Betaalde bruid(43)

Misschien vergiste ze zich, misschien had hij gewoon veel werk, maar deze keer had ze geen zin om thuis te blijven zitten. Het was Theo’s idee geweest om te trouwen, en als er iets gebeurde wat hem niet aanstond, dan mocht hij zich niet aan zijn verantwoordelijkheden onttrekken.

Het kantoor bevond zich in het zakencentrum van Athene, in een schitterend marmeren gebouw dat aan de buitenwereld moest verkondigen dat hier een succesvol bedrijf gevestigd was. De ingang werd bewaakt door een potige man in uniform.

‘Ik kom voor mijn man,’ zei Dione, toen hij haar argwanend bekeek. ‘Mr. Theo Tsardikos.’

De man fronste zijn voorhoofd. ‘Mr. Tsardikos is er vandaag niet.’

‘Jawel, hij is er wel,’ zei Dione nadrukkelijk.

‘Ik heb hem niet gezien. Momentje.’ Hij sprak door de intercom. ‘Nee, hij is er niet. Het spijt me dat u voor niets bent gekomen, Mrs. Tsardikos.’ Opeens glimlachte hij. ‘Leuk om kennis met u te maken. Ik heb veel over de nieuwe Mrs. Tsardikos gehoord. U bent nog mooier dan de mensen zeggen.’

‘Dank u,’ zei ze, maar ze was te boos op Theo om blij te zijn met het compliment. ‘Weet u waar hij kan zijn?’

‘U zou het hotel kunnen proberen. Soms is hij daar op zondag.’

Het Tsardikos was een van de chicste hotels van Athene. Dione was er nog nooit geweest. Nu tuurde ze omhoog naar de imposante gevel, en met enige schroom liet ze zich naar binnen brengen.

De entree was een en al marmer en spiegels, en nog voordat ze bij de balie was, zag ze Theo een trap af lopen met een oogverblindende roodharige aan zijn arm. Ze lachten naar elkaar en leken zich volkomen op hun gemak te voelen.

Ze kreeg een knoop in haar maag en voelde zich misselijk van jaloezie. Met een schok drong het tot haar door dat ze verliefd begon te worden op Theo! Dat was het laatste wat ze wilde. Ze hadden een schijnhuwelijk, dus was er niets op tegen als Theo met een andere vrouw omging. Toch voelde ze zich ellendig bij die gedachte.

Ze liep naar hem toe, en de schrik in zijn ogen zou ze niet snel vergeten.

‘Dione!’ riep hij uit. ‘Is er iets gebeurd?’

‘Nee,’ antwoordde ze zo vriendelijk als ze kon opbrengen. ‘De muren kwamen op me af, dat is alles.’

Tot haar verbazing keek hij verheugd. ‘Ik ben blij dat je dat hebt gedaan. Dit is mijn Belinda, mijn assistente.’

Belinda stapte met uitgestoken hand naar voren. ‘Ben jij Theo’s vrouw? Wat leuk om je eindelijk te leren kennen.’

Haar handdruk was warm en ze lachte vriendelijk, maar Dione aarzelde. ‘Ik wist niet dat hij je ook op zondag aan het werk zette.’

‘Ik werk wanneer Theo me nodig heeft,’ zei Belinda. Ze keek hem glimlachend aan.

‘Belinda werkt al heel lang voor me,’ legde Theo uit. ‘Ze is half Engels, net als jij, en ik weet niet wat ik zonder haar zou moeten beginnen.’

‘Je boft maar,’ zei Dione met een flauwe glimlach.

‘Hoe wist je waar ik was?’

‘Door de portier bij jou op kantoor. Kennelijk weet hij beter waar je uithangt dan ik.’

‘Nou, nu ben ik klaar,’ zei Theo. ‘Belinda en ik wilden juist naar huis gaan. Kom, laten we maar gaan.’ Hij pakte haar bij haar elleboog. ‘Tot morgen, Belinda.’

Zodra Belinda was vertrokken, greep hij Diones arm steviger vast. ‘Wat hoopte je te bereiken door achter me aan te zitten?’

‘Ik zat niet achter je aan,’ antwoordde ze kalm. ‘Ik had er gewoon genoeg van om in mijn eentje te zijn. Het spijt me als ik ongelegen kwam.’

Zijn blik werd kil. ‘Ik snap niet waar je het over hebt.’

‘Dat geeft niet,’ zei Dione zacht.

Theo kneep zijn lippen samen tot een smalle streep. ‘Ben je soms bang dat er iets is tussen Belinda en mij?’

‘Natuurlijk niet!’ Maar ze hoorde zelf hoe ongeloofwaardig dat klonk.

‘Je vergist je. Je hormonen zijn helemaal in de war.’

‘Met mijn hormonen is niets aan de hand,’ zei ze rustig. Ze wilde geen ruzie met Theo. Ze wist wat ze had gezien, en nu wilde ze alleen nog maar naar huis.

‘Geloof me, ik kan het weten. Het zijn je hormonen,’ zei hij schor.

Hij wist het, omdat hij het allemaal al eens eerder had meegemaakt… Ze wachtte tot hij het haar zou vertellen, maar hij zweeg. Hij stuurde Diones auto en de chauffeur weg en stapte in zijn eigen auto, die onmiddellijk was voorgereden zodra hij naar buiten ging.

Dione verbaasde zich niet over de soepele gang van zaken in het hotel; ze was te zeer van streek door haar schokkende ontdekking. Verliefd worden op een man als Theo was een grote vergissing.



Thuis schonk Theo meteen een borrel voor zichzelf in. Daarna ging hij een poosje uit het raam staren en uiteindelijk kwam hij voor Dione staan, die in een gemakkelijke stoel was neergeploft.