‘Ik durf te stellen dat je de mooiste zoons van de hele Simonides clan hebt geproduceerd.’
Leon wierp zijn broer een blik vol emoties toe. ‘Hoe dan ook, vandaag moet ik het Deline vertellen. Ga met me mee, broer.’
Waar Gabi op had gehoopt, gebeurde. Toch maakten Leons woorden een eind aan haar geheime droom om de tweeling zelf te adopteren. Het was alsof haar hart uit haar lijf werd gerukt.
Hoofdstuk 5
‘Gabi?’ zei Leon. ‘Ik weet nog niet wanneer ik terug ben. Vind je het erg de verantwoordelijkheid voor de tweeling nog wat langer op je te nemen? Je weet wat ik bedoel.’
Ja, dat wist ze inderdaad maar ze gaf niet toe aan de impuls hysterisch te gaan huilen. ‘Tuurlijk, doe ik dat,’ antwoordde ze. ‘Als jij de kinderen even op bed legt, zal ik ze verschonen,’ stelde ze zo opgewekt mogelijk voor.
Terwijl ze naar de slaapkamer liepen, merkte ze dat Andreas begerig naar haar keek maar het lukte haar elk oogcontact te vermijden. Hij kon in haar ziel kijken. Als ze hem aankeek, zou ze haar zelfbeheersing verliezen. Dit was een belangrijk moment voor Leon. Als zij emotioneel instortte, kon dat alles bederven.
Even later hoorde ze de motor van de boot aanslaan. Ze verschoonde de baby’s en zette hen in de wagen voor een wandelingetje naar het dorp. Naast de bakkerij was een delicatessenwinkel waar ze kant-en-klare maaltijden verkochten.
Nadat ze een douche had genomen en een blauwe rok en bijpassend, mouwloos topje had aangetrokken, duwde ze de wagen naar buiten waar Lena onkruid aan het wieden was, haar zoontje in zijn zitje naast zich.
Ze bleven even staan praten en daarna liepen ze samen naar het dorp. Gabi genoot van Lena’s gezelschap. Het hielp haar even niet te denken aan het komende verlies. Eerlijk gezegd was het niet alleen de tweeling die ze zou missen…
Drie uur later, ze was net de baby’s naar bed aan het brengen, ging haar mobieltje. Toen ze Andreas’ naam op het schermpje zag, sloeg haar hart op hol.
‘Hallo?’ Ze wist dat ze ongerust klonk.
‘Ik kon niet eerder bellen, Gabi.’
‘Je hoeft je niet te verontschuldigen. H-Heeft Leon met zijn vrouw gepraat?’ Haar stem beefde.
‘Ja.’
Hij zweeg. ‘Was het heel erg?’
‘Ik zal eerlijk zijn: nog veel erger.’
Ze kreeg een brok in haar keel. ‘Dat spijt me.’
‘Mij ook. Ze heeft gedreigd van hem te scheiden en is met de helikopter naar Athene teruggevlogen. Ik heb hem net naar het vliegveld gebracht, hij vliegt haar achterna.’
Een moeilijke tijd van veel verdriet en pijn brak voor hen aan.
Toen Thea van Dimitri was gescheiden, was Gabi dolblij geweest maar dit was een totaal andere situatie. Deline was een schat van een vrouw die dit niet verdiende. Net zomin als de baby’s. Feit bleef dat Leon en Thea een fout hadden begaan die veel schade had aangericht.
‘Weet je familie waarom ze Milos heeft verlaten?’
‘Nee, nog niet, maar dat is een kwestie van tijd,’ gromde hij.
Nerveus likte ze over haar lippen. ‘Wat wil je broer dat ik doe?’
‘Blijf waar je bent. Morgenochtend om halfnegen kom ik naar je toe. Dan rijden we naar de pier. Ik moet er even tussenuit en ik wil je de mooiste plekjes van het eiland laten zien. Neem voldoende flesjes mee voor het geval we ergens aanleggen om te overnachten. Stavros zorgt voor de rest.’
Ze beefde van top tot teen.
Een uitnodiging om een nacht op het jacht van de Simonides door te brengen was voor Thea een te grote verleiding geweest. Bij Gabi was het niet anders. Bij de gedachte ongestoord met de oom van de tweeling aan boord van het jacht te verblijven, werd het verlangen haar bijna te machtig.
Nooit meer zou ze de kans krijgen om met zo’n opwindende man als Andreas alleen te zijn. Over een paar dagen zou Leon een beslissing hebben genomen wat betreft de baby’s en dan zou ze Griekenland verlaten.
Waarom zou ze dus niet genieten van de tijd die haar nog restte? Het was haar bekend dat hij niet snel een vaste relatie met een vrouw zou aangaan. Zolang zij maar niet verliefd op hem werd, was er niets aan de hand. Met Rand had ze haar lesje wel geleerd.
In de toekomst zou ze haar familie en de tweeling af en toe opzoeken maar thuis in Virginia wachtte haar een carrière. Het leven van de jongens was hier bij hun vader. Ze zouden moeten wennen aan de nanny die Leon zou aanstellen om hem te helpen.
Als Gabi in de buurt bleef, konden de baby’s niet wennen aan hun vader, daarom was duidelijk dat deze vakantie alles was wat ze met Andreas kon krijgen. Ik doe het! dacht ze.
‘Halfnegen is prima. We zullen klaarstaan. Welterusten, Andreas.’ Voor ze hem langer aan de praat kon houden om naar zijn diepe stem te luisteren hing ze op.
De baby’s lagen op bed. Andreas gaf Stavros opdracht het jacht zo dicht mogelijk bij de ingang van de grot te manoeuvreren. Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat een blonde nimf zich bij hem had gevoegd om met hem te gaan duiken.