Micah liep met Gray mee naar voren, pakte pen en papier, schreef het adres op en gaf het aan Gray. ‘Je volgt Seawall Boulevard de stad uit. Je kunt het niet missen. Op het moment dat je denkt dat je van het eiland af rijdt, ben je er.’
‘Bedankt,’ zei Gray. ‘Hé, hou me op de hoogte, oké? Je was er vanmorgen niet bij, maar de mannen zijn behoorlijk pissig over wat er is gebeurd. Ik neem het ze niet kwalijk, maar ik moet weten wat er speelt. Pop wil niet dat Faith weet wat er aan de hand is. Ik verwacht niet dat hij me veel zal bellen.’
Micah knikte. ‘Doe ik. Laat weten als je iets nodig hebt.’
Tegen de tijd dat Gray bij het strandhuis aankwam, ging de zon al bijna onder. Hij bracht zijn truck tot stilstand op de ronde oprit voor de trap die naar de voordeur leidde. Hij stapte uit en zijn blik viel op de tassen die hij had ingepakt, maar hij besloot die later naar binnen te brengen.
Hij rende snel de trap op en klopte op de deur, wat een gevoel van déjà vu opriep, aangezien hij die ochtend bij haar thuis precies hetzelfde had gedaan.
Toen er niet open werd gedaan, verspilde hij geen moment. Hij deed zelf de deur open en liep naar binnen om te kijken of alles in orde was. Hij nam de ruime woonkamer en mannelijke inrichting in zich op. Duidelijk een vrijgezellenwoning. Geen enkel vrouwelijk detail. Hij vroeg zich kort af of Damon van plan was geweest om Faith hier te bezoeken en die gedachte stond hem niet aan.
Hij zag de glazen deuren naar het terras en de arm die over de rand van een ligstoel hing. Faiths hand raakte de vloer.
Hij liep snel naar haar toe en zag dat ze lag te slapen. Hij wilde haar niet wakker maken, stapte geruisloos naar buiten en ontspande zich een beetje toen een heerlijk zeebriesje langs zijn gezicht streek.
Hij bestudeerde Faith en kwam nog meer tot rust. Ze zag er zo beeldschoon uit. Een hand streek over de vloer maar ze had de andere onder haar kin gestopt. Haar borst bewoog rustig met elke ademteug mee en de wind speelde met haar haar.
Tijdens de rit naar het strandhuis had hij besloten dat hij haar de waarheid zou vertellen, ongeacht Pops wensen. Maar nu hij haar zo opgekruld zag liggen, zo kwetsbaar en onschuldig, begreep hij waarom Pop haar wilde beschermen. Verdomme, hij wilde haar ook beschermen. Hij wilde haar veilig in een doosje stoppen zodat niets haar ooit kon raken.
Ze wilde verzorgd worden, en welke man zou dat nu niet willen doen? Ze was lief en zacht op de juiste plekken. Terwijl hij haar daar zo stond te bestuderen, bewoog ze zich even rusteloos op de ligstoel. Ze knipperde loom met haar ogen en keek hem verbaasd aan.
‘Gray?’ vroeg ze slaperig. ‘Wat doe jij nou hier?’
Hij bukte zich en liet zijn vinger over haar arm glijden. ‘Ik hoop dat je hier niet de hele dag al ligt. Zo verbrand je nog.’
‘Ik heb het grootste deel van de dag in de schaduw gelegen,’ mompelde ze. ‘Wat doe je hier? Hoe wist je waar ik was?’ Ze ging rechtop zitten en keek hem met half geloken ogen aan.
‘Ik wilde met je praten,’ zei hij eenvoudig.
Ze wierp hem een ongelovige blik toe.
‘Ik weet dat ik me als een idioot heb gedragen,’ zei hij. ‘Maar eerlijk gezegd wist ik niet wat ik moest doen, Faith.’
Hij knielde op het houten terras en zette zijn knieën wat verder uit elkaar om het ongemak van de harde ondergrond iets te verlichten.
Ze drukte zacht een vinger tegen zijn lippen.
Hij hield verbaasd zijn mond.
‘Laten we binnen verder praten,’ zei ze.
Hij stond op en stak zijn hand uit om haar overeind te helpen. Haar haar zat helemaal in de war en hij pakte een lokje vast. Hij kon het niet laten het zijdezachte plukje te strelen.
Ze draaide zich om en liep op blote voeten naar binnen. Hij bekeek het zachte wiegen van haar heupen en stelde zich voor dat hij tussen haar dijen lag, dat hij zijn handen om die heupen sloot terwijl hij zijn pik in haar stootte. Hij slikte krampachtig.
Eenmaal binnen keek ze over haar schouder. ‘Kom je nog?’
Hij volgde. Zijn lichaam verstijfde bij de gedachte waar hij aan wilde beginnen. Hij zette de misleiding voort – en onder dezelfde omstandigheden wilde hij ook nog eens een relatie met haar beginnen. De koele lucht in het huis aaide langs zijn gezicht toen hij naar binnen stapte.
Faith liep naar de keuken en trok de deur van de koelkast open. ‘Wil je iets te drinken?’ vroeg ze. ‘Er is bier, wijn en wat sap.’
Hij schudde zijn hoofd. ‘Nee, dank je.’
Ze schonk een glas sap in voor zichzelf en kwam terug naar de woonkamer. ‘Waar wilde je het over hebben?’
Haar lippen beefden en dat probeerde ze het te verbergen door het glas naar haar mond te brengen. Ze was nerveus. Shit, dat was hij ook, maar hij wilde juist dat ze zich bij hem op haar gemak voelde.