‘Prima, hou me op de hoogte, oké?’
‘Doe ik. Zorg jij nu maar goed voor Faith.’
Gray grinnikte. ‘Ik zal mijn best doen.’
Hij liep naar binnen en pakte pen en papier. Na een kattenbelletje voor Faith te hebben geschreven glipte hij stilletjes de slaapkamer weer in. Hij bestudeerde lange tijd haar gezicht, haar ontspannen gelaatstrekken. Ze zag er zo mooi en vredig uit.
Hij kon de verleiding niet weerstaan en aaide met een vinger over haar wang. Ze bewoog even naar hem toe, maar werd niet wakker. Hij legde het briefje op het kussen naast haar hoofd en ging met tegenzin weer rechtop staan.
Toen Faith wakker werd, lag Gray niet meer naast haar. Fel zonlicht stroomde door het raam naar binnen en ze kneep haar ogen iets dicht. Haar blik viel op Grays kussen. Er lag een briefje met Grays hanenpoten erop.
Kom naar de keuken. Het ontbijt staat klaar. Trek niets aan.
Ze kreeg het helemaal warm en liet het briefje op bed vallen. Naakt. Ze wist totaal niet wat haar te wachten stond. Het was hem tot nu toe gelukt haar telkens op het verkeerde been te zetten. In plaats van met haar te vrijen had hij haar de vorige avond alleen in de watten gelegd en haar zijn aandacht geschonken. Ze had zich nog nooit zo gekoesterd en verwend gevoeld.
‘Wees niet zo’n schijterd,’ mompelde ze terwijl ze uit bed klom.
Ze liep naar de badkamer en haalde snel een borstel door haar haar. Ze had er niet veel werk aan, Gray had het zeer grondig geborsteld en het viel golvend over haar rug.
Ze keek zichzelf in de spiegel aan. De vrouw die terugkeek fascineerde haar. Ze had een zachte uitstraling, een gelukkige, stralende gloed die terug te zien was in haar blik en glimlach.
Ze ademde diep in en verliet de badkamer. Hoe dichter ze bij de keuken kwam, hoe harder haar hart begon te slaan, de zenuwen sloegen toe.
Hij stond bij de ontbijtbar met een koekenpan in een hand terwijl hij met de andere een spatel vasthield waarmee hij ei op twee borden schepte. Toen hij opkeek, was haar eerste ingeving zichzelf te bedekken.
Ze bleef op een paar meter afstand stilstaan en slikte krampachtig. Hij zette de pan weg en veegde zijn handen af aan een theedoek. Toen liep hij om de bar heen terwijl hij gretig zijn blik over haar naakte lichaam liet glijden.
Toen hij dichterbij kwam, sloeg ze haar armen voor haar borsten over elkaar.
‘Goedemorgen,’ mompelde hij en hij leunde naar haar toe om haar te kussen. Hij pakte haar polsen vast en trok die omlaag. ‘Verschuil je niet. Daar ben je veel te mooi voor. Ik wil naar je kijken.’
De tevredenheid straalde uit zijn ogen toen ze bloosde. Ze zou nooit begrijpen waarom hij dat zo leuk vond. Ze vond het zelf een beetje raar dat een volwassen vrouw zo snel bloosde.
‘Kom, ga zitten, dan gaan we eten,’ zei hij. Hij trok haar mee naar de ontbijtbar.
Ze volgde hem, in toenemende verwarring. Ze ging zitten en hij zette een bord voor haar neer. Bacon, ei, geroosterd brood en een groot glas sinaasappelsap.
Hij ging aan de andere kant van de bar zitten en staarde naar haar met zijn schitterende blauwe ogen. Hij was aangekleed, waardoor hij in het voordeel was. Een T-shirt en spijkerbroek, maar hij had niets aan zijn voeten en dat vond ze om de een of andere reden erg sexy.
Het was moeilijk om zich op het eten te concentreren nu ze geen enkel idee had van wat er ging gebeuren. Hij gedroeg zich niet als een dominante man. Integendeel zelfs. Maar hij had duidelijk gezegd dat hij de dingen op zijn eigen manier zou doen. Wat ze alleen niet had verwacht was dat zijn manier ook inhield dat hij haar zou overladen met aandacht. Ze was bloednerveus tegen de tijd dat Gray haar aankeek.
Hij legde zijn vork neer. ‘Faith, vraag het gewoon. Ik zie aan je dat je je van alles in het hoofd haalt.’
Ze glimlachte aarzelend en legde ook haar vork neer. ‘Het komt gewoon omdat ik niet weet wat ik moet verwachten, denk ik. Ik ben een beetje in de war en daar kan ik slecht tegen.’
Hij trok een wenkbrauw vragend op en keek haar onderzoekend aan. ‘Had je verwacht dat je op je knieën moest? Dat je om toestemming zou moeten vragen om iets te zeggen? Had je verwacht dat ik je een pak slaag zou geven voor ik je helemaal plat zou neuken?’
Ze kromp ineen bij zijn botte woorden, maar ze wist ook dat hij ergens gelijk had. Ze liet een beetje gegeneerd haar hoofd iets zakken en knikte. Ze hoorde hem zuchten en keek op.
Hij schudde zijn hoofd. ‘Faith, ik ben geen eikel en ik ga je niet als een stuk vuil behandelen. Nooit. Je hoeft nooit om toestemming te vragen om iets te zeggen! En knielen, dat slaat nergens op. Er zijn talloze manieren om me je onderdanigheid en respect te tonen en dat geldt wederzijds. Daar horen vernedering of mishandeling niet bij.’
Haar wangen gloeiden terwijl hij haar doordringend aankeek. Hij klonk heel serieus en het was wel duidelijk dat hij elk woord meende.