Hij veegde die teder met zijn duim weg. ‘Doe je ogen open, Faith. Kijk me aan.’
Door haar tranen heen zag ze zijn gezicht.
‘Er is iets anders waar we het over moeten hebben,’ zei hij stilletjes.
Hij klonk bezorgd. Ze fronste haar wenkbrauwen, maar voor ze hem kon vragen wat er aan de hand was, vloog de voordeur open.
Gray duwde haar op de vloer en kwam in een beweging overeind.
‘Niet bewegen, of je maatje hier krijgt het voor zijn kiezen.’
Faith keek vanuit haar positie op de vloer geschrokken langs Gray heen en zag een onbekende man die een pistool op het hoofd van een andere man gericht hield. De man met het pistool straalde angst en wanhoop uit en zijn gijzelaar keek woedend, maar vreemd genoeg niet bang.
Gray stak sussend zijn handen op, maar van binnen vloekte hij hard. Faith krabbelde overeind en hij greep haar bij de pols en trok haar achter zich. Haar veiligheid was zijn eerste prioriteit. ‘Ik neem aan dat jij Samuels bent?’ zei hij bedaard.
‘Maakt het echt iets uit wie ik ben?’ snauwde de man.
‘Wel als jij degene bent die mijn partner heeft vermoord.’
Faith kroop dichter tegen Grays rug aan en hield zijn shirt met beide handen vast. Hij hield achter zijn rug nog steeds haar pols vast en hij wreef met zijn duim geruststellend over haar huid. Hij voelde haar angst en daar werd hij nog pissiger van.
Hoe had Samuels hen verdomme gevonden? Hoe was Mick trouwens bij deze hele situatie betrokken geraakt? Micks dreigement dat hij zelf wel achter Samuels aan zou gaan speelde door zijn hoofd. Die idioot zou hen nog allemaal fataal worden.
‘Wat moet je?’ snauwde Gray. ‘Hoe heb je ons verdomme gevonden?’
‘Ik wil het meisje,’ zei Samuels.
Gray voelde Faith tegen zijn rug beven en hij kneep geruststellend in haar hand. ‘Dat gaat niet gebeuren,’ zei hij op gevaarlijk lage toon.
‘Laat haar gaan,’ zei Mick verbitterd. ‘Ze is niet belangrijk.’
‘Hou je smoel, Mick,’ gromde Gray. ‘Waarom ben je in hemelsnaam alleen achter Samuels aangegaan? Wil je ons allemaal dood hebben?’
‘Koppen dicht,’ blafte Samuels. ‘De moeder van die trut kan niet wachten om haar te zien. Ik weet zeker dat haar vader bereid is wat geld op te hoesten om haar levend terug te krijgen.’
Faith verstijfde. Voor Gray haar kon tegenhouden, stapte ze achter hem vandaan. Ze staarde de man aan. ‘Wat heeft mijn moeder hiermee te maken? Wat is er aan de hand?’
‘Faith, ga achter me staan,’ zei Gray langzaam.
Samuels verstevigde zijn greep om Micks nek en richtte het pistool op Faith. ‘Die kant op,’ beval hij en hij gebaarde naar links met zijn pistool. ‘Snel, of je gaat eraan.’
Faith bleef stokstijf staan. Uit angst of schok?
‘Hoe ken jij mijn moeder?’ Maar toen wist ze het. ‘Jij bent die man die bij mijn moeder was. De reden dat ze me belde en me om geld vroeg. Ik heb jou op de achtergrond gehoord.’ Ze keek Gray verward aan. ‘Maar wat heeft dat met jouw partner te maken?’
‘Ze hebben je als lokaas gebruikt, schátje,’ zei Samuels. ‘Jammer dat ze er niets van bakken. Nou, kom op. Ik heb geen tijd voor al dit gedoe.’
Het deed Gray zeer de verwarde, gekwetste blik in de ogen van Faith te zien. De hele situatie liep uit de hand. Hij kon Samuels niet uitschakelen als de man Faith onder schot hield.
‘Hoe bedoel je, lokaas?’ zei ze.
‘Ik heb Gray naar Houston gestuurd,’ zei Mick woedend met rood aangelopen gezicht.
‘Mick, kop dicht,’ zei Gray.
‘Waarom?’ vroeg ze zachtjes.
‘Om het met jou aan te pappen.’
‘Maar waarom? Ik begrijp het niet,’ vroeg ze verbijsterd.
Samuels duwde Mick razendsnel van zich af.
De oudere man deed struikelend een pas naar voren.
Samuels trok vlug Faith tegen zijn borst en drukte het pistool tegen haar slaap.
‘Zo, dat is beter,’ zei hij tevreden. ‘Ik zal het je uitleggen, schatje. Die ouwe daar heeft je droomprins naar Houston gestuurd om jou binnen te halen, omdat hij wist dat ik iets met je moeder heb. Toen heeft droomprins jou hier gebracht zodat ik zou volgen.’ Hij keek Gray aan. ‘Wilde je me zelf uitschakelen? Dat heb je je vriendjes in Houston vast niet verteld. Ze hadden best een leuke operatie opgezet. Dat mokkeltje leek vrij veel op Faith. Ik was er waarschijnlijk voor gegaan als die ouwe hier zich niet had laten ontvallen waar jij haar had verstopt. Maar dat hoorde kennelijk bij het plan. Alleen besloot ik alles een beetje om te gooien. Ik ben niet achterlijk.’
Faith zag er murw geslagen uit. Elke vezel in haar lichaam voelde gekwetst en verward aan. ‘Is dat waar?’ fluisterde ze ontdaan.
Gray besloot geen tijd te verspillen met een poging haar om begrip te smeken. Dat kon later. Hij moest nu voorkomen dat Samuels haar meenam. Hij negeerde haar vraag en het verraad in haar blik.