Betaalde bruid(2)

‘Zijn toestand is nog hetzelfde, maar hij is blij dat je komt,’ antwoordde Phrosini. ‘Hij is echt ziek, Dione. Ik maak me grote zorgen.’

‘Waarom heb je me niet eerder gewaarschuwd?’

Phrosini keek verontschuldigend. ‘Ik wilde je vakantie niet verpesten, want ik weet dat je graag in Engeland bent om je moeder te zien. Eerst dacht ik dat hij er wel snel bovenop zou komen, maar dat was niet zo en toen begon hij naar jou te vragen. Er viel niet met hem te praten.’

Ze reden meteen door naar het ziekenhuis. ‘Het spijt me, want je zult je wel willen opfrissen, maar je vader wil je dolgraag meteen zien,’ legde Phrosini uit.



Dione schrok toen ze Yannis in zijn ziekenhuiskamer zag liggen. Hoewel hij altijd slank was geweest, was hij nu zo vermagerd dat hij er uitgemergeld uitzag. Hij lag aan enkele machines die al zijn lichaamsfuncties controleerden.

‘Dione!’ fluisterde hij ontroerd. ‘Je bent er!’

Ze liep naar hem toe en omhelsde hem. ‘Ja, pap. Hoe voel je je? Je had me moeten laten weten dat je ziek bent.’

Hij streelde haar hand. ‘Ik wilde je niet ongerust maken, kindje.’

‘Wat heeft je hartaanval veroorzaakt? Ik dacht dat je een ijzeren gestel had.’

‘Nu niet meer.’ Yannis wierp een blik naar Phrosini. ‘Vertel jij het maar,’ zei hij moeizaam.

‘Wat valt er te vertellen?’

Heel even sloot Phrosini haar ogen. ‘Het gaat helemaal niet goed met het bedrijf.’

‘Wat?’ Dione fronste haar wenkbrauwen. Hoe kon dat? Yannis had een restaurant van zijn vader geërfd en had er een succesvolle keten van gemaakt. Er was nooit over gesproken dat het verlies zou lijden.

‘De zaken gaan heel slecht,’ legde Phrosini uit, met een wanhopige ondertoon in haar stem. ‘Er is een grote investering nodig voor een modernisering, maar je vader heeft geen geld. Hij geeft meer uit dan er binnenkomt. We zitten bijna aan de grond, Dione.’

Dione was geschokt, maar niet echt verbaasd. In Engeland had ze een opleiding tot binnenhuisarchitect gedaan in de hoop dat ze zich daar zou kunnen vestigen. Yannis had er echter op gestaan dat ze voor hem ging werken. Sindsdien reisde ze de hele tijd heen en weer tussen de verschillende restaurants om ze, indien nodig, te restylen, maar altijd onder het waakzame oog van Yannis.

Hij was traditioneel en wilde niets weten van haar nieuwerwetse ideeën. Tradities en antiek meubilair verleenden sfeer aan een restaurant, vond hij. Antiek steeg uit boven modetrends. Stiekem had Dione haar twijfels. Veel mensen wilden liever iets moderns en levendigs. Ze wilden niet in het verleden leven.

‘Wat vreselijk,’ merkte ze op. ‘Ik had geen flauw idee.’

‘Ik ook niet,’ bekende Phrosini. ‘Je vader heeft het voor me verzwegen – en daardoor ligt hij nu hier.’ Ze legde haar hand op die van haar man en gaf er een kneepje in. ‘Je bent een echte stijfkop, weet je dat?’

Yannis vertrok zijn gezicht. ‘Alles hangt nu van jou af, Dione,’ zei hij zacht. ‘Jij bent mijn enige hoop.’

‘Ik? Hoe zou ik kunnen helpen? Zoveel geld heb ik niet.’ Ze had maar weinig spaargeld. Haar vader betaalde haar het minimumloon en dat ging grotendeels op aan haar vliegtickets naar Engeland.

‘Ik wil dat je Theo Tsardikos om een lening gaat vragen,’ legde hij uit met schorre stem. Praten kostte hem duidelijk moeite. ‘Hij zal keihard onderhandelen; dat weet ik. Maar als iemand het kan, dan ben jij het.’



‘Ik weet dat het veel gevraagd is,’ zei Phrosini, toen ze in hun fraaie villa koffie zaten te drinken. ‘Maar jij bent onze enige hoop. Je vaders enige hoop. Als hij dat geld niet krijgt, is het met hem gedaan. Dan heeft zijn leven geen zin meer. Hij is nu stervende. De dokters doen hun best, maar…’ Haar stem stierf weg, en ze zag er zelf ook bleek en ziekelijk uit.

‘Er moet toch een andere oplossing zijn?’ Bang was Dione niet voor Theo Tsardikos, ook al was hij een invloedrijke man, maar het zou gênant zijn om hem om geld te moeten vragen. ‘En de bank?’

‘Die zet hem onder druk.’

Dione wist dat haar vader niemand had die hem kon helpen. Er waren maar weinig mensen die met hem konden opschieten. Hij was een tiran, en zij had meer reden dan de meeste mensen om een hekel aan hem te hebben na de manier waarop hij haar moeder had behandeld. Desondanks was hij familie. Ook al kon ze het hem niet gemakkelijk vergeven, ze hield toch van hem. Ze bewaarde de vrede vooral omwille van haar emotioneel kwetsbare moeder.

Jeannie en Yannis waren zestien jaar geleden gescheiden. Nadat hun huwelijk was gestrand, was hij naar zijn geboorteland Griekenland teruggegaan. En hij had Dione meegenomen. In de schoolvakanties had hij haar met tegenzin haar moeder laten bezoeken. Nu ging ze zo vaak mogelijk naar Engeland. Tijdens haar tweede week van een bezoek van een maand had ze het telefoontje gekregen.