Betaalde bruid(50)

‘Dat weet ik,’ zei ze snel.

‘Nee, laat me uitpraten. Ik ben nog niet klaar,’ zei hij ernstig. ‘Ik ben altijd bang geweest dat ik dit kind net als Nikos zou verliezen. Dat had ik niet kunnen verdragen. Ik zou liever helemaal geen kinderen hebben dan bang te moeten zijn om er nog een te verliezen. Dat dacht ik tenminste.’

Nu had hij haar volle aandacht, en hij slikte moeizaam voordat hij verderging. ‘Toen de dokter zei dat je een miskraam zou kunnen krijgen, wist ik dat ik mezelf van kant zou maken als dat gebeurde. Want ik houd van het leven dat in je groeit, Dione. Net zoals ik ook van jou ben gaan houden.’ Hij trok zijn mondhoeken op tot een lachje en keek haar teder aan. ‘Denk je dat je ooit ook van mij zou kunnen houden?’

Hij zag haar ogen groot worden en toen ze haar hoofd afwendde, besefte hij dat hij haar kwijt was.



Theo’s bekentenis verraste Dione niet echt. Hij had al bewezen hoeveel hij om haar gaf toen hij al die tijd bij haar zat te waken. En hoewel ze het eerst niet had durven geloven, had ze gevoeld dat hij van haar hield. Toch bleef ze zwijgen.

‘Denk je dat ik het niet meen?’ vroeg hij bruusk. ‘Je gelooft toch niet meer dat er iets is tussen Belinda en mij?’

‘Jullie zagen er zo intiem uit,’ antwoordde ze bedremmeld.

Heel even deed Theo zijn ogen dicht, en hij ademde diep in. ‘Belinda heeft een vriend. Met de kerst gaan ze zich verloven. Ze is heel gelukkig. Ze werkt al jaren bij me, en we hebben inderdaad een goede verstandhouding, die soms verkeerd wordt opgevat. Maar je kunt van me aannemen dat ik niets voor haar voel op de manier die jij denkt.’

Hij draaide haar naar zich toe, en zijn handen gloeiden op haar huid. Ze wilde tegen hem aan leunen en zijn sterke armen om zich heen voelen.

‘En dat is alles.’

Dione slaakte een zucht. ‘Ik weet heus wel dat er niets tussen jullie is, echt waar. Het spijt me dat ik aan je getwijfeld heb.’ Er zat haar nog iets dwars. ‘Zou je ook van me houden als ik niet zwanger was?’ vroeg ze schuchter. Ze wilde er heel zeker van zijn dat zijn liefdesverklaring niet alleen omwille van de baby was.

‘Ik denk dat ik verliefd op je werd toen je voor je vader naar me toe kwam, Dione,’ antwoordde hij glimlachend. ‘Je was totaal anders dan iedereen die ik kende. Je intrigeerde me, en ik wist dat ik jou als mijn vrouw wilde.’

‘Dus toen heb je dat snode plannetje bedacht?’ vroeg ze plagend. Ze wilde zien hoelang hij zich nog kon inhouden.

‘Je moet toegeven dat het ijzersterk was.’

‘En hoe moet het nu mijn vader er niet meer is?’

‘Het contract is nog steeds geldig,’ antwoordde hij resoluut. ‘Ik zit er zelfs over te denken om het te verlengen tot levenslang. Hoe zou je dat vinden, Dione?’

Als reactie hief ze haar mond op naar de zijne, terwijl ze zich tegen hem aan vlijde. Bij het voelen van zijn kloppende opwinding ging er onmiddellijk een golf van begeerte door haar heen. Hun kus, die teder begon, werd algauw hartstochtelijk, totdat Theo haar in zijn armen nam en haar naar de slaapkamer droeg.

‘Nog één ding, agapi mou, voordat ik intens met je ga vrijen,’ mompelde hij, met zijn vingers een gloeiend spoor over haar huid trekkend. ‘Ik heb jou nog niet horen zeggen dat je van mij houdt.’

‘Is dat niet duidelijk?’ vroeg ze zo zacht, dat hij zich moest inspannen om haar te verstaan. Toen ze nog in het ziekenhuis lag en zich afvroeg of ze haar kindje zou verliezen, was ze gaan inzien hoe kostbaar het leven was, en hoe kort het duurde. Er was geen tijd voor ruzie, voor het verbergen van je gevoelens. Het enige wat telde, was het hier en nu.

‘Ik hou van je, Theo.’ Dat klonk haar aangenaam in de oren. ‘Ik hou heel veel van je.’

Theo kreunde even en hield haar zo stevig vast, dat ze bang was dat ze in tweeën zou breken.

Nadat ze een tijd lang een hekel aan hem had gehad, was het nog heerlijker om door hem te worden bemind dan ze zich ooit had kunnen voorstellen. Ze werd opgetild op golven van vervoering, en toen hij haar eindelijk losliet, toen ze allebei verzadigd waren, voelde ze zich gek genoeg een beetje triest. Ze wilde dat Theo haar nooit meer alleen zou laten. Hij was nu een deel van haar leven.

Ze draaide zich naar hem om en glimlachte. Ze had niet beseft dat hij door zijn wimpers naar haar lag te kijken.

‘Dat was geweldig, vond je niet?’ vroeg hij.

‘Mmm.’

Hij kuste haar hartstochtelijk en keek haar daarna diep in de ogen. ‘Ik weet dat ik je onder druk heb gezet. Ik weet dat je met tegenzin met me bent getrouwd en dat je nauwelijks kon wachten totdat het contract was afgelopen. Maar zoals ik al vaker heb gezegd, wist ik vanaf de eerste keer dat ik je zag dat jij was voorbestemd om mijn vrouw te worden. Ik zou hoe dan ook je hart hebben veroverd.’