Het gaat allemaal veel te snel, dacht ze verdwaasd. ‘In theorie klinkt dat mooi, maar de praktijk is dat je hem zojuist hebt afgezet bij zijn moeder. Stel je voor dat ze speciale plannen met hem heeft voor vanmiddag? Hij is de hele week niet thuis geweest.’
Bij zijn kaak begon een spiertje te trillen.
Dat lijkt wel vaker te gebeuren wanneer hij gespannen was, dacht ze. Het was tenminste niet de eerste keer dat het haar opviel.
‘Als ze plannen heeft, jammer dan. Voor één keer zullen ze moeten wijken voor de mijne.’ Hij drukte een kus op haar lippen, liet haar met tegenzin los en startte de auto.
Hoofdstuk 3
Alsjeblieft Arturo, neem op, bad hij inwendig.
‘Vincenzo! Toen ik je naam op het schermpje van mijn telefoon zag, kon ik mijn ogen niet geloven. We hebben elkaar in geen eeuwen gesproken! Wat kan ik voor je doen?’
‘Ik roep de hulp in van mijn advocaat.’
‘Natuurlijk.’
‘Ik ben in Milaan. Op dit moment ben ik op weg naar Mila’s huis om Dino op te halen. Ik heb een heel belangrijke reden om hem een paar uur mee te nemen. Daarna zal ik hem meteen terugbrengen. Eigenlijk zijn we net terug van onze vakantie in Riomaggiore, maar er is iets gebeurd waardoor ik nog even met hem moet praten. Zou je me een plezier willen doen en Mila’s advocaat willen bellen om hem uit te leggen dat er zich een bijzondere situatie heeft voorgedaan?’
‘Goed. Ik zal meteen contact met hem opnemen.’
‘Grazie, Arturo.’ Hij verbrak de verbinding.
Of Arturo Mila’s advocaat nu kon bereiken of niet, hij zou zich door zijn ex niet laten afschepen met een weigering. Onwillekeurig zette hij zich schrap. Ze was natuurlijk al in alle staten omdat Dino haar over Irena had verteld. In gedachten hoorde hij hun woordenwisseling al. Hopelijk zou het de laatste keer zijn dat hij haar moest smeken om Dino te mogen meenemen.
‘Signore?’ Het meisje keek verrast op toen ze hem voor de deur zag staan.
‘Zou je aan Mila en Dino willen doorgeven dat ik er ben?’
‘Si.’
Hij liep de hal in en deed de voordeur dicht. De klap waarmee die in het slot viel, weergalmde in de grote lege ruimte. Al snel hoorde hij voetstappen dichterbij komen.
‘Papa!’ Dino rende hem tegemoet.
Mila was achter hem aan gelopen. ‘Wat brengt jou weer hier?’
‘Er is iets belangrijks gebeurd. Ik moet even met Dino praten. Ik hoop dat je het niet erg vindt.’
Mila dacht even na. ‘Je kunt de zitkamer gebruiken.’
‘Nee, ik bedoel, ik moet even ergens anders met hem praten, Mila.’
‘Ik wil dat hij hier in huis blijft.’
‘Heb je plannen voor vanmiddag met hem?’
‘We hebben geen plannen, hè mama?’ vroeg Dino smekend.
‘Daar gaat het niet om, Dino.’
‘Als jullie geen plannen hebben, zie ik niet in waarom ik hem niet een paar uurtjes kan meenemen. Ik zal ervoor zorgen dat hij ruim voor bedtijd terug is.’
‘Je hebt je week met hem gehad, Vincenzo.’
Het kan haar blijkbaar niet schelen dat hun zoon dit allemaal hoort, dacht hij boos. Oké, dat moest dan maar. Hij had geen keus. ‘Wettelijk gezien heb ik het recht om tot vanavond met hem samen te zijn. Tot negen uur vanavond om precies te zijn. Uit consideratie met jou heb ik hem eerder teruggebracht, Mila. Maar bel je advocaat maar. Tegen de tijd dat je hem hebt kunnen bereiken, heb ik je zoon alweer teruggebracht.’ Hij keek Dino aan. ‘We gaan uiteten in een restaurant.’
‘Mag ik dan een pizza?’
‘Ja, als je dat wilt.’
‘Met háár erbij?’ vroeg Mila koel.
Vincenzo gaf geen antwoord. Dino liep samen met hem de deur uit, die met een harde klap achter hen in het slot viel.
‘O jee, mama is erg boos.’
‘Ja, vervelend. Ze heeft je gemist.’
Ze stapten in de auto. ‘Gaan we samen met Signorina Spiros eten?’
‘Ja.’
‘Wil zij dat ik meekom?’
‘Ja. Ze weigert zelfs om met me te eten als jij er niet bij bent.’
Er kwam een glimlach op Dino’s gezichtje. ‘Hé, ons hotel!’ riep hij een paar minuten later uit. ‘Wacht ze in onze kamer op ons?’
‘Ja.’
Ze bedankte de verkoper in de cadeauwinkel en nam de twee geschenkjes die ze had gekocht mee terug naar de hotelkamer. Volgens Vincenzo was het de kamer waar Dino en hij altijd zaten. Dan deden ze alsof het hun huis was. Hoe beter ze Vincenzo leerde kennen, hoe meer ze ontdekte wat een fantastische vader hij was.
Haar ongeboren kind kon zich geen betere vader wensen. Maar ze liep op de zaken vooruit. Eerst moesten ze het onderwerp huwelijk aankaarten met Dino.
Zelfs als het meezat, zou zijn zoon maanden, zo niet een jaar, nodig hebben om aan het idee te wennen. Helaas had ze met haar baby onderweg niet zoveel tijd. Nog steeds speelde ze met de gedachte om naar Canada te gaan.