keek zodat hij mijn blozende gezicht niet kon zien. Hij duwde zijn vinger naar binnen.